Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018

Περί του «Μακεδονικού» και άλλων εθνικών…δαιμονίων (της Έλενας Χουζούρη)


Της Έλενας Χουζούρη 
Αναδημοσίευση από oanagnostis.gr

Είμαι γηγενής - και όχι εξ αγχιστείας, εννοώ εκ Πόντου, Μικρασίας, Καυκάσου, Καρς και Ανατολίας γενικώς -Ελληνομακεδόνισσα. 



Ο ένας παππούς μου ήταν Μακεδονομάχος (βλ «Αφανείς γηγενείς μακεδονομάχοι» και Αθηνάς Κακούρη «Θέκλη» όπου ο Δημητράκης Χουζούρης κάνει περατζάδες). 
Ο έτερος, εκ Μελενίκου, παλαιάς βυζαντινής ακριτικής κωμόπολης, με πλειοψηφούν ελληνικό στοιχείο και εξαιρετικό κρασί στην Μακεδονία του Πιρίν. Ο ελληνικός πληθυσμός του, μετά την επιδίκαση της πόλης στη Βουλγαρία, με τη συνθήκη του Βουκουρεστίου 1913, αφού έσπασε τα πήλινα δοχεία με τα κρασιά να ρέουν στους δρόμους, κατέβηκε σούμπιτος λίγα χιλιόμετρα παρακάτω (18 για την ακρίβεια) πέρασε τα άρτι διαμορφωμένα ελληνικά σύνορα και εγκαταστάθηκε στο Σιδηρόκαστρο (Ντεμίρ Χισάρ) και στις Σέρρες. 
Η μία γιαγιά ήταν κόρη μεγαλοτσιφλικά των Πιερίων (19ος  αιώνας) και η έτερη εκ της Άνω Τζουμαγιάς, (μετά τους Βαλκανικούς πολέμους γνωστό & ως Μπλαγκόεβγραντ, επίσης Μακεδονία του Πιρίν), ελληνόφωνη ερχόμενη και αυτή με τους δικούς της στο Σιδηρόκαστρο, μετά το 1913. 
Οι γονείς μου γεννήθηκαν, ο ένας στον Κολινδρό Πιεριας, η άλλη στο Σιδηρόκαστρο. 
Το ειδύλλιο προέκυψε στη Θεσσαλονίκη και ως εκ τούτου η αφεντιά μου. 

Τα γράφω όλα αυτά για να δηλώσω ευθαρσώς και μετά από τα πολλά σχετικά μου διαβάσματα (ξεστραβώματα τα τελευταία είκοσι και πλέον έτη), ότι δεν έχω κανένα απολύτως πρόβλημα να μοιραστώ την περιλάλητη μακεδονικότητα μου με την μακεδονικότητα του Ζάεφ και του Ντιμιτρόφ. Με τη διαφορά ότι η δική μου είναι ελληνομακεδονικότητα και η δική τους σλαβομακεδονικότητα. 

Το όλο ζήτημα μοιάζει όταν δύο άνθρωποι έχουν κοινό όνομα και επίθετο. Τι κάνουν για να μη τους ταυτίζουν; Προσθέτουν το αρχικό του πατρώνυμού τους, δηλαδή δηλώνουν την διαφορετική καταγωγή τους και όλα καλά. 
Το ίδιο συμβαίνει και με τους Έλληνες μακεδόνες και τους Σλάβους μακεδόνες. Και οι δύο κατοικούν στην ευρύτερη περιοχή, που από την βυζαντινή αυτοκρατορία και εντεύθεν ονομάζεται Μακεδονία με κάποιες σχετικές διαφοροποιήσεις ανά τους αιώνες. Οι Σλάβοι της περιοχής βρίσκονται εκεί από τις αρχές του 7ου

Τρίτη 9 Ιανουαρίου 2018

Εντιμος συμβιβασμός με το κράτος των Σκοπίων



Του Ν. Ι. Μέρτζου

Ενας συμβιβασμός για το όνομα και η εξάλειψη των προκλήσεων θα συμβάλουν στη γενική βελτίωση του κλίματος στα Βαλκάνια.
Έπειτα από άγονες αναμετρήσεις επί ένα τέταρτο του αιώνα, Αθήνα και Σκόπια δείχνουν να πλησιάζουν αρκετά, αλλά διόλου οριστικά ακόμη, σε έναν συμβιβασμό για την ονομασία του μικρού γείτονά μας και όσα συνεπάγεται η χρήση αυτής.


Ας επιτραπεί, λοιπόν, σε έναν γέροντα Μακεδόνα Ακρίτα να παρατηρήσει τα ακόλουθα:
1. Ουδέποτε υπήρξε έθνος Μακεδόνων ούτε κράτος με το όνομα Μακεδονία, όπως δεν υπήρξε έθνος Αθηναίων, Λακεδαιμονίων, Ηπειρωτών, Αιτωλών κ.α.π. που είχαν συγκροτήσει τα κράτη της αρχαίας Ελλάδος.


Μακεδονία ονομαζόταν ένας χώρος, 
που μάλιστα μεταβαλλόταν συνεχώς.