Χθες στα θεωρεία της Βουλής καθόταν ο Βλαδίμηρος Ίλιτς Λένιν!

Δημοσίευση: Πέμ, 16/07/2015 - 22:22
Του Τάκη Βαρελά

Παρακολουθούσε εντυπωσιασμένος τις μεταλλάξεις και τον ψευτοπατριωτισμό των κομμάτων του ευρωενωσιακού τόξου και ιδιαίτερα του ΣΥΡΙΖΑ, μάλλον του θύμισε το αστικό κυβερνητικό κόμμα των καντέτων το 1906 και μονολόγησε:

«…αυτοί δεν είναι κόμμα, αλλά μια συμπτωματική κατάσταση. Δεν είναι πολιτική δύναμη, αλλά αφρός που γεννιέται από τη σύγκρουση αντιμαχόμενων δυνάμεων που λίγο - πολύ η μία αντισταθμίζει την άλλη. Πραγματικά συνδυάζουν μέσα τους τον κύκνο, τον κάβουρα και το λούτσο, την φλύαρη, ξιπασμένη, αυτάρεσκη, στενοκέφαλη, δειλή αστική διανόηση...». («Άπαντα», τόμος 12ος, σελ. 292, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή»)

Όταν βέβαια ο Λένιν είδε το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας στη Βουλή, άκουσε και τις δηλώσεις του Λαφαζάνη, με το ΟΧΙ στα μέτρα αλλά ΝΑΙ στην κυβέρνηση, σηκώθηκε και έφυγε σιχτιρίζοντας…

«.... βρε, αυτοί δεν παίζονται, πέρασαν πάνω από 100 χρόνια και ο οπορτουνισμός, ο καιροσκοπισμός, ο τυχοδιωκτισμός παρέμεινε ίδιος και απαράλλαχτος...».

Έξω από τη Βουλή άκουγε τους κρότους και τα δακρυγόνα!

Για μια στιγμή σκέφτηκε «… ρε, λες να βρισκόμαστε σε επαναστατική κατάσταση και εγώ κάθομαι και παρακολουθώ της κωλοτούμπες του Τσίπρα, του Λαφαζάνη και του ΣΥΡΙΖΑ και τις νουθεσίες της ΝΔ...» και έστειλε κάποιον για να μάθει. Του έφτασαν τα μαντάτα, χαμογέλασε λέγοντας:

«...Κουκουλοφόροι - ΜΑΤ ...ίσως και να άργησαν να εμφανιστούν, είναι και αυτά μέρος της πάλης. Αυτοί οι μηχανισμοί βρίσκονται πάντα σε επιχειρησιακή ετοιμότητα, ιδιαίτερα όταν ο λαός και το ταξικό κίνημα δυναμώνουν και διαδηλώνουν...».

Κάπως έτσι θα απαντούσε ο Βλαδίμηρος.

Μήπως δεν τους αντιμετώπισε; Μήπως δεν τους τσάκισε;

Κλασική μέθοδος, που έρχεται από τα βάθη των αιώνων, που διαρκώς εκσυγχρονίζεται.

Χθες έπρεπε να χτυπήσουν και να δώσουν τροφή στα ΜΜΕ στην Ελλάδα και διεθνώς.

Είναι μια παλιά, αλλά αποτελεσματική μέθοδος της αστικής τάξης, παραπλάνησης και ταυτόχρονα μαζικής τρομοκράτησης του λαού.

Διαμορφώνει το φόβο ως εικόνα και μπουκάρει από τα ΜΜΕ σε κάθε σπίτι.

Φωλιάζει έξυπνα σε κάθε άνθρωπο αγανακτισμένο, απελπισμένο.

Με χειρουργικό τρόπο φυτεύει το φόβο στους απλούς μεροκαματιάρηδες, που τίποτε περισσότερο δεν έχουν ανάγκη παρά μόνο μια δουλειά και ένα πιάτο φαΐ, έτσι που να τους δένει το μυαλό χειροπόδαρα, προκαλώντας ακινησία και ανημποριά, έτσι που να μη σηκώσει κεφάλι, να μη διεκδικήσει τίποτα.

Δυστυχώς, με παρατηρητές και απόντες, χωρίς απαιτήσεις, η ζωή δεν περπατά, ούτε μπορεί να προσμένεις από σωτήρες ή, το χειρότερο, να περιμένεις να σου ανοίξουν οι δεσμοφύλακες το κελί. Οι εντολές είναι σαφείς.

Δεν φτάνει το ΠΑΜΕ και το ΚΚΕ.

Μπορεί να είναι πρωτοπόροι και αγωνιστές, αλλά θέλουν και εσένα και εμένα και το λαό συμπορεύομενο. Μαζί, ο φόβος γίνεται φόβητρο για τους αστούς και διαβάζεται ανάποδα.

Το δίλημμα λοιπόν είναι ποιος θα φοβίσει ποιον!

Εκεί πιάνει τόπο αυτό λέει ο λαός, με μια μόνο παράφραση «…ποιος είδε το λαό και δεν φοβήθηκε!».

Οι κομμουνιστές αντέχουν και το παλεύουν, αλλά φτάνει αυτό;

Ποιος θα τους προστατεύσει, ποιος θα τους στηρίξει; Ποιος, τους δρόμους θα ανοίξει; Αν όχι και εσύ!

Χθες στη Βουλή οι μάσκες έπεσαν.

Έπεσε και το τελευταίο φύλλο συκής από όλα τα κόμματα που συμφωνούν στη γραμμή της ΕΕ.

Δεν φτάνει που γυμνώθηκαν τα κόμματα της ΕΕ, δυστυχώς γύμνωσαν και σταύρωσαν το λαό.

Και ο λαός; Αυτός ο γίγαντας; Θα γονατίσει και άλλο;

Καιρός να σηκωθεί!

Να υψωθεί στο μπόι της ανθρωπιάς και αξιοπρέπειάς του.

Ποιος φοβάται τους κομμουνιστές; Κανείς! Μόνο οι καπιταλιστές.

Εσείς δεν είστε από αυτούς.

Μη σας φοβίζουν λοιπόν τα σκιάχτρα. Αυτοί που τα κουνάνε, έχουν λόγο να σε φοβίζουν, θέλουν εσένα, θέλουν τα παιδιά και τα εγγόνια σου δούλους, με τη δική σου υπογραφή.

Ο δρόμος της απελευθέρωσης των εργαζομένων έχει ένα μόνο τέρμα, να σπάσει τις αλυσίδες του μυαλού τους και να πάρουν την εξουσία.

Εργαλεία είναι η αυτογνωσία της δύναμής τους, η ταξική συνείδηση, η συλλογική δράση για την τελική ανατροπή και την τελική νίκη.

Εδώ δεν θα υπάρχουν περιθώρια διαπραγμάτευσης, έντιμου συμβιβασμού, ή ο λαός θα προσκυνήσει ή το κεφάλαιο.

Το ΚΚΕ δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο ιμάντας, η κινητήριος δύναμη, που ωθεί την τάξη των εκμεταλλευομένων να καταργήσει την εκμετάλλευσή της.

Χθες στη Βουλή έπεσαν οι αριστερές μάσκες του καπιταλιστικού συστήματος συνεπικουρούμενες από τις δεξιές μάσκες. Τα συμπεράσματα μετρήσιμα και οι νέες παγίδες άρχισαν να στήνονται.

Κάντε τώρα το βήμα για έναν κόσμο ελεύθερο όπου το χαμόγελο των παιδιών που γεννιούνται δεν θα μαραζώνει από την κούνια.

Σήμερα, τα λόγια είναι περιττά, στους ταξικούς αγώνες βρίσκεται η δύναμη και η θέση σου.

Με το λαό μέσα στους αγώνες, δεν υπάρχουν αδιέξοδα.

Θα νικήσουμε. 

902 

Πρώτη φορά «αριστερά»…

Δημοσίευση: Δευ, 13/07/2015 - 22:54 

Της Κάλι Καρά 

• Λοιδορούσαν το ΚΚΕ όταν υποστήριζε ότι η αριστερά δεν συνάδει με τη συμμετοχή σε ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως ΕΕ, ΝΑΤΟ κ.ά., όσες γονυκλισίες με λουλούδια και αν καταθέσει στο θυσιαστήριο της Καισαριανής. 

• Καταδίκαζαν το ΚΚΕ όταν αρνιόταν να συμμετέχει σε μια κυβέρνηση που «κόκκινη γραμμή» της ήταν η παραμονή στην Ευρωζώνη, στο ευρώ με κάθε θυσία, σε μια λυκοσυμμαχία που δεν αλλάζει, που στόχος της είναι ο καπιταλιστικός τρόπος ανάπτυξης, με δεδομένο τον αρνητικό συσχετισμό για τα συμφέροντα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων . 

• Περιγελούσαν το ΚΚΕ όταν στο δημοψήφισμα καλούσε τον ελληνικό λαό να καταδικάσει και το ΟΧΙ και το ΝΑΙ, έξω από την ΕΕ, με το λαό στην εξουσία. 

Δικαιώνεται άλλη μία φορά το ΚΚΕ, όταν εξηγούσε ότι είναι παραπλανητική η αντιπαράθεση «μνημονιακοί» και «αντιμνημονιακοί». 

Να που καταγράφεται πλήρης ομοφωνία ως προς την ομοβροντία των αντιλαϊκών μέτρων που θα εφαρμοστούν στις πλάτες του ελληνικού λαού με την σύμφωνη γνώμη και τη συνεργασία τόσο της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, όσο και όλων των κομμάτων της αστικής διαχείρισης, με το περιτύλιγμα του «εθνικού συμφέροντος».

Η κυβέρνηση πρώτη φορά «αριστερά» που με ένα νόμο και ένα άρθρο θα καταργούσε τα μνημόνια, τώρα με ένα νόμο και ένα άρθρο θα τυλίξει τον ελληνικό λαό και τις επόμενες γενιές σε μια κόλλα χαρτί και τον καταδικάζει να συνθλίβεται μέσα στις αντιλαϊκές μυλόπετρες, μέσα στις οξυμένες αντιθέσεις και στα χοντρά παζάρια, να χάσει ό,τι του απέμεινε από τα εργασιακά, τα ασφαλιστικά και τα κοινωνικά του δικαιώματα, τα οποία με αιματηρούς αγώνες κατέκτησε τον προηγούμενο αιώνα, αλλά, να μην ξεχνάμε, και με την παρουσία και μόνο της Σοβιετικής Ένωσης. 

Τελικά 

Όλη αυτή η ταξική πολιτική σε βάρος του ελληνικού λαού δίνει αβίαστα τον ορισμό του τυχοδιωκτισμού, δηλαδή του οπορτουνισμού, όπως τον ονομάζουν οι κομμουνιστές.

Δίνει την ευκαιρία σε όσους καλοπροαίρετα πίστεψαν άλλη μία φορά στο «μικρότερο κακό», (αντί να οδηγηθούν στην παραίτηση ή σε άλλες νέες αδιέξοδες χίμαιρες που ετοιμάζονται), ότι άλλος δρόμος έξω από αυτόν της ρήξης με την ΕΕ, το κεφάλαιο και την εξουσία του, δεν μπορεί να υπάρξει.

Αυτόν το δρόμο τον εγγυάται ένα εργατικό - λαϊκό κίνημα, μια λαϊκή συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση που θα αγωνιστεί για τη λαϊκή εξουσία.

Της Κάλι Καρά από το 902.gr

Το ΠΑΜΕ για το νέο μνημόνιο

Με σύνθημα «Κάτω η νέα συμφωνία της βαρβαρότητας και της ντροπής» το ΠΑΜΕ καλεί σε συμμετοχή στα συλλαλητήρια.

Αναφέρει συγκεκριμένα σε ανακοίνωσή του:
«Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, μας ματώνουν & μας σφαγιάζουν για να σώσουν με κάθε τρόπο την κερδοφορία των μονοπωλιακών ομίλων. 

Χωρίς να καταργήσουν ούτε μισό άρθρο από τους νόμους που πτώχευσαν το λαό τα προηγούμενα χρόνια, φέρνουν νέα μέτρα ολικής εξόντωσής του.

Χρήμα, νέα προνόμια και προστασία στους επιχειρηματικούς ομίλους!
Το ΠΑΜΕ είχε προειδοποιήσει τους εργαζόμενους από νωρίς για το ρόλο της νέας κυβέρνησης! 

Τώρα που ήρθε η ώρα των αποφάσεων φάνηκε ξεκάθαρα ο βαθιά εχθρικός ρόλος της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ προς τα εργατικά-λαϊκά συμφέροντα. 

Όπως και οι προηγούμενες κυβερνήσεις, δεν έκανε λάθος, δεν είναι ανίκανη. Αντιθέτως είναι αρκετά ικανή ώστε να φέρει συνολικά όλο το πακέτο πτώχευσης του λαού και με το νέο μνημόνιο που υπέγραψε να ικανοποιήσει όλες τις πάγιες επιδιώξεις και τους πόθους των βιομηχάνων-εφοπλιστών-μεγαλοεργοδοσίας.

• Μόνο στη δική μας δύναμη, στην οργάνωση μας μπορούμε να στηριζόμαστε!
• Ετοιμαζόμαστε για νέους πιο σκληρούς και δύσκολους αγώνες, παντού!
• Λέει ψέματα η κυβέρνηση πως με το νέο μνημόνιο θα πληρώσουν οι έχοντες και η ολιγαρχία, ότι τα μέτρα θα βασίζονται στην "κοινωνική δικαιοσύνη". 
• Στόχος είναι το ξεζούμισμα του λαού, το παραπέρα πετσόκομμα των μισθών και των συντάξεων, η παραπέρα εκμετάλλευση των εργαζόμενων.

ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΤΑ ΝΕΑ ΒΑΡΒΑΡΑ ΜΕΤΡΑ!

Να ακυρωθούν σε κάθε εργοστάσιο, τόπο δουλειάς!

Να δώσει άμεση απάντηση κάθε εργατική-λαϊκή γειτονιά!

• Μας θέλουν μισοάνεργους-μισοεργαζόμενους, να δουλεύουμε για ένα κομμάτι ψωμί, χωρίς συλλογικές συμβάσεις, με ελάχιστη κοινωνική ασφάλιση και σύνταξη. 
• Μας θέλουν γονατιστούς, διασπασμένους, φοβισμένους, αιώνια υποταγμένους στο μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ενωσης! Αυτούς τους νόμους επιβάλει η ΕΕ, η ένωση του κεφαλαίου με τα μνημόνια διαρκείας και οι κυβερνήσεις που πίνουν νερό στην εξουσία τους.
• Αρκετά ματώσαμε - αρκετά πληρώσαμε!

ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΙΣΩ!

Εδώ και τώρα κόντρα στην τρομοκρατία και τους εκβιασμούς, διεκδικούμε:

• Αυξήσεις σε μισθούς, συντάξεις και επιδόματα. 
• Κανείς εργαζόμενος κάτω από 751 κατώτερο μισθό! 
• Κάλυψη όλων των απωλειών που είχαμε τα προηγούμενα χρόνια! 
• Κατάργηση των αντεργατικών νόμων, αποκατάσταση των ΣΣΕ!
• Ουσιαστική προστασία όλων των ανέργων! 

Αρκετά ανεχθήκαμε την κοροϊδία, 

τις απάτες, & τις υποκρισίες τους!

Η προσπάθεια επιβολής των νέων εξοντωτικών μέτρων στη Βουλή, πρέπει να πεισμώσει τους εργαζόμενους, τη νεολαία, τους ανέργους, τους συνταξιούχους, τις γυναίκες. 

Με την κοινωνική συμμαχία (ΠΑΣΕΒΕ-ΠΑΣΥ-ΜΑΣ-ΟΓΕ) όλων όσων πλήττονται από την δράση και την πολιτική των μονοπωλιακών ομίλων, με μεγαλύτερη ορμή, πιο αποφασιστικά και συνειδητά να αγωνιστούμε για να μην εφαρμοστεί στη ζωή το νέο μνημόνιο, για την ανατροπή όλων των προηγούμενων βάρβαρων μέτρων.

Δουλειά, ψωμί και ανθρώπινη ζωή για το λαό 

και όχι μνημόνια διαρκείας!

Τώρα χρειάζεται λαϊκή αποφασιστική οργάνωση και αντεπίθεση με ενιαίο μέτωπο που θα εκφράζεται σε κάθε κλάδο, εργοστάσιο το εργοστάσιο, σε κάθε εργασιακό χώρο, σε κάθε γειτονιά. 

Τα ΔΣ των σωματείων να πάρουν την ευθύνη που τους αναλογεί. Με ΔΣ αποφασισμένα για αγώνα, με πρωτοπόρους αγωνιστές στη δράση, στην πρωτοβουλία, στην ανάπτυξη των αγώνων σε κάθε κλάδο και χώρο δουλειάς.

Οι εργαζόμενοι ΠΡΕΠΕΙ ΤΩΡΑ να προσπεράσουν, να πετάξουν στον κάδο απορριμμάτων την συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ που ευθυγραμμίστηκε σε όλα με τις απαιτήσεις των μεγαλοβιομηχάνων αλλά και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες του νέου εργοδοτικού και κυβερνητικού συνδικαλισμού και των δυνάμεων της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που χέρι χέρι με τους κυβερνητικούς συνδικαλιστές του ΣΥΡΙΖΑ όλο το προηγούμενο διάστημα μας καλούσαν δήθεν αγωνιστικά να στηρίξουμε την κυβέρνηση στις διαπραγματεύσεις της και δεν έλειψαν από καμία κυβερνητική φιέστα.

• Να μην περάσει η ηττοπάθεια και ο συμβιβασμός!
• Να τσακίσουμε τα κηρύγματα υποταγής!

Η λαϊκή παρέμβαση, η οργή για τα νέα μέτρα πτώχευσης, πρέπει να συνδυαστούν με τη μαζική και ουσιαστική συμμετοχή των εργαζομένων, των ανέργων, των νέων και των γυναικών στα σωματεία, στα συνδικάτα, στις μαζικές οργανώσεις. 

Να πυκνώσουν οι συζητήσεις στα εργοστάσια, σε όλους τους τόπους δουλειάς. Σε αυτόν τον αγώνα χωράνε όλοι, ανεξάρτητα από την χθεσινή τους πολιτική στάση.

ΟΥΤΕ ΩΡΑ ΧΑΜΕΝΗ!

Να φτάσει το κάλεσμα για αντίσταση και αγώνα παντού!
Να αποβάλουμε το φόβο της σύγκρουσης με την ΕΕ, με τα μονοπώλια και την εξουσία τους. Οι εργαζόμενοι πρέπει να αρνηθούν να πληρώσουν το χρέος που δημιούργησε η πλουτοκρατία, τις συνέπειες της καπιταλιστικής κρίσης. 

Να πληρώσει η οικονομική ολιγαρχία. Εμείς παράγουμε τον πλούτο! Δεν μπορεί να μοιραστεί δίκαια όταν διαχειριστές του είναι οι καπιταλιστές και τα τσιράκια τους στις κυβερνήσεις. Εμείς πρέπει να γίνουμε κυρίαρχοι του πλούτου που παράγουμε. Βάζουμε τη δική ας σφραγίδα στις εξελίξεις. Μπορούμε να καταργήσουμε αντιλαϊκούς νόμους και αφεντικά».

Σε μαζική συμμετοχή καλούν μεταξύ άλλων:
Το Συνδικάτο Οικοδόμων Αθήνας, το Συνδικάτο Επισιτισμού Τουρισμού Αττικής, η Ένωση Λογιστών Ελεγκτών Περιφέρειας Αττικής και το Παράρτημα Πειραιά, η Ενωτική Ομοσπονδία Αγροτικών Συλλόγων νομού Χανίων, το Εργατικό Κέντρο Ζακύνθου, το Παλλεσβιακό Εργατικό Κέντρο, το Εργατικό Κέντρο Νάουσας, το Σωματείο Συνταξιούχων ΙΚΑ Νομού Σερρών, η ΟΒΣΑ, το Συνδικάτο ΟΤΑ Αττικής,ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ Δήμων νομού Πρέβεζας, ο Σύλλογος Εργαζομένων Υπουργείου Γεωργίας Μακεδονίας- Θράκης, το Σωματείο Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ρόδου, η Ένωση Ηλεκτροτεχνιτών ν. Αττικής, η Παλλεσβιακή Ένωση Συνταξιούχων ΙΚΑ, το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Συνταξιούχων πρώην ΔΕΚΟ - Τραπεζών, η Ομοσπονδία Τύπου - Χάρτου, οι συνεργαζόμενες συνταξιουχικές οργανώσεις ΙΚΑ – ΕΛΤΑ – ΔΗΜΟΣΙΟΥ – ΟΣΕ – OAEE – ΝΑΤ – ΟΤΑ ΠΟΣΕ ΟΑΕΕ, ο Σύλλογος Εμποροϋπαλλήλων Αθήνας. Ο Σύλλογος Αυτοαπασχολουμένων Επαγγελματιών, Βιοτεχνών και Εμπόρων Δήμου Καισαριανής. Το Δ.Σ του Σωματείου Εργαζομένων Δήμου Χαϊδαρίου και ο Επαγγελματικός Εμπορικός Σύλλογος Χαϊδαρίου. Το Σωματείο Εργαζομένων Χρηματοπιστωτικών και Συναφών Επιχειρήσεων Ν. Αττικής. Η Α ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης.

Το ΚΚΕ για το νέο μνημόνιο (13/7/2015)

Ανακοίνωση της ΚΕ του ΚΚΕ για τη νέα συμφωνία - μνημόνιο 

Δημοσίευση: Δευ, 13/07/2015 - 18:34 

Τελευταία Ενημέρωση: Δευ, 13/07/2015 - 19:09 

1. Το ΚΚΕ καλεί τους εργατοϋπαλλήλους, τα φτωχά λαϊκά στρώματα, τους συνταξιούχους, τους άνεργους και τους νέους, να πουν το πραγματικό, ανυποχώρητο, μεγάλο «ΟΧΙ» στη συμφωνία - μνημόνιο, που υπέγραψε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ με τους ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ και ν' αντιπαλέψουν στο δρόμο και τους χώρους δουλειάς τα μέτρα - φωτιά που περιέχει, τα οποία έρχονται να προστεθούν στα βάρβαρα μέτρα των προηγούμενων μνημονίων. Να οργανώσουν την αντεπίθεσή τους για να μην οδηγηθεί ο λαός στην ολοκληρωτική χρεοκοπία. Να δυναμώσουν το εργατικό κίνημα, τη λαϊκή συμμαχία, έτσι ώστε ν' ανοίξει ο δρόμος για να μπορέσει ο λαός ν' απαλλαγεί οριστικά και τελεσίδικα από την εξουσία του κεφαλαίου και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις που τον οδηγούν όλο και σε μεγαλύτερη βαρβαρότητα.

Να μη χαθεί ούτε μια μέρα, ούτε μια ώρα. Τώρα, χωρίς καμιά αναμονή, πρέπει να δυναμώσει η λαϊκή δράση, μέσα στους τόπους δουλειάς, στα εργοστάσια, στα νοσοκομεία, στις υπηρεσίες, στις γειτονιές, μέσα από τα συνδικάτα, τις Επιτροπές Αγώνα, τις λαϊκές επιτροπές, κοινωνικής αλληλεγγύης και βοήθειας. Η συμφωνία οδηγεί σε νέα μεγάλη μείωση του λαϊκού εισοδήματος και τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Νομιμοποιεί και δίνει πράσινο φως στις απολύσεις, την επέκταση της απλήρωτης εργασίας, τις αναγκαστικές άδειες και τ' άλλα αντεργατικά μέτρα, που παίρνει το τελευταίο διάστημα η μεγαλοεργοδοσία, αξιοποιώντας τους περιορισμούς στις τραπεζικές συναλλαγές.

Να μην περάσει ο εφησυχασμός, ο εκφοβισμός, η μοιρολατρία, το απατηλό κλίμα «εθνικής ομοψυχίας» και κάλπικης ελπίδας που καλλιεργεί η κυβέρνηση, τ' άλλα αστικά κόμματα, τα ΜΜΕ, διάφορα άλλα κέντρα του κατεστημένου, καθώς και τα ευρωενωσιακά όργανα, που από κοινού καλούν το λαό ν' αποδεχτεί και το μνημόνιο Τσίπρα και να αισθάνεται κι ανακουφισμένος, επειδή δήθεν αποφεύχθηκαν τα χειρότερα.

2. Το νέο μνημόνιο Τσίπρα αποτελεί ένα πακέτο σκληρών αντιλαϊκών μέτρων, που έρχεται να πολλαπλασιάσει τα ήδη αβάσταχτα βάρη των προηγούμενων μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων, που ψήφισαν οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΠΑΣΟΚ. Έχει ήδη τη σφραγίδα της ΝΔ, του ΠΟΤΑΜΙΟΥ και του ΠΑΣΟΚ, γιατί με το κοινό ανακοινωθέν που υπέγραψαν και με την ψήφο τους στη Βουλή έδωσαν εντολή και εν λευκώ εξουσιοδότηση στην κυβέρνηση να διαμορφώσει τα νέα βάρβαρα αντιλαϊκά μέτρα, που συνοδεύουν τη συμφωνία. Αποκαλυπτική είναι και η στάση μεγάλου μέρους των ιδιωτικών ΜΜΕ, που ενώ κατηγορούσαν το ΣΥΡΙΖΑ ότι με το δημοψήφισμα ήθελε δήθεν να βγάλει την Ελλάδα από την Ευρωζώνη, τώρα χειροκροτούν τις επιλογές του, τον επαινούν, γιατί «επέστρεψε» στο ρεαλισμό.

Σήμερα, τα κόμματα του ΟΧΙ (ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ) με τα κόμματα του ΝΑΙ (ΝΔ - ΠΟΤΑΜΙ - ΠΑΣΟΚ) καλούν από κοινού το λαό να πει ΝΑΙ σε ένα νέο μνημόνιο, που φορτώνει στην εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα νέα βάρη και μάλιστα με αντιλαϊκά μέτρα, σαν αυτά που απέρριψε ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού, με την ψήφο του στο δημοψήφισμα.

Η κυβέρνηση ουσιαστικά φορτώνει στο λαό το νέο δάνειο ύψους 86 δισ. και τα μέτρα - φωτιά που το συνοδεύουν, όπως η παραπέρα μείωση του λαϊκού εισοδήματος, η φοροκαταιγίδα, η διατήρηση του ΕΝΦΙΑ, η μεγάλη αύξηση του ΦΠΑ στη λαϊκή κατανάλωση και της εισφοράς αλληλεγγύης, η μείωση των συντάξεων, η εφαρμογή νέου δυσμενέστερου ασφαλιστικού, η σταδιακή κατάργηση του ΕΚΑΣ, οι ιδιωτικοποιήσεις, τα μέτρα της «εργαλειοθήκης» του ΟΟΣΑ κλπ.

Προκειμένου ν' αποδεχτεί ο λαός αυτά τα μέτρα, αντιμετώπισε για άλλη μια φορά, το ίδιο εκβιαστικό δίλημμα, που ζει κατ' επανάληψη τα τελευταία πέντε χρόνια: Νέο πιο σκληρό μνημόνιο ή κρατική χρεοκοπία, μέσω ενός grexit; Επαναλήφθηκε το ίδιο δίλημμα που τέθηκε και στο Μνημόνιο 1 και στο Μνημόνιο 2 και κάθε φορά που ήταν να εκταμιευθεί μια δόση. Κάθε φορά ο λαός πρέπει να επιλέγει το «μικρότερο» κακό, που τελικά οδηγεί στο μεγαλύτερο κακό. Την ίδια τακτική και ρητορική χρησιμοποιεί σήμερα και η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.

3. Η κυβέρνηση προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στο σύστημα, καθώς «έντυσε» από την πρώτη στιγμή το συμβιβασμό της με αριστερά συνθήματα και τη μάσκα της αξιοπρέπειας. Επιστράτευσε ενάντια στο λαό τα ψεύτικα διλήμματα, σε μια περίοδο που η αμφισβήτηση συνολικά στην ΕΕ έπρεπε να αποκτήσει ριζοσπαστικό περιεχόμενο και να οδηγήσει στην απόρριψη του ίδιου του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, που πάει χέρι-χέρι με τη συμμετοχή της χώρας σε διακρατικές ιμπεριαλιστικές συμμαχίες, πάντα στη βάση ανισότιμων σχέσεων μεταξύ κρατών. Διοργάνωσε δημοψήφισμα με ένα κάλπικο ερώτημα και στη συνέχεια μετέτρεψε το «όχι» σε «ναι» σ' ένα ακόμη πιο βάρβαρο μνημόνιο.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύτηκε συνειδητά τον λαϊκό πόθο για κατάργηση των συνεπειών των 2 μνημονίων, που ισοδυναμούσε τουλάχιστον με ανάκτηση απωλειών για τα λαϊκά στρώματα. Εμπορεύτηκε τα οράματα και τα όνειρα αριστερών και ριζοσπαστών που ποθούσαν μια «αριστερή», «φιλολαϊκή» κυβέρνηση. Αξιοποίησε την αναπόφευκτη πολιτική απαξίωση της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, ώστε ν' αναλάβει την διακυβέρνηση. Σήμερα με το νέο μνημόνιο προσφέρει «άφεση αμαρτιών» στα μνημόνια ΝΔ-ΠΑΣΟΚ.

Χρησιμοποίησε τη λαϊκή δημαγωγία, αλλά και τη δημόσια δέσμευση στο μεγάλο κεφάλαιο ότι θα στηρίξει την ανάκαμψη της κερδοφορίας του και θα μπορέσει να περιορίσει την ανασυγκρότηση και ανάκαμψη του εργατικού - λαϊκού κινήματος. Απέσπασε την ανοχή έως και στήριξη του βασικού πυρήνα της αστικής τάξης στην Ελλάδα, αλλά και εξωελλαδικών ιμπεριαλιστικών κέντρων, όπως των ΗΠΑ. Οι συμμαχίες με τις ΗΠΑ, Γαλλία, Ιταλία, για τις οποίες υπερηφανεύεται η κυβέρνηση, κάθε άλλο παρά «ασπίδα» αποτελούν για τα λαϊκά συμφέροντα. Στην πραγματικότητα πρόκειται για «βαρίδια» που τραβούν την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα στις επικίνδυνες κι οξυμμένες αντιπαραθέσεις των ιμπεριαλιστών.

Το ΚΚΕ από την αρχή υποστήριξε και τεκμηρίωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ήθελε ούτε μπορούσε να προετοιμάσει το λαό για αναμέτρηση με τα μνημόνια και τα μονοπώλια, ελληνικά και ευρωπαϊκά, γιατί ακριβώς δεν είχε κανένα προσανατολισμό για αντίσταση και σύγκρουση. Αντίθετα, έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατά το λαό σε παθητικότητα και εν αναμονή της «ψήφου διαμαρτυρίας» των εκλογών. Παραπλάνησε το λαό ότι μπορούσε να ανοίξει δρόμο φιλολαϊκών αλλαγών, μέσα στη λυκοσυμμαχία της ΕΕ.

Ειδικό ρόλο στη χειραγώγηση του κινήματος, στην εξαπάτηση αριστερού και ριζοσπαστικού κόσμου, έπαιξε η αριστερή πλατφόρμα του ΣΥΡΙΖΑ και όλοι όσοι σήμερα προσπαθούν πίσω από το «παρών» ή την «αποχή» τους, να κρύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους, να διασωθούν πολιτικά και να παίξουν ένα νέο ρόλο ανάσχεσης του ριζοσπαστισμού και ενσωμάτωσης του λαού, στο πλαίσιο του συστήματος, προετοιμάζοντας ένα νέο πολιτικό ανάχωμα, ρόλο που έπαιζε πριν ο παλιός «Συνασπισμός».

4. Ειδικά σήμερα, δεν πρέπει να ξεχαστούν ορισμένα πολύτιμα για το λαό συμπεράσματα:

- Η «σκληρή» διαπραγμάτευση από την πρώτη στιγμή ήταν ναρκοθετημένη για τα λαϊκά συμφέροντα, αφού υπηρετούσε το στόχο του κεφαλαίου για ανάκαμψη της κερδοφορίας του. Η συμμετοχή της Ελλάδας στην ΕΕ και την Ευρωζώνη παραμένει στρατηγική επιλογή του ελληνικού κεφαλαίου και γίνεται με όρους ανισοτιμίας, που υπάρχουν αντικειμενικά σε τέτοιες ιμπεριαλιστικές συμμαχίες. Στο πλαίσιο αυτών των συμμαχιών το ελληνικό κράτος είναι υποχρεωμένο να συμβιβάζεται με πιο ισχυρά κέντρα, όπως η Γερμανία, φορτώνοντας τις επιπτώσεις αυτής της ανισοτιμίας στις πλάτες των εργαζομένων.

- Οι εξελίξεις αποτελούν την πιο παταγώδη έκφραση αποτυχίας της λεγόμενης «ανανεωτικής» ή «κυβερνώσας αριστεράς», της θεωρίας ότι η ΕΕ μπορεί να αλλάξει το μονοπωλιακό και αντιλαϊκό χαρακτήρα της. Ανέδειξαν το ναυάγιο της λεγόμενης «αντιμνημονιακής» γραμμής που πρόβαλλε τον αστικό σοσιαλδημοκρατικό στόχο της παραγωγικής ανασυγκρότησης, χωρίς ριζικές αλλαγές στο επίπεδο της οικονομίας, της εξουσίας.

- Επιβεβαιώνεται η γραμμή πάλης του ΚΚΕ και η σθεναρή και συνεπής στάση του, που απέρριπτε τη συμμετοχή σε τέτοιες «αριστερές κυβερνήσεις», που είναι στην πραγματικότητα κυβερνήσεις αστικής διαχείρισης.

- Συνολικά, μετά τις τελευταίες εξελίξεις επιταχύνονται οι διαδικασίες αναμόρφωσης του αστικού πολιτικού συστήματος, είτε με ανασχηματισμό και πιθανή διεύρυνση της κυβέρνησης είτε με διενέργεια εκλογών και δημιουργία νέων κομμάτων και αναχωμάτων. Σε κάθε περίπτωση σταθερός στόχος του συστήματος αποτελεί η επίθεση στο ΚΚΕ, έτσι ώστε να μη συναντηθεί η λαϊκή αγανάκτηση με την αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή γραμμή πάλης. Απέναντι στο λαό ορθώνεται μια νέα αντιλαϊκή συμμαχία των «προθύμων», προκειμένου να εμποδίσει κάθε πνεύμα αντίστασης και χειραφέτησης. Σήμερα, προβάλλει απειλητικά η ένταση της κρατικής και εργοδοτικής καταστολής, η αύξηση του αυταρχισμού, προκειμένου να προληφθεί η οργάνωση του εργατικού κινήματος και των συμμάχων του, η ανάπτυξη της ταξικής πάλης.

5. Το γεγονός ότι για πρώτη φορά τέθηκε τόσο έντονα και άμεσα το ενδεχόμενο αποχώρησης μιας χώρας από την Ευρωζώνη οφείλεται στην όξυνση των εσωτερικών αντιθέσεων και της ανισομετρίας των οικονομιών της Ευρωζώνης, στους ανταγωνισμούς με τα παλιότερα και νέα ιμπεριαλιστικά κέντρα, που αναδείχτηκαν μετά τις ανατροπές στις χώρες του σοσιαλισμού. Αυτά τα προβλήματα οξύνθηκαν στις συνθήκες της παρατεταμένης οικονομικής κρίσης στην Ελλάδα και όχι μόνο. Ενισχύθηκαν οι αποσχιστικές τάσεις, που υποστηρίζονται από αστικές πολιτικές δυνάμεις, που θέλουν μια Ευρωζώνη μεταξύ πιο ισχυρών οικονομικά χωρών. Πρόκειται για ισχυρή τάση στη Γερμανία, που υποδαυλίζεται από τις κυρίαρχες δυνάμεις στο ΔΝΤ, για τους δικούς τους λόγους, τα δικά τους συμφέροντα, οξύνοντας τις αντιθέσεις μέσα στην Ευρωζώνη. Στο ζήτημα της παραμονής της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, εκφράστηκαν ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις μέσα στην Ευρωζώνη, κυρίως μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας, αλλά και αντιθέσεις μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας, άλλων ιμπεριαλιστικών κέντρων. Οι ΗΠΑ παρενέβησαν, θέλοντας να περιορίσουν την ηγεμονία της Γερμανίας στην Ευρώπη, χωρίς προς το παρόν να επιθυμούν διάλυση της Ευρωζώνης.

Οι αντιθέσεις και οι εξελίξεις στην Ευρωζώνη, συνολικά στην ΕΕ, δεν ανακόπτονται με το σημερινό προσωρινό συμβιβασμό και την επικύρωση της συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Ευρωζώνης-ΔΝΤ. Παραμένει ισχυρή η τάση, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο ενός grexit, για αναδόμηση της Ευρωζώνης, με εμβάθυνση των μηχανισμών ενιαίας οικονομικής πολιτικής, αλλά και πιο αυστηρούς κανόνες και ελεγκτικούς μηχανισμούς, ως προς το θετικό ισοζύγιο κρατικών εσόδων - δαπανών. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε, ότι η Γαλλία και η Ιταλία, που αντιτάχθηκαν στην επιλογή της αποχώρησης της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, είναι χώρες που έχουν υψηλά ελλείμματα και χρέη και επιδιώκουν χαλάρωση των αυστηρών κανόνων.

Απόρροια αυτών των αντιθέσεων είναι και η αντιπαράθεση στο ζήτημα του χρέους. Η κυβέρνηση, συμβαδίζοντας με το ΔΝΤ και τις ΗΠΑ, αναγόρευσε σε υπέρτατο στόχο για το λαό τη ρύθμιση του χρέους, πάση θυσία και με τίμημα τα λαϊκά συμφέροντα. Την ίδια στιγμή, ζητάει νέο δάνειο 86 δισ. που θα αυξήσει το χρέος. Θέλει ο λαός ν' αποδεχτεί τα αντιλαϊκά μέτρα στο όνομα μιας νέας διαχείρισης του χρέους, που όποτε έγινε στο παρελθόν συνοδεύτηκε με τσάκισμα εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Από τη χρηματοδότηση με τη μορφή νέου δάνειου - χρέους ή την επιμήκυνσή του, το κεφάλαιο θα είναι το μόνο ωφελημένο.

6. Για να δοθεί οριστική λύση υπέρ του λαού απαιτείται πραγματική ρήξη, που καμία σχέση δεν έχει με τη ρήξη-καρικατούρα, που επικαλούνται ορισμένες δυνάμεις εκτός και εντός ΣΥΡΙΖΑ, όταν προβάλλουν ως διέξοδο την καπιταλιστική Ελλάδα της δραχμής. Η επιλογή εξόδου από το ευρώ και η υιοθέτηση εθνικού νομίσματος, εντός του καπιταλιστικού δρόμου ανάπτυξης, είναι η αντιλαϊκή επιλογή που στήριξαν σημαντικά τμήματα της αστικής τάξης στη Γερμανία, με βάση το «Σχέδιο Σόιμπλε», καθώς και σε άλλα κράτη-μέλη της Ευρωζώνης, όπως επίσης κι άλλες αντιδραστικές δυνάμεις . Μ' αυτή την επιλογή φλερτάρουν σήμερα και τμήματα του κεφαλαίου στη χώρα μας, προσδοκώντας άμεσα μεγαλύτερα κέρδη.

Κοροϊδεύουν συνειδητά όσοι ισχυρίζονται ότι η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη, μ' ένα πιο υποτιμημένο νόμισμα, θα δώσει ώθηση στην ανταγωνιστικότητα και την ανάπτυξη, με θετικές για το λαό συνέπειες. Η όποια καπιταλιστική ανάπτυξη επιτευχθεί σε μια πορεία, δε θα συνοδευτεί από ανάκαμψη μισθών, συντάξεων, δικαιωμάτων, γι' αυτό δεν θα ωφελήσει το λαό. Θα οδηγήσει σε νέες θυσίες του λαού, στο βωμό της ανταγωνιστικότητας των μονοπωλίων.

Η καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα δεν συνιστά ρήξη προς όφελος του λαού. Όσες πολιτικές δυνάμεις προβάλλουν ένα τέτοιο στόχο ως λύση ή ως ενδιάμεσο στόχο ριζικών αλλαγών (αριστερή πλατφόρμα ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΤΑΡΣΥΑ, κλπ) παίζουν αντικειμενικά το παιχνίδι τμημάτων του κεφαλαίου.

Αυτή η επιλογή δεν οδηγεί σ' επιστροφή στα σχετικά καλύτερα επίπεδα διαβίωσης των δεκαετιών του '80 και του '90, όπως διατυμπανίζεται από ορισμένους. Οι νόμοι της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ο αδυσώπητος μονοπωλιακός ανταγωνισμός, θα «βασιλεύουν», οι δεσμεύσεις της ΕΕ και του ΝΑΤΟ θα σφίγγουν τη μέγγενη. Οι βάρβαροι νόμοι του δανεισμού ισχύουν σε όλες τις αγορές του χρήματος, τις επενδυτικές τράπεζες και τα ταμεία των σημερινών ή άλλων ιμπεριαλιστικών συμμαχιών (τύπου BRICS). Άλλωστε, οι αντιλαϊκές πολιτικές εφαρμόζονται και στις χώρες του ευρώ και στις καπιταλιστικές χώρες των εθνικών νομισμάτων, τις ισχυρότερες, όπως η Κίνα, η Βρετανία, η Ρωσία ή τις πιο αδύναμες, όπως η Βουλγαρία και η Ρουμανία.

Οι κορώνες δήθεν αξιοπρέπειας για τη «φτωχή πλην, όμως, περήφανη Ελλάδα, που αντιστέκεται στους ισχυρούς» είναι στάχτη στα μάτια του λαού και επιδιώκουν να τον καθυποτάξουν στη βαρβαρότητα. Ο λαός δε μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος, όταν του κλέβουν τον πλούτο που παράγει και τον χρεοκοπούν, για να ξελασπώσει το καπιταλιστικό σύστημα από την κρίση, είτε εντός είτε εκτός ευρώ.

Είναι άλλο πράγμα ο λαός να επιλέξει ο ίδιος την έξοδο από την ΕΕ, με τη θέληση και τη δράση του, παίρνοντας ταυτόχρονα τα κλειδιά της οικονομίας και την εξουσία στα χέρια του κι είναι άλλο, τελείως διαφορετικό, πράγμα να βρεθεί μια χώρα έξω από την Ευρωζώνη, ως αποτέλεσμα αντιθέσεων και ανταγωνισμών των καπιταλιστών. Το πρώτο αποτελεί εναλλακτική λύση προς όφελος του λαού και αξίζει κάθε θυσία, το δεύτερο οδηγεί στη λαϊκή χρεοκοπία από άλλο δρόμο.

7. Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ -κοινωνική ιδιοκτησία, αποδέσμευση από ΕΕ και ΝΑΤΟ, μονομερή διαγραφή του χρέους, με εργατική λαϊκή εξουσία- αφορά τους μισθωτούς και τα λαϊκά στρώματα, τους νέους και τις γυναίκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας, τους συνταξιούχους, γιατί αυτοί ήταν και είναι οι πραγματικές κινητήριες δυνάμεις της κοινωνίας. Από τη δουλειά τους μπορεί να εξασφαλιστεί η κοινωνική ευημερία, χωρίς ανεργία, πείνα, εξαθλίωση, χωρίς εκμετάλλευση. Αρκεί να γίνουν πρωταγωνιστές των κοινωνικών και πολιτικών εξελίξεων, να δράσουν για τα δικά τους συμφέροντα, για τη ζωή τους, με το ΚΚΕ ενάντια στην εξουσία των εκμεταλλευτών τους.

Τίποτε δεν χαρίστηκε από τους εκμεταλλευτές και το κράτος τους. Η εργατική λαϊκή εξουσία δεν χαρίζεται από το αστικό πολιτικό σύστημα, από κανένα «αριστερό» κόμμα, κατακτιέται. Προϋπόθεση για μια πορεία πραγματικής αλλαγής συσχετισμού προς όφελος της εργατικής-λαϊκής πλειοψηφίας είναι η συσπείρωση με το ΚΚΕ, η ισχυροποίησή του παντού και πάνω από όλα στους χώρους δουλειάς και τις λαϊκές γειτονιές.

Η ολόπλευρη ενίσχυση του ΚΚΕ κι η συμπόρευση μαζί του είναι προαπαιτούμενο για την ανασύνταξη του εργατικού κινήματος και τη συγκρότηση μιας ισχυρής λαϊκής συμμαχίας, που θα αγωνίζεται για κάθε λαϊκό πρόβλημα, θα διεκδικεί άμεσα μέτρα ανακούφισης, ανάκτηση απωλειών, με σταθερή «πυξίδα» την πάλη ενάντια στα μονοπώλια και τον καπιταλισμό.

Η συγκρότηση και ισχυροποίησή της μπορεί από σήμερα να βοηθήσει στο να αλλάζει ο αρνητικός συσχετισμός δυνάμεων, να δυναμώνει η οργάνωση, η μαχητικότητα, το αγωνιστικό πνεύμα της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, κόντρα στη μοιρολατρία και την υποταγή του λαού, στους παλιούς και νέους διαχειριστές της βαρβαρότητας του καπιταλισμού.

Η ΚΕ του ΚΚΕ 13 Ιούλη 2015

6 δισ. τα αντιλαϊκά μέτρα μόνο από ΦΠΑ και συντάξεις για 2015 - 2016

Δημοσίευση: Τρί, 14/07/2015 - 21:25 

Τελευταία Ενημέρωση: Τρί, 14/07/2015 - 22:04

Από το: 902 

Κατατέθηκε το απόγευμα της Τρίτης στη Βουλή το νομοσχέδιο με τα πρώτα αντιλαϊκά μέτρα, ύψους 6,068 δισ. ευρώ - μόνο από την αύξηση του ΦΠΑ και τις μειώσεις στις συντάξεις (χωρίς βέβαια αυτές που θα προκύψουν από το νέο ασφαλιστικό που θα κατατεθεί τον Οκτώβρη). 

Για το υπόλοιπο του 2015, το ύψος των αντιλαϊκών μέτρων, όπως τις υπολογίζει το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους στην έκθεσή του που συνοδεύει το νομοσχέδιο, ανέρχεται στο ποσό των 2,013 δισ. ευρώ και για το 2016 στα 4,054 δισ. ευρώ. 

Το νομοσχέδιο πρέπει να ψηφιστεί μέχρι την Τετάρτη 15 Ιούλη.

Πριν κατατεθεί στη Βουλή 

εξετάσθηκε από την τρόικα - «θεσμοί». 

Αποφάσεις συμβουλίου πολιτικών αρχηγών (6/7/2015)

Νέο μνημόνιο με νέα επώδυνα μέτρα για το λαό με υπογραφή ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, Ποταμιού και ΠΑΣΟΚ

Δημοσίευση: Δευ, 06/07/2015 - 18:44
Από 902

Την εξουσιοδότηση να διαπραγματευτεί το 3ο μνημόνιο με τα νέα επωδυνα για το λαό μέτρα έλαβε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας από τα κόμματα -πλην του ΚΚΕ- στη συνεδρίαση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών.

Την ευθύνη για τη διαπραγμάτευση του μνημονίου την έχει ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, εκτός του ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ερμήνευσαν το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος σαν εντολή για άμεση συμφωνία-μνημόνιο και δεσμεύτηκαν να στηρίξουν στη Βουλή τη συμφωνία, αν αυτή επιτευχθεί. Αυτό προκύπτει και από την ανακοίνωση της Προεδρίας της Δημοκρατίας (δείτε παρακάτω).

Μετά την ολοκλήρωση του συμβουλίου των πολιτικών αρχηγών ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας στη δήλωση τόνισε ότι  

το ΚΚΕ διαφώνησε συνολικά με το κοινό ανακοινωθέν, που συμφώνησαν οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί, τα υπόλοιπα πολιτικά κόμματα και πρόσθεσε ότι δεν έχει εξουσιοδοτήσει κανένας κανέναν να πάει να υπογράψει νέα μνημόνια, νέα επώδυνα μέτρα για το λαό μας. Και θα είναι σκληρά τα μέτρα αυτά.

Οι υπόλοιποι πολιτικοί αρχηγοί στις δηλώσεις τάχθηκαν υπέρ μιας άμεσης συμφωνίας με

Δημοψήφισμα 2015 Αποτελέσματα επικράτειας

902

Η Πειθαρχεία στη σκέψη...

Σχετικοί σύνδεσμοι: Ο Μπογιόπουλος για το δημοψήφισμα
 Τελικά ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο δημοψήφισμα;

Βαρουφάκης & Ελληνικό χάος...

03.07.2015 Author: F. William Engdahl

What Stinks about Varoufakis and the Whole Greek Mess?

Column: Politics

Region: Europe

Something stinks very bad about Greek Finance Minister Yanis Varoufakis and the entire Greek mess that has been playing out since the election victory of the nominally pro-Greek Syriza Party in January. I am coming to the reluctant conclusion that far from being the champion of the hapless Greek people, Varoufakis is part of a far larger and very dirty game.

The brilliant psychologist Eric Berne, author of the seminal book Games People Play, would likely call the game of Varoufakis and the Troika, “Rapo,” as in the rape of the Greek people and, ultimately of all the EU, Germany included. How do I come to this surprising conclusion?

When the left-right coalition was elected by a Greek population desperate for change from the several years of austerity, pension cuts, health and education cuts demanded by the IMF in order to insure that Greek creditors be repaid their pound of flesh in terms of state debt, I was among many who held out hope that finally a government that stood for the interests of her people was in office in Athens.

What we have witnessed since is what can only be called a clown show, one in which the laugh is on the Greek people and EU citizens as a whole. The ones laughing, as often is so, are the mega banks and Troika–ECB, IMF and EU. Behind the Troika, almost invisible, are the Greek oligarchs who have robbed the state coffers of hundreds of billions over the years, tucking it away in numbered Swiss and Lichtenstein secret bank accounts, avoiding paying a single penny tax to support their nation. And it is looking more and more as though the “leftist” economist, Varoufakis’s role is that of a Trojan Horse for the destruction of the entire Eurozone by the bankers and those Greek oligarchs. Next after Greece Italy looks poised to become victim, and that will put the entire Euro in a crisis that is today unimaginable.

Suspicious friends

A man is known by the company he keeps, so goes the adage. By this measure Yanis Varoufakis keeps very bad company for a finance minister who claims to be defending the living standards of his people. Before becoming Greek Finance Minister in the January coalition government of Alexis Tsipras, Varoufakis spent time in the United States working for the Bellevue Washington video game company, Valve Corporation, whose founders came from Bill Gates’ Microsoft. In the late 1980’s he studied economics and game theory in the UK at University of Essex and East Anglia and taught at Cambridge. Then he spent the next eleven years in Australia teaching and even taking Australian citizenship.

As an Australian citizen Varoufakis returned in 2000 to teach at the University of Athens. Then from January 2013 until his appointment as Finance Minister of Greece, Varoufakis taught at the University of Texas where he became close with James K. Galbraith, son of deceased Harvard economist, John Kenneth Galbraith, also with the Washington establishment think-tank,Brookings Institution. In short Varoufakis is an Australian citizen who has spent most of the past three decades in Britain, USA and Australia and little of that in his native Greece.

That of course per se does not disqualify him at all from being an honest and effective finance minister of his native Greece. But to date he has done more to increase the misery of the Greek people in six short months than almost anyone else, even Wolfgang Schäuble or the IMF’s Christine Lagarde.

He pretends to be against austerity but his record shows the opposite. Varoufakis was the adviser to Prime Minister George Papandreou and PASOK when Papandreou made the disastrous draconian austerity deal with the EU on behalf of Greece so that French and German banks could be bailed out. Varoufakis also has at various times heaped praise on Mario Draghi and the ECB, suggesting solutions for how to keep Greece in the EU, a track that pre-programs Greece for self-destruction under the current Troika regime of austerity.

In Varoufakis’ book on the EU financial crisis titled “A Modest Proposal,” he invited former French Prime Minister Michael Rocard to write the forward. Rocard has called for the EU to appoint a European “strongman”–read dictator–and Rocard’s choice is European Parliament president Martin Schulz, the very same man who warned the new SYRIZA government to abide by the austerity agreements concluded by the past PASOK and conservative governments. Varoufakis has repeatedly argued that Greece must “grin and bear” the measures imposed on it by the bankers and the German government as a member of the Eurozone. He has insisted that a Greek Euro exit is not going to take place.

With official Greek unemployment over 30% of the workforce and economic losses because of Troika-imposed budget austerity the government’s tax-revenue shortfall in January alone was 23% below its €4.5bn target for the month. The government in Athens has levied crippling taxes on the middle class and made sharp cuts to government salaries, pensions, and health-care coverage. While ordinary citizens suffer under the weight of austerity, now Banks are closed at least until the July 5 referendum on more austerity. Greece is a human catastrophe.

Strange acts

Were Varoufakis the man he pretends to be before his Greek countrymen, he would have set forth a strategy of Greek exit from the Euro and a strategy akin to that of Iceland to declare a debt moratorium, freeze all debt repayments to the Troika–IMF, ECB and EU. Then he would put Greece on a national currency, impose capital controls and seek strong economic ties with Russia, China and the BRICS countries.

Indeed, when Greek Prime Minister Tsipras was in St. Petersburg in mid-June to meet with Russian President Putin, Putin extended a very generous offer of prepayment of $5 billion towards the Greek participation in the Turkish Stream Gazprom pipeline.

That would have given Greece breathing room to service debt repayments to the IMF. Brussels and Washington of course were not at all happy with that. Putin then offered Greece membership in the new BRICS development bank which would allow Greece to borrow to get out of the worst of the crisis without more savage austerity. That of course would bring Greece closer to Russia and also to China, something Washington and Brussels oppose with all their might. But rather than accept, Greece and Varoufakis walked away from a solution that would have avoided catastrophe as it is now unfolding.

At this point it indeed looks as if Varoufakis’ role has been to act as the Western bankers’ Trojan Horse inside the Greek government, to prepare Greece and the Greek people for the slaughter, all the while posing as the tire-less fighter for Greek interests, all without a neck tie, of course.

As the former US Assistant Treasury and critic of the US foreign economic policies of recent years, Paul Craig Roberts recently described it, “Greece’s creditors, the EU and the European Central Bank…are determined to establish the principle that they can over-lend to a country and force the country to pay by selling public assets and cutting pensions and social services of citizens. The creditor banks then profit by financing the privatization of public assets to favored customers.The agenda of the EU and the central bank is to terminate the fiscal independence of EU member states by turning tax and budget policy over to theEU itself.”

Roberts goes on to state that the Greek “sovereign debt crisis” is being used to create a precedent that will apply to every EU member government. The member states will cease to exist as sovereign states. Sovereignty will rest in the EU. The measures that Germany and France are supporting will in the end terminate their own sovereignty. “

How did Greece and the European Union’s Eurozone countries get in such a crisis? The energy that vibrates through all of Europe right now is not of love for fellow human beings, but of hate. There is hate from the Germans against what they are convinced are lazy and tax-cheating ordinary Greeks. They have been fed that image by controlled mainstream media itself in turn controlled by the American oligarchs and their think-tanks. There is hate from the EU Commission and the EU leadership against Greece for creating what they see as the existential crisis of the EU. There is hate from German Chancellor Merkel for ruining her legacy, perhaps.

Above all, there is hate towards the Greek people from their own Greek oligarchs. The Greek oligarchy—shipping magnates, oil refinery owners, telecoms owners, media magnates, billionaires many times over—since the early 1990s, has dominated Greek politics. Greeks call them “diaplekomenoi”–the entangled ones. These elites have preserved their positions through control of the media and through old-fashioned favoritism, buying politicians like Yanis Varoufakis.

The Greek oligarchs, with their untaxed billions hidden in foreign bank accounts, are willing to see their own nation destroyed to hold on to their billions. That’s real hate. Those oligarchs are deeply ashamed of being Greek. That shame likely goes way way back, perhaps some 700 years, to the defeat and subjugation of Greece by the Ottoman Empire beginning in the 1360s. Maybe it’s time to move on from such childish feelings of hate.

F. William Engdahl is strategic risk consultant and lecturer, he holds a degree in politics from Princeton University and is a best-selling author on oil and geopolitics, exclusively for the online magazine “New Eastern Outlook”
First appeared:http://journal-neo.org/2015/07/03/what-stinks-about-varoufakis-and-the-whole-greek-mess/

journal-neo.org

Ο Μπογιόπουλος για το δημοψήφισμα (02/07/2015)

Σχετικοί σύνδεσμοι: Η πειθαρχία στη σκέψη
Τελικά ΝΑΙ ή ΟΧΙ στο δημοψήφισμα;