Η
κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού Su-24, από τουρκικά «F-16», έριξε
«λάδι στη φωτιά» του πολέμου, που εκτυλίσσεται στη Συρία. Διέλυσε
(προσωρινά;) την ευφορία των αστικών ΜΜΕ πως, όπου να 'ναι, συγκροτείται
μια «μεγάλη συμμαχία» όλων των χωρών κατά των δολοφόνων του «Ισλαμικού
Κράτους».
Η τουρκική ενέργεια
Η κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από την Τουρκία δεν ήταν μια
«αψυχολόγητη» ενέργεια, αλλά μια καλά μελετημένη κίνηση, στο πολιτικό -
στρατιωτικό «σκάκι» που παίζεται στη Συρία. Είχε στόχο να δείξει στη
Ρωσία, πως δεν μπορεί χωρίς κόστος να αγνοεί τα συμφέροντα και τις
επιδιώξεις της τουρκικής αστικής τάξης, που σήμερα είναι μεταξύ των 20
ισχυρότερων καπιταλιστικών χωρών στον κόσμο. Μια αστική τάξη, που είναι
ενταγμένη στην ιμπεριαλιστική συμμαχία του ΝΑΤΟ κι επιπλέον επιδιώκει να
αξιοποιήσει τη θρησκεία και τις μειονότητες, όπως π.χ. αυτή των
Τουρκομάνων στη Συρία, για την επέκταση της επιρροής της.
Μύθος αποδεικνύεται η εκτίμηση πως το κόστος ζωής στην Ελλάδα έχει υποχωρήσει. Ακόμα και σήμερα, είμαστε «ακριβότεροι» στις τιμές σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες, ενώ το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων έχει συρρικνωθεί σημαντικά.
Έπειτα από μια εξαετία ύφεσης, ακόμα και ένα «έξυπνο» κινητό τηλέφωνο ή ένα λίτρο βενζίνης πωλείται -έστω οριακά- ακριβότερα στην Ελλάδα σε σύγκριση με άλλες χώρες.
Η πραγματικότητα είναι πιο σκληρή, καθώς σε επίπεδο απόλυτων τιμών η σύγκριση για αρκετά προϊόντα και υπηρεσίες αποκαλύπτει πως στη χώρα μας εξακολουθούν να υπάρχουν μερικές από τις ακριβότερες τιμές.
Στην Ελλάδα παρατηρείται το εξής παράδοξο: ενώ ο πληθωρισμός εμφανίζεται αρνητικός για 32 συνεχόμενους μήνες, η μείωση των τιμών που αντικατοπτρίζει υπολείπεται πολύ των μειώσεων στο μέσο ετήσιο διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών.
Ενώ δηλαδή οι τιμές μειώνονται οριακά μετά το 2013, το διαθέσιμο εισόδημα μειώνεται από το 2008 και μετά κατά 6,7% ετησίως, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ. Βρίσκεται σήμερα στα 17.448 ευρώ, πολύ χαμηλότερα από τον μέσο όρο των χωρών-μελών του ΟΟΣΑ που είναι στα 24.339 ευρώ. Κατατάσσεται δηλαδή μόλις στην 27η θέση μεταξύ των 36 χωρών-μελών του Οργανισμού και πολύ χαμηλότερα από άλλες χώρες του ευρωπαϊκού νότου, όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία και η Ιταλία.
Πρακτικά το διαθέσιμο εισόδημα εμφανίζεται να έχει μειωθεί την τελευταία 7ετία με διπλάσιους σχεδόν ρυθμούς από αυτούς της ύφεσης, ελέω ανεργίας και υπερφορολόγησης.
Εάν μάλιστα αναλογιστεί κανείς πως μεγάλο μέρος του αποπληθωρισμού στην Ελλάδα αποτελεί προϊόν της υποχώρησης των τιμών του πετρελαίου και όχι δομική αποκλιμάκωση, τότε γίνεται ευκολότερα αντιληπτό πως ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει πιο προσιτά.
Επιπλέον δεν έχουν υποχωρήσει όλες οι τιμές στην Ελλάδα. Και ακόμα και εκεί που έχουν υποχωρήσει συχνά εμφανίζονται ακόμα υψηλότερες σε σχέση με άλλες συγκρίσιμες ευρωπαϊκές χώρες. Για παράδειγμα ένα κιλό αλεύρι στην Ισπανία κοστίσει 1,03 ευρώ όταν στην Ελλάδα αποτιμάται 1,25 ευρώ σύμφωνα με τα στοιχεία της τριμηνιαίας έκθεσης του Ινστιτούτου Ερευνας Λιανεμπορίου Καταναλωτικών Αγαθών (ΙΕΛΚΑ) που έγινε τον Οκτώβριο του 2015. Το ίδιο συμβαίνει και με το ψωμί για τοστ που στην Ελλάδα εμφανίζεται ακριβότερο από την Ισπανία αλλά και από τη Γερμανία.
Ενα iPhone 6s χωρητικότητας 16gb στην Ελλάδα κοστίζει 789 ευρώ έναντι 739 ευρώ στη Γερμανία, την Πορτογαλία και την Αυστρία, 749 ευρώ στη Γαλλία και 770 ευρώ στην Ιταλία. Είναι δηλαδή ακριβότερο από ό,τι σε χώρες με σημαντικά υψηλότερο κατά κεφαλήν διαθέσιμο εισόδημα. Το ίδιο συμβαίνει και με τα αυτοκίνητα.
Ενδεικτικές τιμές από το Διαδίκτυο για ένα καινούργιο Volkswagen Golf 1.400 κυβικών εκατοστών βασικού εξοπλισμού δείχνουν πως αυτό κοστίζει περί τα 21.250 ευρώ στην Ελλάδα, έναντι 19.000 ευρώ στη Γαλλία, 20.000 ευρώ στην Ιταλία, 19.500 ευρώ στην Ισπανία και 18.500 ευρώ στη Γερμανία, σύμφωνα με τα στοιχεία της Numbeo, οργανισμό που συλλέγει μαζικά και καταγράφει τέτοια δεδομένα παγκοσμίως τα οποία και χρησιμοποιούν μεγάλοι ανεξάρτητοι οργανισμοί ενημέρωσης.
Οριακά φθηνότερη εμφανίζεται η Ελλάδα σε σχέση με χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία αλλά και η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Αυστρία σε κάποια άλλα βασικά προϊόντα.
Οπως για παράδειγμα ένα παντελόνι τζιν Levis 501 ή εφάμιλλο ή ένα καλοκαιρινό γυναίκειο φόρεμα H&M ή Zara, εμπορικά σήματα που διατίθενται πανευρωπαϊκά. Ομως σε άλλα προϊόντα που απορροφούν σημαντικότατο κομμάτι του διαθέσιμου εισοδήματος των νοικοκυριών αλλά και των επιχειρηματικών δαπανών η Ελλάδα παραμένει ακριβότερη.
Δουλεύουν περισσότερο, αμείβονται λιγότερο
Τι γίνεται όμως με τις τιμές στο κρίσιμο μέτωπο της ενέργειας; Σύμφωνα με στοιχεία από το πανευρωπαϊκό παρατηρητήριο τιμών, fuel-prices-europe.info, στις αρχές της εβδομάδας ένα λίτρο αμόλυβδης βενζίνης 95 οκτανίων κόστιζε στην Ελλάδα 1,398 ευρώ. Ηταν δηλαδή η 12η ακριβότερη χώρα μεταξύ των 56 συνολικά ευρωπαϊκών και άλλων χωρών που παρακολουθεί ο εν λόγω οργανισμός. Παράλληλα, στην Ισπανία η ίδια βενζίνη κόστιζε 1,179 ευρώ, στη Γερμανία 1,349 ευρώ, στη Γαλλία 1,307 ευρώ και στην Αυστρία μόλις 1,059 ευρώ. Εδώ η φορολογική αντιμετώπιση των καυσίμων σε κάθε χώρα εμφανώς επηρεάζει τα επίπεδα τιμών. Για σύγκριση αρκεί να αναφερθεί πως στις ΗΠΑ ένα λίτρο αμόλυβδης κοστίζει 0,518 ευρώ, στη Ρωσία 0,537 και στη Σαουδική Αραβία 0,113 ευρώ…
Ενδιαφέρον ίσως έχει και ο λεγόμενος δείκτης The Big Mac index που συγκρότησε το 1986 το περιοδικό The Economist και ο οποίος παρακολουθεί τις τιμές του συγκεκριμένου προϊόντος σταθμισμένες σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης (PPP). H Ελλάδα βρίσκεται στα 3,05 ευρώ έναντι ευρωπαϊκού μέσου όρου 3,7 ευρώ, έναντι 3,00 ευρώ στην Πορτογαλία και 2,95 ευρώ στην Εσθονία.
Τα πράγματα όμως αποκτούν ακόμα πιο δυσοίωνη χροιά για το επίπεδο διαβίωσης στην Ελλάδα εάν συνυπολογιστούν και άλλες παράμετροι όπως η ένταση εργασίας και η απόδοσή της. Ενας εργαζόμενος στην Αθήνα αμείβεται με λιγότερο από ένα τρίτο όσων θα κέρδιζε εάν εργαζόταν στη Νέα Υόρκη. Ομως το κόστος διαβίωσης στην Ελλάδα ισούται με τα δύο τρίτα αυτού της αμερικανικής μητρόπολης. Εργάζεται δε ετησίως για να κερδίσει αυτά τα εισοδήματα περισσότερο απ’ ό,τι ένας Γερμανός που ζει στη Φρανκφούρτη, και λαμβάνει πέντε εργάσιμες μέρες τον χρόνο λιγότερη άδεια απ’ ό,τι εάν εργαζόταν στη γερμανική τραπεζική πρωτεύουσα.
Η εφημερίδα ‘Βέτσερ’ των Σκοπίων φιλοξενεί μια πολιτική ανάλυση για τη θέση του βαλκανικού κρατιδίου, σε σχέση με την γεωπολιτική των μεγάλων δυνάμεων στην περιοχή και το ενδεχόμενο αποσταθεροποίησης στις βαλκανικές χώρες.
«Ένα σταθερό νοτιοσλαβικό κράτος (πΓΔΜ) οδηγεί σε σταθερότητα στα Βαλκάνια. Ένα αποσταθεροποιημένο κράτος των Σκοπίων θα οδηγήσει σε περιφερειακές συγκρούσεις και θα διαλύσουν πλήρως την ισορροπία στα Βαλκάνια. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει ηρεμία στα Σκόπια, πριν και μετά τις εκλογές, παρότι ο Ζόραν Ζάεφ (αρχηγός της σλαβικής αντιπολίτευσης του SDSM) και ο Αλί Αχμέτι (αρχηγός του αλβανικού κόμματος DUI) προσπαθούν να διαταράξουν την κατάσταση με αμερικανική υποστήριξη», σημειώνει ο Ρώσος πολιτικός αναλυτής και δημοσιογράφος του ‘Σπούτνικ’, Αντρέι Κορίμπκο.
Η γεωπολιτική των μεγάλων δυνάμεων
Τα παγκόσμια γεγονότα, και τα γεγονότα στα Σκόπια κατά τα τελευταία έτη, πρέπει να ερμηνεύονται υπό το πρίσμα της γεωπολιτικής για να σχηματισθεί μια πλήρης εικόνα για τις αιτίες της εμφάνισής τους και οι προθέσεις των μεγάλων δυνάμεων που τα κινούν.
Είμαστε μάρτυρες ενός κόσμου που γίνεται ολοένα μια μεγάλη πυριτιδαποθήκη της οποίας η πυροδότηση κατευθύνεται από συγκεκριμένους σκοπούς.
Η ουκρανική κρίση, ο πόλεμος στη Συρία, η Αραβική Άνοιξη, η ανάδυση του Ισλαμικού κράτους, οι εντάσεις στη Θάλασσα της Νότιας Κίνας, είναι όλα τα γεγονότα που συνδέονται και αποτελούν στοιχεία της μεγάλης σκακιέρας, με την οποία η Δύση παίζει και διατηρεί με μια αυξανόμενη δυναμική εναντίον των Ανατολικών Δυνάμεων.
Στόχος είναι η αποσταθεροποίηση σημαντικών γεωγραφικών περιοχών με τη διάλυση των «ακατάλληλων» καθεστώτων, που έχουν ανεξάρτητη πολιτική από τη Δύση.
Αυτό επιτυγχάνεται με την ανακατανομή του πληθυσμού, και στη συνέχεια στην εύκολη διακυβέρνησή τους σε οντότητες όπου επικρατεί η ανασφάλεια και η μεγέθυνση των τοπικών προβλημάτων, παρατείνοντας, έτσι, την οικονομική υποτέλεια και στασιμότητα τους στην παγκόσμια σκηνή.
Σχεδιασμοί αποσταθεροποίησης
Με άλλα λόγια, η Δύση με κάθε κόστος επιδιώκει να διατηρήσει την παγκόσμια κυριαρχία της, με επιβολή κυρώσεων σε εκείνους που δεν θέλουν να υπακούσουν.
Αυτό συνέβη και στο Νοτιοσλαβικό Κράτος των Σκοπίων, όπου στήθηκε μια σοβαρή προσπάθεια αποσταθεροποίησης, με την εισβολή Αλβανών τρομοκρατών στο μεθοριακό (αστυνομικό) σταθμό Γκοσίντσε (σύνορα Κοσσυφοπεδίου) και με την τρομοκρατική επίθεση στο Κουμάνοβο, όπου σκοτώθηκαν οκτώ αστυνομικοί των Σκοπίων την 9η Μαΐου, όταν η Μόσχα γιόρταζε την Ημέρα της Νίκης κατά του Φασισμού.
Επιπλέον, είδαμε τις δημοσιεύσεις των καταγεγραμμένων συνομιλιών από τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Ζόραν Ζάεφ, την εμφάνιση διάφορων περιστατικών καθώς και τους έξι πρέσβεις που απαιτούν την αλλαγή στην εσωτερική πολιτική ενός κυρίαρχου κράτους με διαμαρτυρίες και στοιχεία βίας που ‘διανθίζουν’ τον καμβά που στρώνεται σε πολλές χώρες όταν αντιμετωπίζουν «έγχρωμες επαναστάσεις».
Έλεγχος των κυβερνήσεων
Στόχος είναι η αλλαγή της κυβέρνησης ή η πειθαρχία της, στις γραμμές των δυτικών δυνάμεων, καθώς εμφανίζεται μια ευρύτερη διεθνή τάση για περιφερειακή αποσταθεροποίηση που θα συνθλίψει την οικονομική ανάπτυξη των ανατολικών δυνάμεων- της Κίνας και της Ρωσίας- που προτείνουν τη δημιουργία ενός σιδηροδρόμου εξαιρετικά υψηλής ταχύτητας για τη σύνδεση Βουδαπέστη-Βελιγράδι-Σκόπια και Αθήνα, καθώς και την αποτυχία του έργου South Stream.
Υπενθυμίζεται ότι η Βουλγαρία αντιμετώπισε μια παρόμοια κατάσταση το 2013, όταν έπεσε η σημερινή κυβέρνηση εξαιτίας αυτού του σχεδίου.
Ο Ρώσος αναλυτής και δημοσιογράφος του «Σπούτνικ» σημειώνει ότι τα Σκόπια είναι το θεμέλιο επάνω στο οποίο στηρίζεται η σταθερότητα των Βαλκανίων.
Η Μεγάλη Αλβανία
Σύμφωνα με τον ίδιο, παρά το στόχο για την πρόληψη της ρωσικής επιρροής και την επέκτασή της στην περιοχή, η Δύση προσπαθεί να ενθαρρύνει το μύθο μια «Μεγάλης Αλβανίας», για να δώσει «ψεύτικη ελπίδα» στους υποστηρικτές αυτού του μύθου, επειδή, όπως λέει ο ίδιος, εάν η Αλβανία συνεχίσει ενεργά αυτόν τον μύθο, σίγουρα θα οδηγήσει σε συνέπειες με τη Σερβία, η οποία αποτελεί ένας από τους γεωπολιτικούς στόχους των Ηνωμένων Πολιτειών.
Η προσφυγική κρίση
Η μεγαλύτερη κρίση της ασφάλειας στα Βαλκάνια παρουσιάστηκε με τους πρόσφυγες από τη Μέση Ανατολή που αποσταθεροποίησε εν μέρει σχετικά αδύναμα κράτη της περιοχής και αναπόφευκτα αλλάζουν τη δημογραφική δομή τους, αν και τα εδάφη των χωρών αυτών αποτελούν εδάφη διαμετακόμισης.
Σύμφωνα με τον Κορίμπκο, είναι μια προσπάθεια για την υλοποίηση του έργου «Πράσινη εγκάρσιος», σύμφωνα με το οποίο, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εκμεταλλευθούν στρατηγικά την ανθρωπιστική καταστροφή που έχει δημιουργηθεί, προκειμένου να βελτιωθεί ο έλεγχός τους πάνω από την Ευρώπη.
«Η Ουάσιγκτον γνωρίζει ότι μια πλημμύρα εκατοντάδων χιλιάδων ατόμων που δεν μπορούν να ενταχθούν στην ΕΕ, θα δημιουργήσουν αναπόφευκτα κοινωνική ένταση που θα μπορούσε να αξιοποιηθεί από τις μυστικές της υπηρεσίες, στην κατασκευή αντικυβερνητικών συναισθημάτων, προκειμένου να διώξουν ανεξάρτητους ηγέτες ή να κρατήσουν την Ευρώπη σε μια διαρκή κατάσταση έντασης που θα δικαιολογεί την κατοχή της από το ΝΑΤΟ» σημειώνει ο Κορίμπκο που προσθέτει:
«Η ανθρωπιστική καταστροφή που δημιουργήθηκε από το διπλό πόλεμο των ΗΠΑ κατά της Λιβύης και της Συρίας, παρέχουν μια εξαιρετικά ευκαιρία για τη δημογραφική μηχανική στα Βαλκάνια, ένα εργαλείο που βοηθά το σενάριο αποσταθεροποίησής των.
Η Ελλάδα εμπόδιο σε ένα κράτος «Μακεδονίας»
Λαμβάνοντας υπόψη τις γεωπολιτικές εξελίξεις, τις παραδοσιακές σχέσεις με τις μεγάλες δυνάμεις και τη σχέση της Δύσης με το Νοτιοσλαβικό κράτος των Σκοπίων, στο πλαίσιο των φιλοδοξιών του για ένταξη στο ΝΑΤΟ και στην ΕΕ, καθίσταται σχεδόν αδύνατη αυτή η προοπτική –λόγω της απαίτησης από την Ελλάδα- να αλλάξει το συνταγματικό όνομα και την ταυτότητα του.
Στη συνέχεια το ερώτημα είναι πως μια χώρα με άλλο όνομα θα τοποθετηθεί στις διεθνείς σχέσεις για να εξασφαλίσει την επιβίωσή της;
Το μόνο διεθνή αντίβαρο στον ευρω-ατλαντισμό, είναι αυτό που βρίσκεται ακόμη στα σπάργανα με την έννοια της Ευρασίας και της ομάδας των BRICS που λαμβάνουν σταδιακά μέρος στην παγκόσμια σκηνή.
Ο πρέσβης Ρίστο Νικόφσκι ισχυρίζεται ότι αυτή η κατεύθυνση γεννήθηκε πρόσφατα και κανείς δεν γνωρίζει πως θα εξελιχθεί.
echedoros
