Το Ελληνικό Μακεδονικό ζήτημα...

Αναδημοσίευση από tvxs.gr

Το Μακεδονικό Ζήτημα είναι εξαιρετικά περίπλοκο για να μπορέσει να περιγραφεί επαρκώς σε λίγες χιλιάδες λέξεις. Ωστόσο, το παρόν άρθρο αποτελεί μια εισαγωγική προσπάθεια στο πρόβλημα, με στραμμένο το ενδιαφέρον στην ελληνική διάσταση του Ζητήματος, ξεκινώντας την αναζήτηση σε ένα «χώρο» όπου, αρκετές φορές, έχουν αποσιωπηθεί οι δυσάρεστες πλευρές της ιστορικής πραγματικότητας. Της Κατρίν Αλαμάνου

Η Μακεδονία είναι η γεωγραφική και ιστορική περιοχή της βαλκανικής χερσονήσου στην νοτιοανατολική Ευρώπη.

Τα σύγχρονα γεωγραφικά της όρια τέθηκαν σε χαρτογραφική βάση προς το τέλος του 19ου αιώνα κατά την τελική πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.

Χονδρικά, τα λεγόμενα όρια της Μακεδονίας είναι βόρεια μέχρι την πόλη των Σκοπίων, ανατολικά την οροσειρά της Ροδόπης και την κοιλάδα του Νέστου, νότια την κοιλάδα των Τεμπών, και δυτικά τον ορεινό όγκο της Πίνδου. Η περιοχή μοιράζεται ανάμεσα στην Ελλάδα, την πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, την Βουλγαρία, την Αλβανία και τη Σερβία. Το ελληνικό κομμάτι ή διαμέρισμα της Μακεδονίας αναφέρεται και ως «ελληνική Μακεδονία» ή «Μακεδονία του Αιγαίου», η πΓΔΜ ως «Μακεδονία του Βαρδάρη» και το βουλγαρικό κομμάτι ως «Μακεδονία του Πίριν» και ως περιοχή του Μπλαγκόεβγκραντ.

Το Μακεδονικό Ζήτημα εμφανίζεται σε γενικές γραμμές μαζί με την «άφιξη» του εθνικισμού στα Βαλκάνια.

Αν θελήσουμε να προσδιορίσουμε συγκεκριμένα τον ελληνικό εθνικισμό, παρατηρούμε ότι τα μέλη του ελληνικού έθνους θεωρούνται Έλληνες επειδή είναι «Έλληνες το γένος» ή επειδή «ελληνικό αίμα» κυλά στις φλέβες τους. Όμως για να θεωρούνται πλήρη μέλη του ελληνικού έθνους, πρέπει, επίσης, να αποδεικνύουν τη νομιμοφροσύνη τους προς το ελληνικό κράτος, με το οποίο ταυτίζεται το ελληνικό έθνος. Πρέπει να είναι «ελληνόψυχοι» ή «εθνικόφρονες».

Μία σοβαρή συνέπεια της εθνικιστικής ταύτισης του ελληνικού έθνους με το ελληνικό κράτος είναι πως όσοι δεν θεωρούνται πλήρη μέλη του ελληνικού έθνους δεν θεωρούνται πλήρως και πολίτες του ελληνικού κράτους.

Εθνοτική δομή

Από το 1767 (κατάργηση του σερβικού Πατριαρχείου του Ιπεκίου και της βουλγαρικής Αρχιεπισκοπής της Αχρίδας) το σύνολο της Μακεδονίας αφήνεται ουσιαστικά στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως. Το γεγονός αυτό σήμαινε ελληνική ή ελληνόφωνη παιδεία στα σχολεία, λειτουργία στα ελληνικά στις εκκλησίες και ελληνόφωνοι ιεράρχες σε όλα τα εκκλησιαστικά αξιώματα.

Είναι αλήθεια ότι η γλώσσα δεν είχε μεγάλη σημασία στη διάρκεια της προ-εθνικής περιόδου. Το πρωταρχικό στοιχείο ήταν οι θρησκευτικές πεποιθήσεις. Έτσι, και ο σλαβόφωνος αγρότης δεν θεωρούσε τον εαυτού του Σέρβο ή Βούλγαρο, επειδή μιλούσε μια σλαβογενή γλώσσα, Αντίθετα, ταύτιζε τον εαυτό του με το χωριό του.

Η κατάσταση αυτή μεταβλήθηκε ριζικά, όταν η έννοια του εθνικισμού έφτασε από τη Δύση στα Βαλκάνια και τα νεοσύστατα βαλκανικά κράτη-έθνη άρχισαν να εποφθαλμιούν τη Μακεδονία. Οι περισσότερες περιγραφές που έχουμε για την «εθνοτική» δομή του μακεδονικού πληθυσμού εκείνη την περίοδο συμφωνούν πως οι κυριότερες ομάδες που ζούσαν εκεί ήταν οι σλαβόφωνοι χριστιανοί, οι ελληνόφωνοι χριστιανοί, οι τουρκόφωνοι μουσουλμάνοι, οι αλβανόφωνοι μουσουλμάνοι, οι Βλάχοι, οι Εβραίοι και οι Ρομ.

Ωστόσο, αυτές οι περιγραφές διαφέρουν σημαντικά στο ποσοστό που δίνουν σε καθεμιά από τις παραπάνω ομάδες, στα κριτήρια που χρησιμοποιούν για να τις προσδιορίσουν καθώς και στους όρους με τους οποίους τις υποδηλώνουν.[1]

Στις αρχές του 20ου αιώνα οι περισσότεροι κάτοικοι της Μακεδονίας ήταν αγράμματοι χωρικοί που δεν είχαν καμιά καθαρά ανεπτυγμένη αίσθηση εθνικής ταυτότητας. Η εθνική ταυτότητα ήταν κάτι που τους επιβαλλόταν από τα έξω, εξαιτίας των ανταγωνιστικών εκστρατειών της Σερβίας, της Βουλγαρίας και της Ελλάδας. Κάθε έκφραση εθνικής ταυτότητας που συναντιόταν στους σλαβόφωνους χωρικούς ήταν καθαρά επιφανειακή και όφειλε την ύπαρξή της στη θρησκευτική ή στην εκπαιδευτική προπαγάνδα ή ακόμα και στην τρομοκρατία.

Το ζήτημα γινόταν πιο περίπλοκο στην περίπτωση των σλαβόφωνων πατριαρχικών, τους οποίους διεκδικούσαν και οι δύο πλευρές, οι Βούλγαροι με βάση τη γλώσσα τους και οι Έλληνες με βάση τη θρησκευτική πρόσδεσή τους. Το κομμάτι της Μακεδονίας που περιέβαλλε τα σημερινά βόρεια σύνορα της ελληνικής Μακεδονίας και για το οποίο ανταγωνίζονταν σκληρά η Ελλάδα και η Βουλγαρία, κατοικούταν κυρίως από σλαβόφωνους.[2]

Κατά τη μεσοπολεμική περίοδο οι σημαντικές εθνοτικές κατηγορίες γύρω από τις οποίες οργανωνόταν η κοινωνική και οικονομική ζωή στην ύπαιθρο της βόρειας Ελλάδας ονομάζονταν συνήθως ράτσες ή φυλές. Τα μέλη της μεγαλύτερης από αυτές τις ομάδες ήταν γνωστά ως «ντόπιοι» ή «ντόπιοι Μακεδόνες». Αυτή η ομάδα αποτελούταν κυρίως από σλαβόφωνους στα βόρεια της ελληνικής Μακεδονίας και από ελληνόφωνους στα νότια μέρη της. Επιπλέον υπήρχαν οι πρόσφυγες που ήρθαν από τη Μ. Ασία και τη Θράκη μετά το 1922, κατά τις ανταλλαγές πληθυσμών, οι Βλάχοι, οι Αρβανίτες, οι Νοτιοελλαδίτες, οι Ρομ και οι Εβραίοι.[3]

Ίλιντεν και Μακεδονικός Αγώνας

Το 1893 μερικοί νέοι που κατάγονταν από τη Μακεδονία και είχαν σπουδάσει είτε σε βουλγαρικά σχολεία της Μακεδονίας είτε στη Σόφια, ίδρυσαν στη Θεσσαλονίκη μια μυστική οργάνωση, η οποία αργότερα ονομάστηκε και καθιερώθηκε ως η Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση. Στόχοι αυτής της οργάνωσης ήταν η αυτονόμηση της Μακεδονίας από την οθωμανική κυριαρχία και η προώθηση του Βουλγαρισμού στο χώρο αυτό έτσι ώστε, αν άλλαζαν αργότερα οι συνθήκες, να ήταν εφικτή η ένωση με τη Βουλγαρία.

Όμως η προσέγγιση της Βουλγαρίας με τη Σερβία το 1902 προκάλεσε την αντίδραση της Ε.Μ.Ε.Ο. Έτσι προχώρησαν σε αλλαγή του καταστατικού, πλέον μέλος της μπορούσε να γίνει «κάθε Μακεδόνας και Ανδριανουπολίτης». Σκοπός της Οργάνωσης παρέμεινε η διεκδίκηση πλήρους πολιτικής αυτονομίας και για την επίτευξή της θα προετοιμαζόταν επανάσταση.[4]

Το 1895 ιδρύεται η Βερχόβεν Κομιτέτ (αλλιώς Εξωτερική Οργάνωση ή Ανώτατο Μακεδονικό Κομιτάτο) από οργανώσεις και επιτροπές μεταναστών (μακεδονικές αδελφότητες) που στα μέλη τους συγκαταλέγονταν τα πλέον ικανά στελέχη του βουλγαρικού κράτους και μάλιστα του στρατού. Αν και αρχικά οι Βερχοβιστές επιθυμούσαν την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία, μεσοπρόθεσμα τάχθηκαν υπέρ της αυτονομίας της Μακεδονίας.

Τον Οκτώβριο του 1902 ξεσπά εξέγερση που οργανώθηκε από τους Βερχοβιστές στην Άνω Τζουμάγια, αλλά γρήγορα καταπνίγηκε από τους Τούρκους. Μετά από αλλεπάλληλες συνεδριάσεις η Ε.Μ.Ε.Ο. πραγματοποίησε τη δική της εξέγερση το καλοκαίρι του 1903 με την παράλληλη συμμετοχή και των βερχοβιστικών ομάδων.[5]

Αποκορύφωμα της εξέγερσης στο Ίλιντεν ήταν η ίδρυση της Δημοκρατίας του Κρούσεβο, στη πόλη Κρούσεβο της κεντρικής Μακεδονίας. Όμως η Δημοκρατία του Κρούσεβο ήταν βραχύβια. Δέκα μέρες μετά την απελευθέρωση του, το Κρούσεβο έπεσε ξανά στα χέρια των Τούρκων.[6]

Η επανάσταση του Ίλιντεν πνίγηκε στο αίμα. Πατριαρχικός κλήρος και πληροφοριοδότες της ελληνικής κυβέρνησης τέθηκαν στην υπηρεσία του οθωμανικού στρατού. Πυρπολήσεις χωριών, φόνοι άμαχων γυναικόπαιδων ήταν η απάντηση του οθωμανικού κράτους. Οι επιθέσεις προς μη πατριαρχικών σλαβόφωνους αγρότες και βλάχους βοσκούς και το κάψιμο των χωριών τους από τους έλληνες κομιτατζήδες θα κρατήσει από την έξοδο του Παύλου Μελά το φθινόπωρο του 1904 μέχρι το καλοκαίρι του 1908 και την επανάσταση των Νεότουρκων.[7]

Το Ίλιντεν θα εξαναγκάσει την ελληνική κυβέρνηση να συρθεί στο λεγόμενο μακεδονικό αγώνα (1904-1908). Στέλνοντας αξιωματικούς, υπαξιωματικούς και οπλίτες του ελληνικού στρατού να συγκροτήσουν στα μακεδονικά βουνά αντάρτικες ομάδες, στρατολογώντας αμφιλεγόμενα άτομα και γνωστούς ληστές, θα επιδιώξει για τέσσερα χρόνια να ανακόψει τη μαζική προσχώρηση των «σλάβων» χωρικών στις επαναστατικές οργανώσεις και στην Εξαρχία.

Μετά τους Βαλκανικούς

Οι βαλκανικοί πόλεμοι, που θα τελειώσουν με ήττα όχι μόνο των Οθωμανών αλλά και των Βούλγαρων, θα προσφέρουν στην Ελλάδα και τη Σερβία το μεγαλύτερο μέρος των μακεδονικών εδαφών. Οι ελπίδες της Βουλγαρίας για επέκταση στη Μακεδονία θα την ωθήσουν να βγει στον πρώτο παγκόσμιο.

Φτάνοντας στο σημείο όπου θα εστιάσουμε τις εκφάνσεις του ζητήματος μέσα στο πλαίσιο του ελληνικού κράτος, στο μέρος αυτό θα παρακολουθήσουμε, σε αδρές γραμμές και χωρίς να μπορέσουμε να αναφέρουμε όλες τις διαστάσεις της, την πορεία της ελληνικής πολιτικής απέναντι στους πληθυσμούς που από το 1913 ενσωματώθηκαν στην Ελλάδα. Της Κατρίν Αλαμάνου

Όταν τελείωσαν οι Βαλκανικοί Πόλεμοι και υπογράφηκε η Συνθήκη του Βουκουρεστίου, το 1913, το νότιο μισό της Μακεδονίας πέρασε στην επικράτεια της Ελλάδας των. Αμέσως η ελληνική κυβέρνηση άρχισε να εφαρμόζει μια πολιτική εξελληνισμού, με σκοπό να αφομοιώσει τους εθνοτικά ετερογενείς κατοίκους της περιοχής και να τους ενσωματώσει στο ελληνικό κράτος του οποίου έγιναν πολίτες. 
 
Μεταξύ του 1913 και του 1928 τα σλαβικά ονόματα εκατοντάδων χωριών και πόλεων εξελληνίστηκαν από την Επιτροπή των Τοπωνυμίων της Ελλάδος και τις Επιτροπές Μετονομασιών των Οικισμών και των Τοπωνυμίων, οι οποίες επιφορτίστηκαν από την ελληνική κυβέρνηση με την «εκβολήν όλων των ονομάτων των συνοικισμών και κοινοτήτων, τα οποία μολύνουσι και ασχημίζουσι την όψιν της ωραίας ημών πατρίδος, παρέχουσι δε και αφορμήν εις δυσμενή δια το ελληνικόν έθνος συμπεράσματα τα οποία οι αντίπαλοι λαοί μεταχειρίζονται εναντίον ημών».
 
Στις δεκαετίες του 1920 και του 1930 καταστράφηκαν οι σλαβικές επιγραφές στις εκκλησίες και απαγορεύτηκε η τέλεση της λειτουργίας στη σλαβική γλώσσα. Επίσης, εξελληνίστηκαν όλα τα σλαβικά ονόματα και επώνυμα προσώπων. Έτσι ο Γιόβαν Φιλίποφ έγινε Ιωάννης Φιλιππίδης και η Λένα Στόικοφ έγινε Ελένη Στοίκου.
 
Οι αφομοιωτικές πολιτικές που εφάρμοσε η κυβέρνηση στην ελληνική Μακεδονία είχαν σκοπό να επιβάλουν το αίσθημα της ελληνικής εθνικής ταυτότητας στους ετερόκλητους κατοίκους της περιοχής, πολλοί από τους οποίους εξακολουθούσαν να αυτοπροσδιορίζονται με όρους τοπικούς κι εθνογραφικούς.
 
Την περίοδο από την δικτατορία του Μεταξά ως τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο σλαβόφωνος πληθυσμός της ελληνικής Μακεδονίας αντιμετώπισε πολύ άσχημη μεταχείριση.
 
Στη μελέτη του, Η Μακεδονική Διαμάχη, ο Loring Danforth παραθέτει την ιστορία του Τζων Μάρκοφ: Ο Τζων Μάρκοφ, θυμάται πως η περίοδος Μεταξά στάθηκε καθοριστική για τη ζωή του. Όταν ήταν παιδί και ζούσε σε ένα χωριό κοντά στη Φλώρινα, άκουγε τον πατέρα του: «δεν είμαστε Έλληνες». Όταν πήγε στο δημοτικό, δεν ήξερε λέξη ελληνικά. Λίγα χρόνια αργότερα μαζί με μερικούς φίλους του έμαθε κρυφά να διαβάζει και να γράφει «βουλγαρικά ή μακεδονικά όπως μπορείς να τα πεις σήμερα». Ένας συμμαθητής του άρπαξε το τετράδιο και το έδειξε στον καθηγητή. Το αποτέλεσμα ήταν ότι ήρθαν χωροφύλακες, τον άρπαξαν και άρχισαν να τον δέρνουν. Τον έριξαν κάτω στα χιόνια και τον έβριζαν «βρωμοβούλγαρε». Εκείνη τη στιγμή πήρε όρκο. Είπε στον εαυτό του: «Δεν θα βγάλω λέξη. Θα τους μισώ για πάντα….».
 
Μετά το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και όσο προχωρούσε ο ελληνικός Εμφύλιος Πόλεμος γινόταν ολοένα και σημαντικότερη η συνεισφορά των «Σλαβομακεδόνων» στην υπόθεση των κομμουνιστών. Σύμφωνα με ελληνικές πηγές, γύρω στα τέλη του Εμφυλίου Πολέμου, το 30 % του Δημοκρατικού Στρατού, που καθοδηγούταν από τους κομμουνιστές, αποτελείτο από «Σλαβομακεδόνες» και οι περισσότεροι από αυτούς προσέβλεπαν σε κάποιο είδος «μακεδονικής αυτονομίας» μετά το τέλος του πολέμου.
 
Οι ίδιες πηγές επίσης εκτιμούν πως εκείνη την εποχή παραπάνω από τους μισούς «σλαβόφωνους της Ελληνικής Μακεδονίας επιδεικνύουν σλαβική συνείδηση». Βεβαίως υπήρχαν και πολυάριθμοι σλαβόφωνοι κάτοικοι της ελληνικής Μακεδονίας οι οποίοι είχαν αναπτύξει ήδη ελληνική εθνική συνείδηση ή την ανέπτυξαν εκείνη την εποχή. Η πλειονότητά τους πολέμησε με τον ελληνικό στρατό εναντίον των κομμουνιστών στον Εμφύλιο Πόλεμο. Κατ’ αυτό τον τρόπο συνδέθηκαν στενά η εθνική ταυτότητα από τη μια μεριά και ο πολιτικός προσανατολισμός από την άλλη.
 
Όπως συνέβη και με τη δικτατορία του Μεταξά την προηγούμενη δεκαετία, ο Εμφύλιος Πόλεμος ήταν για πολλούς ανθρώπους μια κρίσιμη περίοδος για την ανάπτυξη της «μακεδονικής εθνικής ταυτότητας» τους. Συνεπώς, κατά τη διάρκεια του 1940 οι σλαβόφωνοι κάτοικοι της βόρειας Ελλάδας, οι οποίοι μέχρι τότε συμμερίζονταν σε μεγάλο βαθμό την ίδια τοπική ή εθνοτική ταυτότητα, χωρίστηκαν σε δύο αντίθετα και εχθρικά στρατόπεδα με διαφορετικές εθνικές ταυτότητες.
 
Από το τέλος του Εμφυλίου (1949) ως τη στρατιωτική δικτατορία του 1967
 
Όταν τελείωσε ο Εμφύλιος, πολλοί από εκείνους που πολέμησαν στο πλευρό των κομμουνιστών, έφυγαν από την Ελλάδα για να εγκατασταθούν στη γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας και σε άλλες χώρες της Ανατολικής Ευρώπης. Την ίδια περίοδο οι σλαβόφωνοι που δεν ένιωθαν Έλληνες διώκονταν άγρια. Κατηγορούνταν από τη μια μεριά ως «κομμουνιστές» και από την άλλη ως «Σλάβοι» ή «Βούλγαροι».
 
Θεωρούνταν «εχθροί της πατρίδας» τόσο εξαιτίας των πολιτικών πεποιθήσεων που έτρεφαν όσο και εξαιτίας της εθνοτικής ή εθνικής ταυτότητάς τους. Και από τις δύο απόψεις δεν θεωρούνταν «πραγματικοί Έλληνες» και πλήρη μέλη του ελληνικού έθνους.
 
Ο διωγμός τους στην Ελλάδα πήρε δύο ιδιαίτερα ακραίες μορφές: την επιβολή όρκων νομιμοφροσύνης και την κατάσχεση των περιουσιών τους. Περί τα τέλη της δεκαετίας του 1950, οι κάτοικοι μερικών χωριών των νομών της Φλώρινας, της Καστοριάς και της Έδεσσας αναγκάστηκαν να ορκιστούν πως δεν θα μιλούσαν ποτέ ξανά το «τοπικόν σλαβικόν ιδίωμα», αλλά στο εξής θα μιλούσαν μόνον ελληνικά.
 
Αρκετοί νόμοι από τα τέλη της δεκαετίας του 1940 και στις αρχές της επομένης επέτρεπαν να κατασχεθεί χωρίς αποζημίωση η περιουσία όσων έχασαν την ελληνική υπηκοότητα επειδή πολέμησαν μαζί με τους κομμουνιστές στον Εμφύλιο ή εγκατέλειψαν παράνομα τη χώρα. Αυτό ίσχυε ακόμη και αν τα μέλη των οικογενειών τους, που έμειναν στην Ελλάδα, εξακολουθούσαν να κατέχουν αυτές τις περιουσίες. Σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς, τα δύο τρίτα των 22.000 πολιτικών προσφύγων για τους οποίους εφαρμόστηκαν οι παραπάνω νόμοι ήταν σλαβόφωνοι.
 
Οι ίδιοι νόμοι προέβλεπαν  την απομάκρυνση από τις μεθοριακές περιοχές όσων κρίνονταν επικίνδυνοι για την κρατική ασφάλεια και την αντικατάστασή τους από «εθνικόφρονες εποίκους» που προέρχονταν από άλλες περιοχές της Ελλάδας . H κυβέρνηση συχνά εγκαθιστούσε με τα δικά της έξοδα τους «εποίκους» στα κτήματα που κατάσχονταν από τους πολιτικούς πρόσφυγες. Ο εποικισμός των μεθοριακών περιοχών της ελληνικής Μακεδονίας θεωρείτο απαραίτητος για λόγους δημογραφίας όσο και εθνικής ασφάλειας.
 
Η διπλή διαδικασία των κατασχέσεων και των εποικισμών συνεχίστηκε σε ολόκληρη τη δεκαετία του 1950 κι επί ένα μεγάλο μέρος της επόμενης. Τα αποτελέσματα αυτών των νόμων εξακολουθούσαν να είναι αισθητά ακόμη πολύ πρόσφατα, καθώς πολιτικοί πρόσφυγες, προσπαθούσαν να επιστρέψουν στην Ελλάδα και να πάρουν πίσω τις περιουσίες που εγκατέλειψαν όταν δραπετεύσαν στο βορρά μετά τον Εμφύλιο, αλλά ματαίως.
 
Κατά την στρατιωτική δικτατορία πολλοί σλαβόφωνοι εξορίστηκαν ή φυλακίστηκαν. Όταν αποκαταστάθηκε η δημοκρατία, εγκαταλείφθηκαν οι πιο καταπιεστικές μορφές ενοχλήσεων και διώξεων, όμως συνεχίστηκε η γενικότερη πολιτική που αρνιόταν πως υπάρχει τη διαφορετική εθνική ή εθνοτική συνείδηση.

Διαβάστε το άρθρο από τη πηγή: 

https://tvxs.gr/news/ταξίδια-στο-χρόνο/ελληνικό-μακεδονικό-ζήτημα-1ο-μέρος

BBC: «Σλαβομακεδόνες, η αόρατη και καταπιεσμένη μειονότητα της Ελλάδας»

Αναδημοσίευση (δείτε το άρθρο από τη πηγή)

Κυριακή, 24 Φεβρουαρίου 2019 13:05
1923

Με αφορμή την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, το BBC, με εκτενές δημοσίευμα στην ηλεκτρονική του έκδοση, αναφέρεται «στην αόρατη μειονότητα της Ελλάδας». «Με την επικύρωση συμφωνίας για την "Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονία", η Ελλάδα αναγνώρισε σιωπηρά την ύπαρξη μακεδονικής γλώσσας και εθνότητας», τονίζει χαρακτηριστικά και διερωτάται το λόγο άρνησης αναγνώρισης της «σλαβομακεδονικής μειονότητας».

Το BBC συνομίλησε με τον κ. Φωκά, ο οποίος ζήτησε να μην δημοσιοποιηθεί το επίθετό του, που αυτοπροσδιορίζεται ως «Μακεδόνας» και Έλληνας, δηλώνοντας πως «η μητρική μου γλώσσα είναι “μακεδονική”, μια σλαβική γλώσσα που σχετίζεται με τη βουλγαρική και μιλάει εδώ και αιώνες αυτό το τμήμα των Βαλκανίων».

«Στο σύγχρονο σπίτι του γιου του σε ένα χωριό στη βόρεια Ελλάδα, με οδηγεί στην οδυνηρή ιστορία της μη αναγνωρισμένης σλαβικής μειονότητας της Ελλάδας», γράφει ο συντάκτης του άρθρου.

Όπως υποστηρίζει, «για σχεδόν έναν αιώνα, οι «Μακεδόνες» στην Ελλάδα υπήρξαν στο στόχαστρο και υπέστησαν διώξεις «ακόμα και επειδή η παρουσία τους δεν γινόταν αποδεκτή σχεδόν από κανέναν».

«Οι περισσότεροι είναι απρόθυμοι να μιλήσουν με τους ξένους για την ταυτότητά τους. Για τους εαυτούς τους και τους άλλους, είναι γνωστοί απλά ως «ντόπιοι», που μιλούν μια γλώσσα που ονομάζεται «τοπική» (dopya). Απουσιάζουν εντελώς από τα εγχειρίδια της σχολικής ιστορίας, δεν έχουν εμφανιστεί στις απογραφές από το 1951 (όταν καταγράφηκαν απλώς ως ομιλούντες την «σλαβική γλώσσα») και η ύπαρξή τους δεν αναφέρεται καθόλου δημοσίως. Οι περισσότεροι Έλληνες δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή τους», αναφέρει επίσης το ρεπορτάζ.

Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα, η άρνηση αναγνώρισης της εν λόγω μειονότητας, ήταν ένας από τους λόγους της διαμάχης μεταξύ Αθήνας και Σκοπίων και λύθηκε με τη Συμφωνία των Πρεσπών.

«Όταν ο πρωθυπουργός, ο Αλέξης Τσίπρας, αναφέρθηκε κατά τη διάρκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης στην ύπαρξη "Σλαβομακεδόνων" στην Ελλάδα – την εποχή του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου – έσπασε ένα μακροχρόνιο ταμπού», σημειώνει το BBC, εκτιμώντας ότι η συμφωνία ανοίγει την πόρτα σε δύσκολες ερωτήσεις για την ιστορία της «μακεδονικής μειονότητας» της Ελλάδας.

Ο κ. Φωκάς αναφέρεται στην ιστορία της οικογένειάς του, ενώ υπενθυμίζει ότι «η βόρεια ελληνική περιοχή της Μακεδονίας, όταν γεννήθηκε, είχε μόλις προστεθεί στο ελληνικό κράτος». Ο θείος του έλεγε ότι η οικογένειά τους δεν ήταν «ούτε Σέρβοι, ούτε Έλληνες ούτε Βούλγαροι, αλλά Ορθόδοξοι “Μακεδόνες”».

«Τελικά, οι Σλάβοι “Μακεδόνες” βρέθηκαν χωρισμένοι μεταξύ αυτών των τριών νέων κρατών. Στην Ελλάδα, ορισμένοι εκδιώχθηκαν, ενώ όσοι παρέμειναν ωθήθηκαν να αφομοιωθούν. Όλα τα χωριά και οι πόλεις με μη ελληνικά ονόματα έλαβαν νέα, τα οποία επέλεξε μια επιτροπή μελετητών στα τέλη της δεκαετίας του 1920, αν και σχεδόν ένας αιώνας αργότερα μερικοί «ντόπιοι» εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τα παλιά, γράφει ο συντάκτης.
«Ο Μεταξάς απαγόρευσε τη "μακεδονική" γλώσσα»

Το δημοσίευμα αναφέρει επίσης ότι «ο Έλληνας δικτάτορας Ιωάννης Μεταξάς, ένας θαυμαστής του Μουσολίνι, απαγόρευσε τη μακεδονική γλώσσα και ανάγκασε τους "Μακεδόνες" να αλλάξουν τα ονόματά τους σε ελληνικά».

Σύμφωνα με τον κ. Φωκά, οι αστυνομικοί παρακολουθούν όσους πηγαίνουν σε κηδείες και κρυφακούν στα παράθυρα για να πιάσουν κάποιον που μιλάει ή τραγουδάει στην απαγορευμένη γλώσσα. «Υπήρχαν αγωγές, απειλές και ξυλοδαρμοί», υποστηρίζει.

Οι γυναίκες, οι οποίες συχνά δεν μιλούσαν ελληνικά, κάλυπταν το στόμα τους με τις μαντίλες τους για να μην γίνονται αντιληπτές, αλλά η μητέρα του κ. Φωκά συνελήφθη και της επιβλήθηκε πρόστιμο 250 δραχμών, ένα μεγάλο ποσό τότε.

«Οι Σλαβόφωνοι, υπέφεραν πολλά από τους Έλληνες την περίοδο του Μεταξά», τονίζει ο κ. Φωκάς, του οποίου ο πατέρας, όπως αναφέρει, εξορίστηκε στη Χίο. Μαζί με άλλους αρχηγούς μεγάλων οικογενειών τους βασάνισαν και τους ανάγκαζαν να πίνουν ρητινέλαιο, ένα ισχυρό καθαρκτικό.

«Η Ελλάδα θεωρεί τους Σλαβομακεδόνες ως γλωσσική ομάδα»

Το δημοσίευμα αναφέρει ακόμα «ότι η ελληνική κυβέρνηση αναγνωρίζει επισήμως μόνο μία μειονότητα, τη μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης. Ιστορικά, έχει θεωρήσει τους "Σλαβομακεδόνες" ως γλωσσική και όχι εθνική ομάδα, αναφέροντας τους ως σλαβόφωνους Έλληνες ή δίγλωσσους Έλληνες, ενώ η συμφωνία για το όνομα της Βόρειας Μακεδονίας απαιτεί συνταγματικές αλλαγές από τη χώρα για να αφαιρέσουν τις αναφορές σε μειονότητα στην Ελλάδα».

Ένα έγγραφο που εκδόθηκε στην αρχή της δεκαετίας του 1990, λέει ότι «σχεδόν όλοι οι δίγλωσσοι κάτοικοι της περιοχής των οποίων η εθνική συνείδηση ​δεν ήταν ελληνική μετακόμισε στα γειτονικά κράτη» κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα – συνεπώς, κάθε δίγλωσσος λαός που παρέμεινε στην κατοχή του ελληνικού συνείδηση.
«Σημαντική πρόοδος η Συμφωνία των Πρεσπών»

Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η Συμφωνία των Πρεσπών είναι σημαντική πολιτική πρόοδος που θα βοηθήσει στην άμβλυνση τέτοιων φόβων. Αλλά η διαδικασία έχει επίσης προκαλέσει νέα κύματα θυμού και άγχους, με μεγάλες, ενίοτε βίαιες, διαμαρτυρίες που αντιτίθενται στη συμφωνία, υποστηριζόμενες από τμήματα της Ορθόδοξης Εκκλησίας.

«Οι εκλογές πρέπει να πραγματοποιηθούν πριν από το τέλος του έτους. Η δεξιά αντιπολίτευση της Ελλάδας επέστρεψε γρήγορα στα εθνικιστικά συναισθήματα, κατηγορώντας την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για προδοσία. Για τους Σλαβόφωνους της Ελλάδας, οι οποίοι από καιρό δεν επιζητούν τίποτα περισσότερο από το δικαίωμα στην πολιτιστική έκφραση, ο χρόνος για να βγουν από τη σκιά μπορεί να μην έφτασε ακόμα», καταλήγει το BBC.

Πηγή: 

https://www.cnn.gr/kosmos/story/166841/bbc-slavomakedones-i-aorati-kai-katapiesmeni-meionotita-tis-elladas

O κύριος Ellinika Hoaxes ξεπλένει ακόμα και τους ναζί του Αζόφ!

Αναδημοσίευση από imerodromos.gr

Οι κύριοι είναι γνωστοί. 

Υποτίθεται ότι υπερασπίζονται την αλήθεια στο facebook στην Ελλάδα. Είναι οι κύριοι των Ellinika Hoaxes.Πρόκειται για τους «μπάτσους» (που τώρα εν μέσω πολέμου «αναβαθμίστηκαν» σε ΝΑΤΟμπατσους) του facebook. 

Προσφέρουν αγόγγυστα τις βουτηγμένες στον γκεμπελισμό υπηρεσίες τους στα «άριστα» αφεντικά, στο ξέπλυμα της χούντας των συνταγματαρχών και των ΜΚΟ του ιμπεριαλισμού τύπου «Λευκά Κράνη» (ακολουθούν αποκαλυπτικά στοιχεία για τον ρόλο τους) Αποστολή τους να λογοκρίνουν άρθρα που δεν συμβαδίζουν με τη ΝΑΤΟϊκή τους «αλήθεια» και προπαγάνδα (ο «Ημεροδρόμος» είχε την σχετική τιμή για το άρθρο «Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;»)

Για όλα τα παραπάνω «παράσημα» που έχουν κερδίσει οι λάτρεις της «τεκμηρίωσης» μπορείτε να διαβάσετε στην τελευταία ενότητα του κειμένου, αναλυτικά.  

Θα έλεγε κανείς, όμως, ότι ακόμα και τέτοια «φιντάνια» έχουν κάποιο όριο. Λάθος! Δεν υπάρχει κανένα όριο στην ξεφτίλα. Ως εκ τούτου ο κύριος αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes έφτασε στο σημείο να ξεπλύνει ακόμα και το ναζιστικό τάγμα Αζόφ!

Επαναλαμβάνουμε: Ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes ξεπλένει το ναζιστικό Αζοφ! 

Και πως το κάνει; Περιδιαβαίνοντας σε λογαριασμούς χρηστών του facebook τους οποίους και ψέγει με ύφος 300 γκεμπελίσκων, όταν εκείνοι διαμαρτύρονται για την παρουσία των ναζί του Αζόφ στην Βουλή. Ο κύριος Ellinika Hoaxes μόλις δει αναφορά στον ναζί του Αζοφ που έφερε μαζί του ο Ζελενσκι, σπεύδει να… συνετίσει και να ζητήσει από τους χρήστες του facebook να πάρουν παράδειγμα τον ίδιο. Και να κάνουν, τι; Μα να είναι πιο «τεκμηριωμένοι», όπως ο ίδιος! Τους θέτει, δε, προς συμμόρφωση το εξής… ακανθώδες ερώτημα-«επιχείρημα»: «Πόθεν τεκμηριώνεται» ότι οι ναζί του Αζόφ είναι ναζί; (!!!)

Ελα μου, ντε! Πως να “τεκμαίρεται”, άραγε, ότι ο ναζί είναι ναζί, ο ξεφτίλας ότι είναι ξεφτίλας και ο ΝΑΤΟτσολιάς ότι είναι ΝΑΤΟτσολιάς;   

Δεν ξέρουμε αν έπειτα από αυτή την επίδοση θα εμφανιστεί και σχετικό κείμενο – πλυντήριο απευθείας στα Ellinika Hoaxes. Προς ώρας, είπαμε, κάνουν την βρωμοδουλειά από αλλού. 

Πάμε, λοιπόν, να δούμε, συγκεκριμένα, την βρωμοδουλειά που έχει αναλάβει ο ονόματι Δημήτρης Αλικάκος που δηλώνει αρχισυντάκτης στα Ellinika Hoaxes.

Αυτός ο τύπος παρενέβη σε ανάρτηση άλλου χρήστη του facebook. Ο οποίος έγραψε τα εξής:

«Έβγαλαν στη Βουλή να μιλήσει νεοναζί του τάγματος Αζόφ και τον χειροκρότησαν κιόλας.

Ντροπή ρε. Ντροπή».

 Εκεί ακριβώς εμφανίζεται ο κέρβερος της… αλήθειας και σπεύδει να… μαλώσει τον χρήστη (που σημειωτέον είναι και δημοσιογράφος). 

Δείτε, λοιπόν, την παρέμβαση που είχε στο μέσο (το facebook) στο οποίο είναι «ελεγκτής» ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes, θιγμένος από την αναφορά στον ναζισταρά του Αζοφ που εμφανίστηκε στη Βουλή, κατά τη διάρκεια της ομιλίας Ζελένσκι στην ελληνική Βουλή.

Εδω:  

«Πόθεν τεκμηριώνεται ότι μίλησε ένας νεοναζί» (!), λοιπόν!

Δεν του προκύπτει, δηλαδή, του Αλικάκου, του ελεγκτή της… αλήθειας, αν ο Αζοφ είναι ναζί! Δεν έχει «τεκμήρια» λέει, αν ο ναζί είναι… ναζί! Και ζητά, με ύφος, «τεκμήρια». Ο Αλικάκος. Ο αρχισυντάκτης των Ellinika Hoaxes.

Στη συνέχεια, δε, και στην ερώτηση και τότε «οι Αζόφ τι είναι;», μετά το ξέπλυμα, έρχεται και το… στέγνωμα: «Τάγμα επίσημα ενταγμένο στο ουκρανικό στρατό. Εδώ τα υπόλοιπα. Απαντάει στο ερώτημα σου και το δικό μου». Παραθέτει, δε, αυτό το βίντεο – λινκ από το BBC : What untruths is Russia spreading about Nazis in Ukraine?.

Mε τις ταπεινές μας δυνάμεις, που δεν είναι βέβαια αντάξιες ελεγκτών – «μπάτσων» του facebook, θα παραθέσουμε στοιχεία, για το γεγονός ακριβώς ότι ένα ναζιστικό τάγμα είναι επίσημα ενταγμένο στον ουκρανικό στρατό, που σημαίνει αυτό που όλοι αντιλαμβάνονται – πλην του κυρίου αρχισυντάκτου: Οτι η επίσημη ένταξη – όπως φωνάζει η δημοκρατική κοινωνία από το 2014 – ενός ναζιστικού μηχανισμού σε έναν κρατικό στρατό, όχι μόνο δεν κάνει λιγότερο ναζιστικό το Αζόφ, αλλά αποδεικνύει τι είδους αντιδραστικό καθεστώς είναι αυτό του Κιέβου.  

Σκοπός μας δεν είναι, βέβαια, να αποδείξουμε στους Αλικάκους ότι οι ναζί είναι… ναζί. Ούτε να τους πείσουμε ότι για να συμμετέχει κάποιος σε ένα ναζιστικό τάγμα και να το δηλώνει περήφανα, τότε αυτό είναι ήδη αρκετό «τεκμήριο» για την ναζιστίλα του. Πολύ περισσότερο δεν ενδιαφερόμαστε για την απάντηση που δίνουν οι Ellinika Hoaxes στο πολύ απλό ερώτημα: Οποίος συμμετείχε στα SS, και το διαλαλούσε, και το περηφανευόταν, οι άλλοι χρειάζονται να δουν το προσωπικό του βιογραφικό ή το ψυχογράφημά του για να αντιληφθούν με τι έχουν να κάνουν; 

Σκοπός όσων ακολουθούν είναι να καταγράψουμε για μια ακόμα φορά την υποκρισία, το ψέμα, την απάτη, την ΝΑΤΟτσολιάδικη προπαγάνδα που υπηρετούν οι «μπάτσοι» των Hoaxes,  που με ένα και μόνο «εφόδιο», τον γκεμπελισμό τους, την ώρα που φτάνουν στο έσχατο σημείο να ξεπλένουν ακόμα και το ναζισμό, ποζάρουν σαν «τροχονόμοι» και προστάτες της… αλήθειας!  

Πάμε λοιπόν να παρουσιάσουμε τα στοιχεία για το ναζιστικό Αζόφ. Ευχόμαστε καλή ανάγνωση και παρατηρητική παρακολούθηση των βίντεο.

1. Παρακολουθήστε το βίντεο – ρεπορτάζ από το TIME όπου περιγράφεται το (ναζιστικό) τάγμα Αζόφ:

2. Παρακολουθήστε στο Special Investigation, το γαλλικό τηλεοπτικό πρόγραμμα, το ντοκιμαντέρ – έρευνα του Γάλλου δημοσιογράφου Paul Moreira για την δράση των ναζιστικών, εθνικιστικών, ακροδεξιών, παραστρατιωτικών ταγμάτων και οργανώσεων στην Ουκρανία, πώς αξιοποιήθηκαν στο πραξικόπημα του 2014 από τις ΗΠΑ και την Δύση και πως εντάχθηκαν στον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας. Αποκαλυπτικά στοιχεία φυσικά και για το (ναζιστικό) τάγμα Αζόφ:

3. Παρακολουθήστε από το ρεπορτάζ της γερμανικής τηλεόρασης ZDF τους «μαχητές» του «Αζοφ» με τα κράνη με τις σβάστικες και τους παγανιστικούς ρούνους. Για το σύμβολο της μονάδας που φέρουν στα μανίκια τους, είναι ένας πλάγιος Ρούνος (λυκοπαγίδα) που έλκει την καταγωγή του και την προέλευσή του από το έμβλημα των μονάδων των SS κατά τον Β’ΠΠ, θα μιλήσουμε παρακάτω.

4. Εκθέσεις που δημοσιεύθηκαν από το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα έχουν συνδέσει το τάγμα Αζόφ με εγκλήματα πολέμου όπως μαζικές λεηλασίες, παράνομες κρατήσεις, βασανιστήρια. Διαβάστε ΕΔΩ κι ΕΔΩ.

5. Αντιγράφουμε από tanea.gr (1/3/2022) για την διασύνδεση των ναζί του Αζόφ με τον κρατικό μηχανισμό της Ουκρανίας, αυτοτέλεια που συνεχίστηκε με την ένταξη στον ουκρανικό στρατό και την προστασία του ναζιστικού τους χαρακτήρα από τις ίδιες τις, επίσημες πια, κρατικές δομές της Ουκρανίας! 

«Στις 13 Απριλίου 2014, ο πρώην Υπουργός Εσωτερικών Aρσέν Αβάκοφ εξέδωσε διάταγμα που επιτρέπει τη δημιουργία νέων παραστρατιωτικών δυνάμεων από πολίτες μέχρι 12.000 άτομα. Το Τάγμα Αζόφ δημιουργήθηκε στις 5 Μαΐου 2014 στο Μπερντιάνσκ. Ο  Αρσέν Αβάκοφ θεωρείται ένας από τους κύριους προστάτες της ομάδας  ο οποίος επέτρεψε την επέκταση και αργότερα την ενσωμάτωση των παραστρατιωτικών δυνάμεων στην Εθνική Φρουρά. Ο Άβακοφ υποστήριξε ενεργά την κοινοβουλευτική υποψηφιότητα των μελών του, συμπεριλαμβανομένων των νεοναζί. Η αλλαγή της ηγεσίας για συμμετοχή σε δημοκρατικές διαδικασίες προκάλεσε το Τάγμα να αποβάλει μέρος της ανοιχτής του αντίθεσης, να εθνικοποιήσει και να σχηματίσει δύο οργανώσεις εταίρους: Τα National Corps Party και Azov Civil Corps. Λόγω αυτής της συνδεσιμότητας, ήταν η πρώτη ομάδα που εθνικοποιήθηκε. Έπειτα από αυτό έγιναν προσπάθειες να εξαλειφθούν οι ξένοι και οι εξτρεμιστές κατά του Κιέβου με περιορισμένη επιτυχία. Αυτοί που ελέγχονταν συχνά στέλνονταν στο Πολιτικό Σώμα, αλλά η ναζιστική επιρροή παραμένει εδραιωμένη.

Η συνεχιζόμενη στενή διαπλοκή του ναζισμού, της πολιτικής και του τάγματος αποδεικνύεται από τους βαθείς δεσμούς μεταξύ των διοικητών και του κόμματος. Για παράδειγμα, ο πρώην μακροχρόνιος διοικητής και νυν αρχηγός στο Εθνικό Σώμα, Μαξίμ Ζορίν, διευκολύνει την εκπαίδευση εθελοντών και τη στρατολόγηση για το Τάγμα σε τοποθεσίες όπου ο Χίτλερ μίλησε στο παρελθόν. Επιπλέον, ο σημερινός διοικητής Ντένις Προκοπένκο βρίσκεται στη μονάδα από την πρώτη μέρα και διατηρεί την κομματική και ναζιστική κουλτούρα της. Το 2018, το Εθνικό Σώμα δημιούργησε μια νέα θυγατρική της Αζόφ γνωστή ως National Druzhyna, μια συμμορία του δρόμου περίπου 600 μελών. Αυτή η ομάδα ήταν υπεύθυνη για πολλαπλές βίαιες επιθέσεις εναντίον Ρομά, Εβραίων και άλλων μειονοτικών ομάδων, καθώς και πολιτικών αντιπάλων, συμπεριλαμβανομένων ακαδημαϊκών».

6. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes θέλει «τεκμήρια» αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα όσο ο πρώτος διοικητής τους, ο Αντρίι Μπιλέτσκι (Andriy Biletsky), ο οποίος ηγήθηκε της νεοναζιστικής οργάνωσης Πατριώτης της Ουκρανίας και της Εθνικοσοσιαλιστικής Συνέλευσης.  

7. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε το The Nation να γράφει στις 22/2/2019: «Η Ουκρανία μετά το Μαϊντάν είναι το μόνο κράτος στον κόσμο, που έχει νεοναζιστικό σχηματισμό στις ένοπλες δυνάμεις της».

8. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε τον Μάρτη του 2018 ακόμα και η Βουλή των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ, βαφτίζοντας το κρέας – ψάρι για την στρατιωτική βοήθεια στο ουκρανικό καθεστώς, διαχώριζε τη θέση του μιλώντας για απαγόρευση παροχής όπλων και στρατιωτική εκπαίδευση στο Αζόφ από τις αμερικανικές δυνάμεις αφού πρόκειται για «τάγμα νεοναζί». 

9. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes θέλει «τεκμήρια» αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε να καταγράφονται ως «η διεθνής νεοναζιστική πρωτοπορία (που) δυναμώνει με λεφτά των ΗΠΑ και κρατικές επιχορηγήσεις».

10. Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes θέλει «τεκμήρια» αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα ώστε να καταγράφονται ως τέτοια, ως ναζιστόμουτρα, από το Stanford. To STANFORD! 

Αυτούς έφεραν, αυτούς χειροκρότησαν

 Τα ναζιστόμουτρα του Αζοφ, που ο κύριος Ellinika Hoaxes δεν… ξέρει αν είναι ναζιστόμουτρα, είναι τόσο ναζιστόμουτρα που, δυστυχώς για τους ξεπλένηδες οι οποίοι επιχειρούν να τους ξεπλύνουν, η ναζιστίλα τους δεν κρύβεται με τίποτα.

Ας περιγράψουμε την ναζιστίλα – που δεν… βλέπει ο κύριος Ellinika Hoaxes – με τις τρεις φωτογραφίες:

  Φωτο 1: Το έμβλημα των Αζοφ (Wolfsangel/Λυκοπαγίδα)

  Φωτό 2: Eίναι το ίδιο έμβλημα που έφεραν οι μονάδες της 4ης Θωρακισμένης Μεραρχίας των SS που διέπραξε στην Ελλάδα σφαγές και Ολοκαυτώματα, όπως στο Δίστομο.

  Φωτό 3:-Το ίδιο έμβλημα είναι υιοθετημένο από την Χρυσή Αυγή στα ναζιστικά της εγχειρίδια.

Αυτούς έφεραν οι οικοδεσπότες του Ζελένσκι να μιλήσουν στην ελληνική Βουλή. Αυτούς χειροκρότησαν.

Αυτούς είναι που δεν αναγνωρίζει ως ναζί ο κύριος των Ellinika Hoaxes. 

Δίνουμε «δώρο» τρεις ακόμα φωτογραφίες στον κύριο των Ellinika Hoaxes για τα ναζισταριά του «Αζόφ» για να τις… κορνιζάρει: 

Ellinika Hoaxes: Οι «μπάτσοι» και ΝΑΤΟμπατσοι του Facebook!

Και τώρα η ενότητα που υποσχεθήκαμε στην αρχή για το «ποιόν» των Ellinika Hoaxes.

Διαβάστε το δημοσίευμα του «Ημεροδρόμου» με τίτλο Ellinika Hoaxes: Οι «μπάτσοι» του Facebook! (των Νίκου Μπογιόπουλου και Γεράσιμου Χολέβα).

Μεταξύ άλλων θα θαυμάσετε δείγματα γραφής της «αλήθειας», όπως την υπηρετεί η εταιρεία που έχει αναλάβει ρόλο ελεγκτή στην Ελλάδα για λογαριασμό του Facebook.

1. Τα Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία του Γκαίμπελς! Πατήστε ΕΔΩ και δείτε τα σχόλια. Απολαύστε το «αστικό δημοκρατικό τόξο» να αναμηρυκάζει τις ναζιστικές «αλήθειες» εκπροσωπούμενο από τους κυρίους Ellinika Hoaxes (Αλικάκος – Δανιηλίδης) και θαυμάστε τον (νεο)φιλελευθερισμό να δρα, επί τω φεισμπουκικό έργω, ως τροφός του χρυσαυγιτισμού.        

2. Τα  Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία των αφεντικών! Πατήστε ΕΔΩ και δείτε την ανάρτηση και τα σχόλια. Η ατελείωτη προσήλωση, από τους κυρίους Ellinika Hoaxes, στην υπεράσπιση των πάντα καλών αφεντικών, που αποκλείεται να φταίνε για οτιδήποτε συμβαίνει στις μεγαλοεπιχειρήσεις τους, δεν απορρέει από το γεγονός ότι είναι τσιράκια των αφεντικών, αλλά υπέρμαχοι της… αλήθειας. Ποιας αλήθειας; Εκείνης που λέει ότι τα περί «μεγάλου κεφαλαίου» και «ανάλγητων» καπιταλιστών είναι ένα κομμουνιστικό «αφήγημα»… 

3.Τα  Ellinika Hoaxes στην υπηρεσία ξεπλύματος της χούντας. Πατήστε ΕΔΩ και δείτε πώς οι «υπερασπιστές της αλήθειας» συγχρονίστηκαν με τον χρυσαυγίτη Λαγό και τον γνωστό δημοκράτη αντιπρόεδρο της ΝΔ, τον Γεωργιάδη, και πώς συμμετείχαν – μόλις πέρσι – στο βέβηλο «παιχνιδάκι» για το αν οι νεκροί του Πολυτεχνείου ήταν.. «μέσα ή έξω» από το Πολυτεχνείο. Παρακολουθήστε πως έδωσαν το δικό τους «παρών» – πάντα στο όνομα της «αλήθειας» – στην γενικότερη επιχείρηση να ξαναγραφτεί με χρυσαυγίτικους όρους η Ιστορία όσον αφορά τα εγκλήματα της χούντας σε όλη την διάρκεια της επταετίας και ειδικά τις μέρες της εξέγερσης στο Πολυτεχνείο. 

4. Τα Εllinika Hoaxes στην υπηρεσία των ΜΚΟ του ιμπεριαλισμού. Πατήστε ΕΔΩ και διαβάστε ένα κείμενο – πλυντήριο για τα «Λευκά Κράνη» και ΕΔΩ, ΕΔΩ, ΕΔΩ κι ΕΔΩ για να αντιληφθείτε πως έχουν αξιοποιηθεί και προσφερθεί τα «Λευκά Κράνη» στην εξυπηρέτηση της προπαγάνδας του ιμπεριαλισμού. Ξέρουμε ότι λέξεις όπως «ιμπεριαλισμός» δεν αρέσουν στους κυρίους Ellinika Hoaxes. Τι να κάνουμε; Θα το ξεπεράσουν. 

5. Τα Εllinika Hoaxes στην υπηρεσία της… διασκέδασης. Όταν τα τσακάλια δεν… διασώζουν την αλήθεια, γενικώς, στον ελεύθερο χρόνο τους λένε την αλήθεια για θέματα όπως αυτά:

Διαβάστε επίσης: Ο «Ημεροδρόμος» δημοσίευσε το άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου με τίτλο Λεγόταν Μιλόσεβιτς, τον θυμάστε;. Οι κύριοι αυτοί, ως «προστάτες» της αλήθειας – όπως έχουν αυτοχρησθεί – προχώρησαν σε λογοκρισία. Οι αναγνώστες μας μπορούν να διαβάσουν αναλυτικά και το άρθρο που δημοσιεύεται στον «Ημεροδρόμο» (εδώ) και το δημοσίευμα αυτών των εκλεκτών κυρίων [Όχι, ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς δεν κηρύχθηκε αθώος μετά θάνατον (εδώ)] και να κρίνουν. Αναλυτικό ρεπορτάζ του «Ημεροδρόμου»: Οι ΝΑΤΟμπατσοι των Ellinika Hoaxes

Κι ένα ακόμα δείγμα «αλήθειας» από τους «μπάτσους» του facebook υπό τον τίτλο «Η παραπληροφόρηση σχετικά με την ιντερφερόνη άλφα 2β από την Κούβα στην αντιμετώπιση της νόσου COVID-19». Επιδίωξαν να ενημερώσουν για ένα σοβαρό θέμα όπως ο κορωνοϊός, για την εξάπλωση του και την αντιμετώπιση του. Και κατάφεραν αυτό: Τα ellinikahoaxes.gr παραπληροφορούν.

Και εις ανώτερα, ευχόμαστε, στους λάτρεις της «τεκμηρίωσης». Και του ξεπλύματος. Και του ναζισμού. 

Πηγή: imerodromos.gr