ΤΟ ΤΑΜΤΙΡΙΡΙ…

Μια χαρά βαράνε το ζουρνά κι εμείς χορεύουμε σαν τα μαϊμούνια… Ολ τουγκέδερ στο κόλπο, κόμματα, αποκόμματα, προσκόμματα, ραδιόφωνα, τηλεοράσεις, παρουσιαστές, δημοσιογράφοι, ακτινογράφοι, σκηνογράφοι, προσυπογράφει, συνυπογράφει και το λουρί της μάνας…

Έρχεται η 6η δόση, χάνεται η 6η δόση, πούντηνα την 6η δόση…

Δε θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις, φάρμακα, πετρέλαια, ευχέλαια… Θα πάθουμε, θα δείξουμε, θα βήξουμε, θα ρίξουμε… Θα… Θα… Θα… Έτσι θα μας πάνε γ@&^$(#@ς μέχρι να πουλήσουμε και το βρακί που φοράμε και μετά σκάσε και θάβε… Θάβε πατρίδα, θάβε μέλλον, θάβε όνειρα… Για τόσο μαλάκες μας έχουνε οι τσογλανοπολιτικάντηδες, οι ρουφιανοτραπεζίτες, οι γερμανοτσολιάδες, οι αμερικανοπράκτορες, οι ευρωλιγούρηδες, οι αριστεροαρπάχτρες, οι νταβατζήδες, οι φτιαγμένοι, οι καβαντζαρισμένοι, οι ξενοπουλημένοι και τα υπόλοιπα σκατοξενόκουμπα στο σμόκιν της παγκοσμιοποίησης…

Μέχρι πότε; Μέχρι να ξυπνήσει ο πεινάλας, ο ξεροκόμματος και κομματοφανατίλας, ο αμαξάκιας, ο φραπεδάκιας, ο μπατίρης, ο νοικοκύρης κι ο αϊσιχτίρης… Μέχρι να ξυπνήσει ο λαός ρε σκουλήκια και σας γ@&$#^ το ταμτιριρί… 

πηγή:http://harryklynn.blogspot.com

Μεγάλο Κραχ και Πόλεμο προβλέπουν οι Financial Times και ο Πολωνός υπ.Εξωτερικών

Τρίτη, Νοέμβριος 29, 2011

Νίκος Κονιτόπουλος

- Κορυφώνεται η ευρωπαϊκή κρίση χρέους - Καταστροφικές δημοπρασίες σε Ιταλία και Βέλγιο
- Financial Times : Έρχεται κατακλυσμιαίο γεγονός, Μεγάλο Κραχ και Πόλεμος;
- Διαβάστε την ομιλία του Πολωνού υπουργού Εξωτερικών στο Βερολίνο - Σκόπιμα καλλιεργεί ''κλίμα'';
- Der Spiegel : Η Ευρωπαϊκή ήπειρος βυθίζεται στην Άβυσσο
- Ένα δισεκατομμύριο οι πεινασμένοι – Κάθε δευτερόλεπτο και ένας νεκρός

Όταν πριν μερικές ημέρες ο Σαρκοζί προειδοποιούσε πως τυχόν κατάρρευση του ευρώ θα άνοιγε τις πύλες της Κολάσεως, δηλαδή του Πολέμου, πολλοί βιάστηκαν να τον κατακρίνουν ως κινδυνολόγο που γίνεται κήνσορας της καταστροφής για να εξυπηρετήσει τα σχέδια του και τα συμφέροντα της Γαλλίας.

Την απάντηση την δίνουν όμως οι εξελίξεις.
Εχθές, συμβολικά από την καρδιά της Γερμανίας, το Βερολίνο, ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών, συμπλήρωσε τον Γάλλο Πρόεδρο εξομολογούμενος : ''Βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού. Μάλλον είμαι ο πρώτος ΥΠΕΞ της Πολωνίας στην ιστορία που εκστομίζει κάτι τέτοιο, αλλά το λέω''.

Και σήμερα το πρωί, δύο κολοσσιαία μέσα ενημέρωσης ''κρέμασαν'' σε τίτλους τον Πόλεμο, που η γενιά μας δεν έχει ζήσει και γνωρίζει από διηγήσεις του παππού και της γιαγιάς.
Αν ήταν ένα θα μπορούσαμε εύκολα να σκεφτούμε πως επιδιώκει ωφέλη μέσω επικοινωνιακών τακτικών. Όμως είναι δύο και έχουν αντικρουόμενα συμφέροντα.

Πως εξηγούνται όμως όλα αυτά;
Μονολεκτικά, ευρώ είναι η λέξη που ψελλίζουν διεθνείς αναλυτές.
Στις ιστορικές στιγμές που ζούμε μέλλει να αποδειχθεί η βιωσιμότητα του κοινού ευρωπαϊκού νομίσματος.
''Γεννιέται λύση'' χαρακτηρίζουν κάποιοι το ''κατασκεύασμα'' της Ευρώπης των 3 ταχυτήτων και του κλειστού club, που προωθούν οι Γερμανοί και σέρνουν από πίσω τους λαχανιασμένους Γάλλους. Έχουν μία λογική, το νέο σχήμα που ευαγγελίζονται θα δρα πολύ γρήγορα, χωρίς γραφειοκρατικές αγκυλώσεις, με απόλυτη επίγνωση ποιός, η Καγκελαρία δηλαδή, είναι το αφεντικό.

''Γεννιέται τέρας'' απαντούν κάποιοι άλλοι που προτάσσουν μία σκέψη που δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει εύκολα, ότι δηλαδή το νέο ευρωπαϊκό σχήμα θα στερείται οποιασδήποτε νομιμοποίησης αφού πέρα της Γερμανίας, όλα τα υπόλοιπα κράτη θα καλούνται απλά να υπογράφουν και να εκτελούν εντολές.
Οι οπαδοί αυτής της άποψης θεωρούν πως αν επικυρωθούν τα γερμανικά σχέδια, ως αντίδραση, θα φουντώσουν ακραίες εθνικιστικές αντιλήψεις και πρακτικές σε κάθε άκρη της ηπείρου μας και θυμίζουν με νόημα πως φτάσαμε στους δύο Παγκόσμιους Πολέμους.
Για προσθέστε στο πάζλ τον ΟΟΣΑ που προειδοποιεί-κραυγάζει πως η Ευρώπη βυθίζεται σε ύφεση.
Δείτε εκτός από τα νούμερα που πιέζουν τους οικονομολόγους και αυτή με τη σειρά τους τους πολιτικούς, πως υπάρχουν και οι άνθρωποι που πιέζουν τις εξελίξεις.

Σύμφωνα με έκθεση του Συμβουλίου της Ευρώπης, σχεδόν ένα δισεκατομμύριο είναι οι άνθρωποι που ΠΕΙΝΑΝΕ, και κάθε ένα δευτερόλεπτο πεθαίνει και ένας ΑΝΘΡΩΠΟΣ από πείνα. Δεν αφορά πια μόνο την Αφρική το πρόβλημα, αν δεν το ξέρετε μια βόλτα στη γειτονιά σας θα σας διαφωτίσει.
Και κυνικά κάποιοι δεν σκέφτονται πως να τους βοηθήσουν τους πεινασμένους, αλλά πως να τους συγκρατήσουν.
Γίνεται όμως αυτό;

Διαβάστε όλο το άρθρο των Financial Times με τίτλο ''Η βαριά σκιά του ΄30 πάνω από την Ευρώπη''
Θα μπορούσε η κατάσταση να γίνει κακή; Εννοώ πολύ κακή –όπως λέμε Μεγάλο Κραχ ή παγκόσμιος πόλεμος; Ένα κατακλυσμιαίο γεγονός από εκείνα που η γενιά μου έμαθε να πιστεύει ότι ανήκουν μόνο στα βιβλία Ιστορίας;

Το βέβαιο είναι ότι στην Ευρώπη πλανάται ένα κακό προαίσθημα. Σε ομιλία του στο Βερολίνο χθες, ο Πολωνός υπουργός Εξωτερικών κ. Radoslaw Sikorski, προειδοποίησε: «Βρισκόμαστε στο χείλος του γκρεμού… Μάλλον είμαι ο πρώτος ΥΠΕΞ της Πολωνίας στην ιστορία που εκστομίζει κάτι τέτοιο, αλλά το λέω: Φοβάμαι την γερμανική ισχύ λιγότερο απ’ όσο αρχίζω να φοβάμαι την γερμανική απραξία.»

Ο Γάλλος πρόεδρος κ. Sarkozy είπε πρόσφατα: «Αν το ευρώ ξετιναχτεί, θα ξετιναχτεί η Ευρώπη. Είναι η εγγύηση για ειρήνη σε μια ήπειρο που έχει ζήσει φριχτούς πολέμους».

Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί συχνά υποκύπτουν στην πρόκληση του τρόπου που προκαλεί η απειλή πολέμου, για να αντλήσουν υποστήριξη στο αγαπημένο τους ευρωπαϊκό έργο. Σε ομαλές εποχές, ελάχιστοι Ευρωπαίοι παίρνουν στα σοβαρά τέτοιες κουβέντες.

Αντιθέτως μάλιστα, οι κουβέντες για πόλεμο ακούγονται εντελώς αφύσικες σε ανθρώπους που μεγάλωσαν στην πλούσια, ειρηνική δυτική Ευρώπη. Έχω ζήσει όλη την ζωή μου σε έναν κόσμο όπου, ανεξάρτητα από τα πάνω και τα κάτω του, τα πράγματα κυλούσαν όλο και καλύτερα. Ο ναζισμός ηττήθηκε, δικτατορίες έπεσαν σε Ισπανία, Πορτογαλία και Ελλάδα, η σοβιετική αυτοκρατορία κατέρρευσε, το απαρχάιντ έληξε στη Νότιο Αφρική.

Η ειρήνη και η ευμάρεια έγιναν ο κανόνας για την γενιά μου στην Δύση. Ήταν εύκολο να ξεχαστεί ότι αυτό το γεγονός μας απομόνωνε από τον υπόλοιπο κόσμο. Διαβάζοντας ένα βιβλίο που έγραψε πρόσφατα ο Κινέζος ακαδημαϊκός κ. Yan Xuetong, με συνεπήρε μια φράση: «Στην διάρκεια της πολιτιστικής επανάστασης, βλέπαμε συχνά ανθρώπους να πεθαίνουν από το ξύλο, οπότε κάπου αποκτήσαμε μια ανοσία με το θέμα».

Ωστόσο, τα τελευταία 30 χρόνια, η ελπίδα για ειρήνη, ευμάρεια και έναν λογικό βαθμό άνεσης, μεταδόθηκε πέρα από τις προνομιακές περιοχές της Δύσης. Την Κίνα της Πολιτιστικής Επανάστασης διαδέχτηκε η Κίνα των εμπορικών κέντρων και των εργοστασίων. Η Ινδία της Μητέρας Τερέζας αντικαταστάθηκε εν μέρει από την Ινδία της επανάστασης της Πληροφορικής.

Η παγκοσμιοποίηση έκανε τον πλανήτη να δείχνει πιο ασφαλής και πιο ομογενής, καθώς οι νέες μεσοαστικές τάξεις της Ασίας και της ανατολικής Ευρώπης υιοθετούσαν τις ανέσεις και τις αξίες του καπιταλισμού. Η παγκόσμια ειρήνη, που στην ψυχροπολεμική περίοδο εξαρτιόταν, όπως έδειχνε, από τα πυρηνικά όπλα, έμοιαζε πια να επαφίεται στο διεθνές εμπόριο και τον κοινό εναγκαλισμό του καταναλωτισμού.

Μέχρι την παγκόσμια οικονομική κρίση, οι κουβέντες που ακούγονταν στο τραγούδι της προεκλογικής εκστρατείας του Tony Blair το 1997, έδειχναν να πιάνουν το πνεύμα της εποχής: «Μόνο καλύτερα μπορούν να γίνουν τα πράγματα».

Μετά την κατάρρευση της Lehman Brothers το 2008, ανακαλύψαμε ότι τα πράγματα μπορούν σίγουρα να γίνουν χειρότερα. Το θέμα είναι: Πόσο χειρότερα;

Ο κίνδυνος σοβαρής οικονομικής κρίσης στην Ευρώπη είναι μεγάλος. Οι απειλές για χρεοκοπίες κρατών και διάλυση του ευρώ αυξάνονται –και μαζί τους αυξάνονται οι απειλές κατάρρευσης τραπεζών, κοινωνικού πανικού, βαθιάς ύφεσης και μαζικής ανεργίας. Κάτι σαν την σύγχρονη εκδοχή του Μεγάλου Κραχ.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, ως σύνολο, είναι η μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη –οπότε το οικονομικό χάος αναπόφευκτα θα έχει παγκόσμιες επιπτώσεις. Θα παγώσει το εμπόριο και θα απειλήσει το παγκόσμιο χρηματοπιστωτικό σύστημα.

Το μάθημα του Μεγάλου Κραχ του ’30 είναι ότι η παγκόσμια ύφεση αποδυναμώνει τις δημοκρατίες, προκαλεί αύξηση ριζοσπαστικών νέων πολιτικών δυνάμεων και, εντέλει, κλιμακώνει τον κίνδυνο διεθνούς σύρραξης.

Σε μια σύγχρονη εκδοχή της δεκαετίας του 1930, θα βλέπαμε μια νέα γενιά εθνικιστών πολιτικών να ανέρχεται στην Ευρώπη, μέσα σε περιβάλλον οικονομικού χάους και διάλυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εντάσεις θα αυξάνονταν και εκτός της Ευρώπης, καθώς η διεθνής οικονομία θα χειροτέρευε. Οι αλλαγές στις ισορροπίες δυνάμεων με την Ασία θα επιταχύνονταν, με την ανερχόμενη Κίνα να αντιμετωπίζει μια αποδυναμωμένη Αμερική. Στην Κίνα όσο και στην Αμερική, ο εθνικισμός και ο προστατευτισμός θα αύξαναν την επιρροή τους λόγω της οικονομικής κρίσης.

Αυτά τα σενάρια δεν είναι απίθανα. Ωστόσο, παρά τους παραλληλισμούς, και πάλι εγώ δεν μπορώ να πιστέψω ότι επιστρέφουμε στο ’30. Και υπάρχουν τρεις βασικοί λόγοι για τους οποίους πιστεύω ότι μάλλον θα γλιτώσουμε.

Πρώτον, είναι η ίδια η γνώση για το τι πήγε στραβά 80 χρόνια πριν, ίσως βοηθήσει τους πολιτικούς να αποφύγουν τα ίδια λάθη. Η επίμονη έμφαση της Κίνας στην ανάγκη μιας «ειρηνικής ανέλιξης» οφείλεται σε ένα βαθμό στην γνώση των φριχτών σφαλμάτων που έκανε η Αυτοκρατορία της Ιαπωνίας.

Δεύτερον, υπάρχει το λογικό επιχείρημα ότι τα 66 χρόνια ειρήνης ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις και τα αναπτυσσόμενα έθνη από το 1945, είναι το αποτέλεσμα της προόδου του πολιτισμού μάλλον, παρά ένα τυχερό γύρισμα στον κύκλο της παγκόσμιας ιστορίας. Στο βιβλίο του “The Better Angels of Our Nature”, ο κ. Steven Pinker του Πανεπιστημίου του Harvard, ισχυρίζεται ότι το ανθρώπινο γένος γίνεται όλο λιγότερο πολεμόχαρο και ότι «σήμερα ίσως ζούμε στην πιο ειρηνική περίοδο της ανθρώπινης ιστορίας».

Τέλος, ο ανεπτυγμένος κόσμος έχει ως σημείο αναφοράς ένα πολύ υψηλότερο επίπεδο αφθονίας απ’ όσο στο ’30. Σε ένα οικονομικό κραχ, ο κόσμος μπορεί και πάλι να χάσει τις αποταμιεύσεις, τη δουλειά και το σπίτι του, αλλά είναι λιγότερο πιθανό να πέσει σε απόλυτη ένδεια. Ως εκ τούτου, ίσως είναι λιγότερο επιρρεπής σε πολιτικό φονταμενταλισμό. Η οικονομία της Λετονίας συρρικνώθηκε 18% το 2009 αλλά στις πρόσφατες εκλογές αναδείχθηκαν στην εξουσία δύο κεντρώα κόμματα. Στην Ισπανία η ανεργία είναι ήδη πάνω από 22% και πάνω από 45% μεταξύ των νέων, όμως τις πρόσφατες εκλογές κέρδισε ένα κεντροδεξιό κόμμα.

Οπότε, αν και ο κίνδυνος σοβαρής οικονομικής κρίσης είναι πολύ πραγματικός, δεν πιστεύω ότι κινδυνεύουμε να κυλήσουμε σε πόλεμο. Όμως, ίσως αυτό οφείλεται απλώς στην έλλειψη φαντασίας κάποιου που ήταν αρκετά τυχερός ώστε να μεγαλώσει σε μια εποχή απαράμιλλης ειρήνης και αφθονίας.

Οι Financial Times φιλοξενούν άρθρο του υπουργού Εξωτερικών της Πολωνίας Radoslaw Sikorski, που ουσιαστικά είναι όσα υποστήριξε στην ομιλία του στο Βερολίνο.

''Η Γερμανία δεν είναι θύμα της ασωτίας των άλλων

Η διάσπαση της ευρωζώνης θα προκαλέσει κρίση με διαστάσεις Αποκάλυψης, που θα ξεπεράσουν το χρηματοοικονομικό μας σύστημα. Από τη στιγμή όπου θα επικρατήσει η λογική "ο καθένας ας σώσει το τομάρι του", πώς θα μπορούμε να εμπιστευτούμε ότι θα λειτουργήσουμε όλοι με τον κοινοτικό τρόπο και πώς θα αντισταθούμε στον πειρασμό να παρέμβουμε και σε άλλους τομείς όπως το εμπόριο;

Θα ήθελε πραγματικά κάποιος "να ποντάρει στη μάνα" ότι θα επιβιώσει ο θεμέλιος λίθος, η Ευρωπαϊκή Ένωση, παρά τη διάσπαση της ευρωζώνης; Τα άσχημα διαζύγια, άλλωστε, είναι πιο συχνά από ότι τα συναινετικά.

Εάν δεν θέλουμε να κινδυνεύσουμε με μερική αποσύνθεση της Ε.Ε., τότε το δίλημμα είναι τόσο απόλυτο όσο είναι και για τις ομοσπονδίες: βαθύτερη ενοποίηση ή κατάρρευση. Τα βήματα προς μεγαλύτερη δημοσιονομική πειθαρχία των χωρών-μελών είναι προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι υπουργοί Οικονομικών, κατά την κατάρτιση των εθνικών προϋπολογισμών, θα πρέπει να δείξουν τα βιβλία τους και στους εταίρους τους. Τα μέλη της ευρωζώνης που παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης θα πρέπει να αντιμετωπίσουν κυρώσεις που θα είναι σχεδόν αδύνατον να μπλοκάρουν. Οι αρχές αυτές δεν πρέπει να παρουσιαστούν ως κοινοτικές οδηγίες, αλλά ως νέοι κανόνες.

Επίσης, καθώς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο καταρτίζει νέους κανόνες, θα πρέπει να καταστήσει και την ΕΚΤ σωστή κεντρική τράπεζα, ύστατο δανειστή, που θα υποστηρίζει την αξιοπιστία όλης της ευρωζώνης. Χρειάζονται, όμως, περισσότερα.

Είναι κρίσιμο να διατηρήσουμε τη συνοχή ανάμεσα στην ευρωζώνη και στα υπόλοιπα μέλη της Ε.Ε. Αντί να οργανώνουμε ξεχωριστές συνόδους για τη ζώνη του ευρώ ή αποκλειστικές συναντήσεις των υπουργών Οικονομικών, μπορούμε να συνεχίσουμε την πρακτική που ισχύει και σε άλλα ευρωπαϊκά φόρα, όπου μπορούν όλοι να παρευρίσκονται, αλλά δικαίωμα ψήφου θα έχουν μόνο τα μέλη.

Κρίσιμο θέμα είναι εάν η Βρετανία, αυτό το τόσο σημαντικό μέλος της Ε.Ε., μπορεί να στηρίξει τις μεταρρυθμίσεις. Η κατάρρευση της ευρωζώνης θα μπορούσε να πλήξει σημαντικά τη βρετανική οικονομία. Το συνολικό χρέος των νοικοκυριών, των επιχειρήσεων και του κράτους στη Βρετανία ξεπερνά το 400% του ΑΕΠ. Είναι τόσο σίγουρο το Λονδίνο ότι οι αγορές θα το στηρίξουν;

Εμείς θα προτιμούσαμε να γίνει μέλος η Βρετανία. Εάν, όμως, δεν μπορεί, τότε ας επιτρέψει σε εμάς να προχωρήσουμε. Και σας παρακαλώ, εξηγήστε στον βρετανικό λαό ότι οι ευρωπαϊκές αποφάσεις δεν είναι διαταγές των Βρυξελλών, αλλά αποτέλεσμα συμφωνιών στις οποίες ελεύθερα συμμετέχετε.

Η Πολωνία μπορεί να παίξει σημαντικό ρόλο στη διάσωση της Ευρώπης. Τα τελευταία 4 χρόνια, η συνολική αύξηση του ΑΕΠ ήταν της τάξεως του 15,4%. Ο μέσος όρος στην Ε.Ε. ήταν -0,4%. Σε όσους θέλουν να διασπάσουν την Ευρώπη απαντώ: μήπως θα ήταν καλύτερα να προχωρήσουμε στη φυσική διάσπαση των χωρών της Ευρώπης που αναπτύσσονται και εκείνων που δεν αναπτύσσονται; Σας προειδοποιώ, όμως: πλέον δεν θα συμμορφώνονται όλοι με τα στερεότυπα. Ήμασταν μία από τις πρώτες χώρες που θέσαμε στο Σύνταγμά μας άρθρο για το φρένο χρέους και δεν επαναπαυόμαστε στις δάφνες μας.

Όταν θα λήξει η θητεία αυτού του κοινοβουλίου, η Πολωνία θα πληροί τα κριτήρια για να γίνει μέλος της ευρωζώνης. Κι αυτό γιατί θέλουμε να ευδοκιμήσουμε. Και σκοπεύουμε να γίνουμε μέλος της ευρωζώνης. Αλλά έχουμε πολλά να ζητήσουμε από τη Γερμανία.

Ζητούμε από το Βερολίνο να παραδεχθεί ότι έχει ευνοηθεί περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο από την τρέχουσα διευθέτηση των πραγμάτων και ότι, κατά συνέπεια, έχει τη μεγαλύτερη υποχρέωση να τη διατηρήσει. Όπως γνωρίζει πολύ καλά και η ίδια, η Γερμανία δεν είναι το αθώο θύμα της ασωτίας των άλλων. Επιπλέον, όπως θα έπρεπε να γνωρίζει καλύτερα από οποιονδήποτε άλλον, παραβίασε το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και οι τράπεζές της ριψοκίνδυνα αγόραζαν επίφοβα ομόλογα.

Καθώς οι επενδυτές ρευστοποιούν τα ομόλογα των χωρών που έχουν βρεθεί στο στόχαστρο και στρέφονται στην ασφάλεια, το κόστος δανεισμού της Γερμανίας έχει μειωθεί σε χαμηλότερο επίπεδο από ότι θα ήταν υπό κανονικές συνθήκες. Εάν, όμως, οι γειτονικές οικονομίες της Γερμανίας βαλτώσουν ή καταρρεύσουν, τότε θα υποφέρει και η ίδια.

Η αποστροφή της στον πληθωρισμό είναι κατανοητή. Θα πρέπει, ωστόσο, να εκτιμήσει ότι ο κίνδυνος της κατάρρευσης είναι πλέον πολύ μεγαλύτερος. Ο Juergen Habermas, πολύ σοφά είπε: «Εάν καταρρεύσει το ευρωπαϊκό οικοδόμημα, τότε κανείς δεν ξέρει πόσος χρόνος θα χρειαστεί για να φτάσουμε πάλι στο status quo. Θυμηθείτε τη γερμανική επανάσταση το 1848: όταν κατέρρευσε, χρειαστήκαμε 100 χρόνια για να φτάσουμε σε κάποιο επίπεδο δημοκρατίας».

Τι θεωρώ -ως υπουργός Εξωτερικών της Πολωνίας- μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια και την ευημερία της χώρας; Όχι την τρομοκρατία και σίγουρα όχι τα γερμανικά τανκς. Ούτε καν τους ρωσικούς πυραύλους, που ο Πρόεδρος Dmitry Medvedev μόλις απείλησε ότι θα αναπτύξει στα σύνορα της Ε.Ε. Η μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια της Πολωνίας θα ήταν η κατάρρευση της ευρωζώνης.

Ζητώ από τη Γερμανία, για το δικό της συμφέρον και για το δικό μας, να βοηθήσει την ευρωζώνη να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει. Κανένας άλλος δεν μπορεί να το κάνει. Πιθανότατα είμαι ο πρώτος υπουργός Εξωτερικών στην Ιστορία της Πολωνίας που το δηλώνει: φοβάμαι λιγότερο τη γερμανική ισχύ από ότι αρχίζω να φοβάμαι τη γερμανική αδράνεια. Έχετε γίνει το απολύτως αναγκαίο έθνος της Ευρώπης. Δεν μπορείτε να αποτύχετε στην ηγεσία. Αυτό δεν σημαίνει να κυριαρχήσετε, αλλά να ηγηθείτε των μεταρρυθμίσεων.

Δεν υπάρχει τίποτα αναπόφευκτο στην εξασθένηση της Ευρώπης. Βρισκόμαστε, όμως, στα πρόθυρα του γκρεμού. Είναι η πιο τρομακτική στιγμή κατά τη διάρκεια της υπουργικής μου θητείας. Οι μελλοντικές γενιές θα μας κρίνουν γι' αυτά που θα κάνουμε, όχι γι' αυτά που δεν θα κάνουμε. Είτε θα θέσουμε τις βάσεις για ένα σταθερό μέλλον είτε θα φυγοπονήσουμε και θα συγκατανεύσουμε στην εξασθένηση."

πηγή:http://harryklynn.blogspot.com

Κάθε δόση και χειρότερα!

Τετάρτη, 30 Νοεμβρίου 2011

Κάθε δόση και χειρότερα!

Του Νίκου Μπογιόπουλου*

To αισχρό παραμύθι με την 6η δόση συνεχίζεται. Πρωταγωνιστές του αίσχους δεν είναι άλλοι από αυτούς που έκοψαν τους μισθούς, από αυτούς που έκοψαν τις συντάξεις

Όλοι αυτοί οι σεσημασμένοι της βαρβαρότητας, εμφανίζονται τώρα ενώπιον εργαζομένων, συνταξιούχων και ανέργων και χωρίς τσίπα, χωρίς φιλότιμο παριστάνουν ότι τους τρώει η έγνοια για το «πώς θα καταβληθούν οι μισθοί και οι συντάξεις»!

Αλλά για ποιους μισθούς, για ποιες συντάξεις μιλούν;

Μα για τους μισθούς και τις συντάξεις που αυτοί ισοπέδωσαν! Που αυτοί εξανέμισαν! Που αυτοί... αφάνισαν!

Φυσικά, για τούτη την «πατριωτική» πράξη τους δε μιλούν.

Την προσπερνούν και με τον αέρα του ταγού της «εθνικής σωτηρίας», καθώς παρελαύνουν από τα κανάλια και τα μικρόφωνα, φορούν τη μάσκα του φτηνού θεατρίνου τρίτης διαλογής και αρχίζουν να βγάζουν σπαραξικάρδιες κορόνες ότι αδημονούν για την εκταμίευση της 6ης δόσης διότι - όπως εξηγούν οι «φιλεύσπλαχνοι» - αγωνιούν για την ...πληρωμή μισθών και συντάξεων.

 

Πρόκειται για ελεεινούς ψεύτες! 

Κατ' αρχάς - και δε θα κουραστούμε να το επαναλαμβάνουμε - αυτοί που καμώνονται ότι «νοιάζονται» για την πληρωμή μισθών και συντάξεων, είναι σαν τους κροκόδειλους που δακρύζουν ακριβώς την ώρα που καταβροχθίζουν τα θύματά τους. 

Οι κύριοι του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, του ΛΑ.Ο.Σ και η κυρία Μπακογιάννη «κλαίνε» για εκείνους τους μισθούς και εκείνες τις συντάξεις που οι ίδιοι πετσόκοψαν! 

«Κλαίνε» για την καταβολή εκείνων των δώρων Χριστουγέννων που οι ίδιοι κατάργησαν!

 Η τιποτένια δημαγωγία τους ξεπερνάει κάθε όριο μαυρογιαλουρισμού.

Δεύτερον, η τρομοκρατία περί την 6η δόση ουδεμία σχέση έχει με την καταβολή των (εναπομεινάντων) μισθών και των (εναπομεινασών) συντάξεων.

 

Όλα τα ποσά της 6ης δόσης, όπως συνέβη με την 5η, την 4η, την 3η δόση κ.ο.κ., όπως θα συμβεί με την 7η, την 8η, την 9η δόση κ.ο.κ., δεν πάνε σε εργαζόμενους και συνταξιούχους, δεν πάνε για μισθούς και συντάξεις.

 

Πάνε στους τοκογλύφους!

Πάνε στους κερδοσκόπους!

Πάνε στους κατόχους των ομολόγων του ελληνικού δημόσιου χρέους!

Οι δόσεις, μέσω των τραπεζών, πάνε σε εκείνα τα συνδεδεμένα και διαπλεκόμενα με χίλια νήματα με τους τραπεζίτες μονοπώλια, πάνε στους βιομήχανους, στους εφοπλιστές και στους κεφαλαιοκράτες.

Οι δόσεις τους, δηλαδή, πάνε στα ταμεία της πλουτοκρατίας, για να συνεχίσουν να παραγεμίζουν τα θησαυροφυλάκια εκείνης της τάξης που προκάλεσε το χρέος και που τώρα το πληρώνει ο λαός!

Όσο κι αν η άθλια προπαγάνδα τους έχει πάρει μορφή χιονοστιβάδας, η αλήθεια είναι συγκεκριμένη και είναι η εξής:

1) Με την μέχρι σήμερα πολιτική του μνημονίου, από τις 5 δόσεις που έχουν εκταμιευτεί προς την Ελλάδα, το συνολικό ποσό της εκταμίευσης ισούται με 65 δισεκατομμύρια ευρώ.

Όμως,

2) κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου

- της περιόδου που υποτίθεται ότι «οι Ελληνες ζουν με τα δανεικά από την τρόικα» (!!)- η Ελλάδα, δηλαδή ο ελληνικός λαός, έχει πληρώσει για τόκους και χρεολύσια προς τους εγχώριους και ξένους τοκογλύφους και κάθε λογής κατόχους ελληνικών ομολόγων το ποσό των 79 δισεκατομμυρίων ευρώ!

Με άλλα λόγια:

Τα 65 δισ. ευρώ των δόσεων όχι μόνο δεν πήγαν σε μισθούς και συντάξεις, αλλά, αντίθετα, από τους ρημαγμένους μισθούς και τις λεηλατημένες συντάξεις αφαιρέθηκαν κι άλλα 14 δισ. ευρώ,

κι όλα αυτά μαζί, τα 65 δισ. των δόσεων συν τα 14 δισ. της αρπαγής, σύνολο 79 δισ. ευρώ, επέστρεψαν στους «πιστωτές» μας! Ξαναγύρισαν (με τόκο!) στους «δανειστές» μας! Τα έφαγαν οι ντόπιοι και ξένοι «σωτήρες» μας!

Μας «δίνουν», δηλαδή, λεφτά για να μη χάνουν οι ίδιοι τα τοκογλυφικά τους, μας «δίνουν» λεφτά για να διατηρείται «βιώσιμο το χρέος μας» απέναντί τους που σημαίνει να μας ξεζουμίζουν μια ολόκληρη ζωή, μας «δίνουν» λεφτά για να μας κρατάνε αιωνίως χρεωμένους, μας «δίνουν» λεφτά με το ένα χέρι για να τα παίρνουν με το άλλο χέρι στο πολλαπλάσιο, και πάνω σ' αυτά τα νέα δάνεια - που επιστρέφουν στους ίδιους - προσθέτουν νέα, μεγαλύτερα, ακόμα πιο δυσβάσταχτα τοκογλυφικά!

 

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την περίφημη 6η δόση. 

Οι τόκοι και τα χρεολύσια για τους μήνες Νοέμβρη - Δεκέμβρη ανέρχονται σε 15,5 δισ. ευρώ! 

Όπως, λοιπόν, θα 'ρθουν τα 8 δισ. ευρώ της 6ης δόσης, έτσι ακριβώς και θα φύγουν, αφού, όμως, πρώτα προστεθούν δίπλα σε αυτά κι άλλα 7,5 δισ. ευρώ που θα έχουν αφαιρεθεί από το αίμα του ελληνικού λαού, έτσι ώστε να εξοφληθούν οι τοκογλύφοι! 

Να, επομένως, πού θα πάει (και) η 6η δόση: Σε τόκους και χρεολύσια!

Να τι θα «εισπράξουν» οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι: Νέους τόκους, για μια δόση που θα φέρει νέες δόσεις, που με τη σειρά τους θα φέρουν νέους τόκους κ.ο.κ.! 

Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με την πολιτική που έχει καθοριστεί από τις «ιστορικές» αποφάσεις της 26ης Οκτώβρη.

 

Συμπέρασμα: 

Κάθε τους «δόση» ισούται με νέα δυσβάσταχτα μέτρα, με νέες περικοπές των μισθών και των συντάξεων (για την... πληρωμή των οποίων «αγωνιούν» οι πρασινο-γαλαζό-μαυροι κυβερνώντες) ώστε δίπλα στα λεφτά της εκάστοτε δόσης να προστίθενται τα κλεμμένα από τα νέα χαράτσια, τα κλεμμένα από τους νέους φόρους, τα κλεμμένα από τη νέα βαρβαρότητα εναντίον μισθωτών και συνταξιούχων, και όλα αυτά μαζί, οι δόσεις από τη μια, τα χαράτσια, οι φόροι, οι περικοπές, από την άλλη, να ενώνονται, να προστίθενται και να επιστρέφουν (με τόκο!) στους εγχώριους «πατριώτες» και στους ξένους «εταίρους» και «φίλους» μας.

Αυτόν τον φαύλο κύκλο τον βαφτίζουν «σωτηρία». 

Αυτή την στυγνή ταξική πολιτική υπέρ του κεφαλαίου την αποκαλούν «πατριωτισμό». 

Δεν πάει άλλο!

*** Το άρθρο είναι αναδημοσίευση από την εφημερίδα "Ριζοσπάστης" 24/11/2011 ***

*Ο δημοσιογράφος Νίκος Μπογιόπουλος είναι γνωστός για την αιχμηρή και πάντα τεκμηριωμένη πένα του, τόσο ως αρθρογράφος όσο και ως συγγραφέας. 

Πηγή: http://sibilla-gr-sibilla.blogspot.com

Η εξέλιξη του πολιτικού promotion ή η προώθηση της αποβλάκωσης;

H Sara Tommasi αποφάσισε να κατέβει στον πολιτικό ιταλικό στίβο...

Η γλάστρα διασκεδαστικών τηλεοπτικών εκπομπών, μοντέλο… και «ηθοποιός» ορισμένων …ταινιών του είδους το πήρε απόφαση!

Θέλει να κατακτήσει την ιταλική πολιτική σκηνή!

Άλλωστε στην Ιταλία οι βουλευτές διορίζονται με λίστα (με εκλογικό νόμο που φαντασιώνεται ο δικός μας γΑΠ) και...

πολλές άλλες κυρίες του σιναφιού της έγιναν βουλευτίνες αλλά και Υπουργοί παρακαλώ… Καλύτερες ήταν;

Πηγή: sibilla

Η εξόντωση ΚΑΙ της Ελληνικής αυτοκινητοβιομηχανίας

Η Ιστορία της Ελληνικής βιομηχανίας αυτοκινήτου
και η εξόντωσή της από την κρατικιστικό μοντέλο της Μεταπολίτευσης.

Η μακροσκελής αυτή αρθρογραφία βασίζεται στο μεράκι ανθρώπων που αγαπούν το αυτοκίνητο, αντιπαθώντας την αδικία από οπουδήποτε & αν αυτή προέρχεται. 

Τα όσα γράφονται είναι προϊόν έρευνας & καταγραφής από το διαδίκτυο, ο σύνδεσμος με το αρχικό άρθρο δε λειτουργεί (9/2014),  πάντα αναζητούνται & αναφέρονται οι αρχικοί αρθρογράφοι, ενώ αναγράφονται όλες οι πηγές που χρησιμοποιήθηκαν για την προσθήκη των επιπλέον πληροφοριών. 
Για την περίπτωση που κάτι μας ξέφυγε ή επιπλέον πληροφορίες, παρακαλούμε να επικοινωνήσετε με το γράφοντα εδώ.  Η έρευνα αυτή καταγράφει ιστορικά στοιχεία, ενημερώνεται στο μέτρο του δυνατού περιοδικά &  έτσι θα πρέπει να αντιμετωπίζεται από το κάθε ενδιαφερόμενο, με τον οποίο είμαι πρόθυμος να ανταλλάξω απόψεις. (Άλκης Σαββόπουλος) 

Σημ. Φιλίστωρος: “ένα πολύ ενδιαφέρον οδοιπορικό για την, παντελώς άγνωστη σε πολλούς, Ιστορία της Ελληνικής βιομηχανίας αυτοκινήτου και την αργή εξόντωση της από την κρατικοδίαιτη λαίλαπα της Μεταπολίτευσης και την ΕΟΚ που κατάργησε τους προστατευτικούς για τα εγχώρια προϊόντα, δασμούς εισαγωγής. Θαυμάστε την αξιέπαινη και συγκινητική προσπάθεια που είχε γίνει στην Ελλάδα κατά το πρόσφατο παρελθόν με μηδενικά κεφάλαια και ανύπαρκτη τεχνογνωσία…”

Ο ΡΟΛΟΣ ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ ΣΤΗΝ ΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΛΟΥΚΑ ΠΑΠΑΔΗΜΟΥ

Πως οι πολυεθνικές απαξιώνουν το νερό της βρύσης

Τις τελευταίες δεκαετίες το νερό, από ένα φυσικό και ευρέως διαθέσιμο αγαθό, έχει μετατραπεί σε ένα εμπορεύσιμο και συχνά ιδιαίτερα ακριβό προϊόν. Σήμερα στον πλανήτη 1.4 δισεκατομμύρια άνθρωποι δεν έχουν πρόσβαση σε πηγές καθαρού νερού και η υπερκατανάλωση του δυτικού κόσμου οξύνει το πρόβλημα ακόμα περισσότερο. Η κρίση του νερού κι η μόλυνση του περιβάλλοντος είναι και ένας από τους λόγους που οι καταναλωτές στρέφονται όλο και περισσότερο στο εμφιαλωμένο νερό, οι πωλήσεις του οποίου έχουν τετραπλασιαστεί την τελευταία εικοσαετία.

Υπολογίζεται πως 200 δισεκατομμύρια μπουκάλια εμφιαλωμένου νερού το χρόνο πωλούνται παγκοσμίως ενώ μόνο στις ΗΠΑ οι πωλήσει αυτές φτάνουν τα 50 δισεκατομμύρια μπουκάλια ετησίως. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση η μέση κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού είναι 109 λίτρα ανά άτομο ενώ σε παγκόσμια κλίμακα καταναλώνονται 115.000.000 κυβικά μέτρα. Τα κέρδη της βιομηχανίας μεταλλικού νερού αγγίζουν τα 60 δισεκατομμύρια ενώ τη μερίδα του λέοντος κατέχουν εταιρείες κολοσσοί όπως η Nestle, η Coca Cola και η Pepsi.
Το 2008 η Παγκόσμια Ομάδας Εργασίας για το Περιβάλλον ανακοίνωσε, ύστερα από πολυετή έρευνα, πως το εμφιαλωμένο νερό δεν διαφοροποιείται ως προς την σύσταση και την καθαρότητα από το νερό της βρύσης. Και όμως, σήμερα στην Ευρώπη και τις ΗΠΑ καταναλώνουμε 2 φορές περισσότερο εμφιαλωμένο νερό από ότι πριν δέκα χρόνια.
Δυσφήμιση δημόσιου συστήματος ύδρευσης
Πως δικαιολογείται λοιπόν αυτή η αύξηση όταν το 90% των πολιτών της ΕΕ και των ΗΠΑ έχουν πρόσβαση σε καθαρό νερό; Σύμφωνα με την έκθεση της οργάνωσης Corporate Accountability International η Nestle, η Coca Cola και η Pepsi κατάφεραν τα τελευταία 20 χρόνια να χτίσουν μια αγορά εμφιαλωμένου νερού αξίας 15 δισεκατομμυρίων μέσω μια μεθοδικής και πολύ αποτελεσματικής δυσφήμησης του δημοσίου συστήματος ύδρευσης.
Σκορπίζοντας αμφιβολίες στους καταναλωτές για την ποιότητα του κρατικού δικτύου ύδρευσης και με τη βοήθεια μιας επιθετικής διαφημιστικής εκστρατείας έστρεψαν τους καταναλωτές προς την αγορά του νερού αυξάνοντας τα κέρδη τους κατακόρυφα.
Στις ΗΠΑ η διαφημιστική αυτή καμπάνια στόχευε αποκλειστικά τις μητέρες και τις μειονότητες των ισπανόφωνων και των αφροαμερικανών. Η Nestle North America προωθούσε το Nestle Pure Life ως το ιδανικό νερό για έγκυες και μητέρες σε γαλουχία λόγω της προέλευσης του από «ορεινές αγνές πηγές».
Στην πραγματικότητα το νερό προερχόταν από το δημόσιο δίκτυο ύδρευσης, το οποίο είχε υποστεί περεταίρω επεξεργασία. Στην ουσία, αγοράζοντας το μεταλλικό νερό της εταιρείας, ο καταναλωτής αγόραζε το νερό της βρύσης, που πλέον είχε υποστεί περισσότερη χημική επεξεργασία και στοίχιζε 1900 φορές ακριβότερα από την τιμή του δικτύου.
Σοβαρές παραλήψεις
Μπορεί η περίπτωση αυτή να είναι σχετικά ανώδυνη, η βιομηχανία όμως είναι υπόλογη για σοβαρές παραλείψεις που θέτουν σε κίνδυνο την δημόσια υγεία. Το 2008, το μεταλλικό νερό της εταιρείας Wall mart , Sam’s choice, με χιλιάδες πωλήσεις στις ΗΠΑ, βρέθηκε σε έλεγχο να περιέχει τριαλομεθάνιο, ένα καρκινογόνο υποπροϊόν του χλωρίου, σε ποσότητες πολύ ανώτερες από τα επιτρεπτά όρια. Έρευνα που πραγματοποιήθηκε από το Πανεπιστήμιο της Αϊόβα σε 10 γνωστές μάρκες μεταλλικού νερού (τα ονόματα των οποίων δεν αποκαλύφθηκαν) έδειξε ότι το νερό περιείχε τις ίδιες ρυπογόνες ουσίες με το νερό της βρύσης καθώς και μεγάλη ποσότητα βαρέων μετάλλων και ραδιενεργών ισοτόπων.
Το 2004 σε έλεγχο που διενεργήθηκε στη Μεγάλη Βρετανία το εμφιαλωμένο νερό Dasani της Coca Cola, βρέθηκε να περιέχει υψηλές συγκεντρώσεις βρωμίου. Η Coca Cola, ευθύνεται επίσης για την καταστροφή και την αποξήρανση των πηγαδιών της επαρχίας Kerala στην Νότια Ινδία, όπου και διατηρεί 52 εργοστάσια εμφιαλώσεως. Ειρωνεία, για μια εταιρεία που έχει ως σλόγκαν των διαφημίσεων της την έκφραση «άκου τη δίψα σου».
Το 2007 έλεγχοι που πραγματοποιήθηκαν στην Ιρλανδία σε 3 γνωστές μάρκες εμφιαλωμένου νερού, έδειξαν πως τα δείγματα ήταν μολυσμένα με επικίνδυνα βακτήρια, μεταξύ των οποίων και το E. Coli. Τα αποτελέσματα των ελέγχων κρατήθηκαν μυστικά για πάνω από ένα χρόνο και τα ονόματα των εταιρειών δεν αποκαλύφθηκαν ποτέ. Στο μεταξύ, η κατανάλωση μεταλλικού νερού στην Ιρλανδία αγγίζει ετησίως τα 193 εκατομμύρια λίτρα ανά άτομο.
Η κατανάλωση εμφιαλωμένου νερού κρύβει ακόμα έναν περιβαλλοντικό και κοινωνικό κίνδυνο. Η εμπορική εκμετάλλευση των πηγών και των ποταμών από τις εταιρείες στερεί πολύτιμο νερό που θα μπορούσε να διανεμηθεί δωρεάν μέσα από το δημόσιο δίκτυο.
Το νερό ιδιωτικοποιείται, γίνεται εμπορεύσιμο αγαθό και κοστολογείται ενώ τα αποθέματα μειώνονται παγκοσμίως. Οι μόνοι κερδισμένοι είναι οι μεγάλες πολυεθνικές εταιρείες για το κέρδος των οποίων γινόμαστε όλοι τα εξιλαστήρια θύματα.
Φραγκίσκα Μεγαλούδη

Πηγή: http://tvxs.gr

Το Σύνδρομο του "Θεατή"

Παλιό & διαχρονικότατο… με τις συνέπειές του

Όταν το 1937 ο Γερμανός πάστορας Martin Niemoller (Μάρτιν Νίμελερ), έγραφε ένα ποίημα, όπου περιέγραφε τις συνέπειες τής «απάθειας» του για τα όσα διαδραματίζονταν στην Ναζιστική Γερμανία, αμφιβάλω εάν καταλάβαινε ότι στην ουσία περιέγραφε «Το σύνδρομο του Θεατή» και τη διαχρονικά γενικευμένη απόδοσή του σε όλες τις μορφές του κοινωνικού και πολιτικού βίου.

Περιέγραφε βιωματικά ο Martin Niemoller:

• Στη Γερμανία οι ναζιστές πρώτα ήρθαν για τους κομμουνιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.

• Μετά ήρθαν για τους Εβραίους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν Εβραίος.

• Μετά ήρθαν για τους συνδικαλιστές κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνδικαλιστής.

• Μετά ήρθαν για τους καθολικούς, εγώ ήμουν προτεστάντης και γι' αυτό δεν μίλησα.

• Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε δεν είχε μείνει πια κανείς, να μιλήσει για κανέναν."

                       Black Heart Procession - A Cry For Love

Σήμερα, παραφρασμένο θα μπορούσε να αποδοθεί, για όσα διαδραματίζονται στη χώρα μας:

• "Πρώτα ήρθαν για τους stagers κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν stager.

• Έπειτα ήρθαν για τους συνταξιούχους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν συνταξιούχος.

• Κατόπιν ήρθαν για τους δημοσίους υπαλλήλους κι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν δημόσιος υπάλληλος.

• Στη συνέχεια ήρθαν για τους ιδιωτικούς υπαλλήλους και πάλι εγώ δεν μίλησα γιατί δεν ήμουν ιδιωτικός υπάλληλος.

• Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε πια, δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει."

Και η παράφραση για τον κάθε Ευρωπαίο...

• "Πρώτα ήρθαν για την Ελλάδα και εγώ δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν Ελληνας.

• Έπειτα ήρθαν για την Ιρλανδία κι εγώ δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν Ιρλανδός.

• Μετά ήρθαν για την Πορτογαλία κι εγώ δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν Πορτογάλος.

• Στη συνέχεια ήρθαν για την Ισπανία και την Ιταλία και πάλι δεν μίλησα, γιατί δεν ήμουν ούτε Ισπανός, ούτε Ιταλός.

• ''Μετά ήρθαν για μένα, αλλά τότε πια... δεν είχε απομείνει κανείς για να μιλήσει".

ΑΠΟ ΤΟ 1985 ΠΡΟΒΛΕΠΟΤΑΝ Η ΠΤΩΧΕΥΣΗ!

Οι αναζητούντες εξιλαστήρια θύματα για την κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, ως φαίνεται είτε έχουν βαθύ ύπνο, είτε δεν γνωρίζουν γραφή και ανάγνωση είτε, τέλος αλλού το πάνε…

του Αθαν. Χ. Παπανδρόπουλου, Οικονομολόγου

Η ελληνική πορεία προς την πτώχευση όχι μόνον ήταν γνωστή και επαρκώς αιτιολογημένη με αλλεπάλληλα υπομνήματα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και διεθνών οργανισμών προς τις ελληνικές...
κυβερνήσεις, αλλά είχ επισημανθεί στον πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου το 1985 από τα πιο επίσημα και έγκυρα χείλη: αυτά του τότε διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Δημήτρη Χαλικιά.

Και για να γίνουμε πιο συγκεκριμένοι, αναφέρουμε τα όσα είπε ο τότε διοικητής της ΤτΕ στον συνάδελφο Περικλή Βασιλόπουλο σε μία συζήτηση-εξομολόγηση η οποία δημοσιεύθηκε στον Οικονομικό Ταχυδρόμο στο τεύχος της 8ης Ιανουαρίου 1988 Χωρίς περιστροφές, ο κ.Δ.Χαλικιάς περιγράφει πώς το καλοκαίρι του 1985 η χώρα έφθασε στο χείλος της κατάρρευσης, γεγονός που υποχρέσε την κυβέρνηση Αν.Παπανδρέου να ζητήσει σταθεροποιητικό δάνειο από την ΕΟΚ, τους όρους του οποίου ουδέποτε ετήρησε. Μάλιστα, για να πάρει το δάνειο αυτό, ο τότε πρωθυπουργός ανέθεσε τα ηνία της οικονομίας στον κ. Κ.Σημίτη, ο οποίος έχαιρε της εμπιστοσύνης των εταίρων μας, σε αντίθεση με τον προκάτοχό του κ.Γεράσιμο Αρσένη.

Την περίοδο αυτή, ο Δ.Χαλικιάς χαρακτήρισε ως την πιο δραματική στιγμή της πολυετούς θητείας του στην Τράπεζα της Ελλάδος, επισημαίνοντας τα εξής:

«Το καλοκαίρι του 1985, λίγο πριν τις εκλογές του Ιουνίου, ζήτησα να δω τον τότε πρωθυπουργό κ.Ανδρέα Γ.Παπανδρέου. Το έκανα σπανίως, αλλά η επικοινωνία μαζί του ήταν πάντοτε ουσιαστική. Με δύο λέξεις καταλάβαινε τα πάντα. Τού είπα: Κύριε πρόεδρε, αν συνεχίσουμε την ίδια πορεία θα χρεοκοπήσουμε. Θα έχουμε στάση πληρωμών. Το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών πλησιάζει το 10% του ΑΕΠ και η Τράπεζα συντόμως δεν θα έχει ταμείο να πληρώσει. Χρειάζεται να σχεδιάσετε ένα πρόγραμμα σταθεροποιησης της οικονομίας.

»Μετά τις εκλογές, ο πρωθυπουργός μού ζήτησε να τού υποβάλω μία έκθεση με τις απόψεις μου, πράγμα που έκανα. Όταν την διάβασε μού τηλεφώνησε και μού ζήτησε να εγχειρίσω μία φωτοτυπία στον κ.Σημίτη, που είχε ήδη αναλάβει υπουργός Εθνικής Οικονομίας. Ανάμεσα στον Οκτώβριο του 1985 και τον Φεβρουάριο του 1986 πέρασα μερικούς από τους πιο δύσκολους μήνες της θητείας μου. Τα συναλλαγματικά διαθέσιμα της Τράπεζας της Ελλάδος είχαν πέσει κάτω από το ελάχιστο όριο ασφαλείας. Αν και γενικά την δεκαετία του 1980 το επίπεδο των διαθεσίμων ήταν γύρω στο 1 δισεκατομμύριο δολλάρια, είχαμε φθάσει μόλις στα 350 εκατομμύρια δολλάρία. Εάν δεν παίρναμε τον Φεβρουάριο του 1986 την πρώτη δόση του δανείου από την ΕΟΚ και εάν δεν είχαμε το σταθεροποιητικό πρόγραμμα Σημίτη, θα βαδίζαμε ευθέως στην κατάρρευση και την χρεοκοπία. Δεν είχαμε λεφτά να πληρώσουμε τις εισαγωγές μας. Δεν θα επρόκειτο για συναλλαγματική κρίση της δραχμής, όπως αυτές που γνωρίσαμε τον Μάϊο του 1994 ή τον Νοέμβριο του 1997, αλλά για κάτι πολύ χειρότερο. Αδυναμία κάλυψης των εξωτερικών πληρωμών της χώρας…».

Για την ιστορία σημειώνουμε ότι παρόμοιες επισημάνσεις έγιναν προς τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ από τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ.Ζακ Ντελόρ το 1994 με την γνωστή επιστολή του, από την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων υπό τον καθηγητή Άγγελο Αγγελόπουλο το 1990 ύστερα από ενθάρρυνση του τότε πρωθυπουργού της Οικουμενικής Ξεν. Ζολώτα. Επίσης, από το 1995 έως το 2003 ακολούθησαν 16 κοινοτικές και διεθνείς εκθέσεις στις οποίες απερίφραστα τονιζόταν ότι η πορεία του ελληνικού δημοσίου χρέους παίρνει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Τις τελευταίες προσπάθησαν να περιορίσουν οι κυβερνήσεις Κων. Μητσοτάκη την περίοδο 1990-1993 και Κ.Σημίτη το 1998-1999, με αποτέλεσμα να γίνουν στην Ελλάδα από τις συνδικαλιστικές μαφίες του Δημοσίου περί τις 2.500 απεργίες, συνολικού κόστους σε χαμένες ημέρες εργασίας περί τα 70 δισεκατ. ευρώ.

Κατά τα λοιπά, αναζητούνται ληστές στην χώρα!...

Πηγή: http://taxalia.blogspot.com

ΟΑΕΕ άλλοτε & τώρα

Οι ασφαλισμένοι του τεβε μέχρι & το 1992 συνταξιοδοτούνταν στην 33ετία, οι μετέπειτα παλιοί ασφαλισμένοι σε 35ετία... αλλά τώρα σε 40ετία & βλέψεις για 47ετία!!!
Το ερώτημα έχει να κάνει με το εάν είναι λίγα τα 35 χρόνια ασφάλισης. Λειτουργώντας το τεβε (=ΟΑΕΕ) ανταποδοτικά διακύρειται μία απόδοση επενδεδυμένου κεφαλαίου περί του 40% για αυτά τα 33 -35 χρόνια.
Σήμερα ζητάει 40 χρόνια ασφάλισης & στο κοντινό μέλλον φλερτάρει τα 47 χρόνια & ως ελάχιστο όριο ηλικίας τα 60 ή 67 αντίστοιχα!
Γιατί να μην τα κάνει 80 χρόνια ασφάλισης με ελάχιστο όριο ηλικίας τα 98 χρόνια & απόδοση ...700% ; ούτως ή άλλος κερδισμένο θα βγει!
Κατά τα άλλα & σύμφωνα πάντα με τους Ευρωπαίους φίλους μας, είμαστε τεμπέληδες (άσχετα αν δουλεύουμε περισσότερο από όλους τους άλλους), φοροδιαφεύγουμε (=άσχετα αν & με την παρελθούσα φοροδιαφυγή, πάλι πληρώναμε περισσότερα) κλπ
Ξεχνάνε τεχνηέντως βέβαια να πουν πως πληρωνόμαστε όλο και λιγότερα, ότι αγοράζουμε προϊόντα όλο και ακριβότερα... Μας λένε ότι έχουμε την ίδια χρέωση KW\h με τις δικές τους αντίστοιχες ΔΕΗ (έστω & προσαυξημένες για να πληρωθεί το επιπλέον κόστος της κατά 400% ακριβότερης παραγωγής ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές – σε σχέση με το λιγνίτη) αλλά δεν μας λένε ότι το κόστος λειτουργίας των επαγγελματιών είναι τόσο υψηλό & δύσκολο έως αδύνατο να αποδοθεί. Στο δια ταύτα το μέλλον του ΟΑΕΕ μας το κρύβουν πίσω από την οδοντογλυφίδα που επίσης την κρύβουν & αυτήν!
Άλκης Σαββόπουλος

Είναι τραγικό να ξεκινάς πατριώτης και να καταλήγεις ΛΑ.Ο.Σ.

Πέμπτη, 17 Νοεμβρίου 2011

 

Αν υπαρχει ενα κομμα, στο οποιο πραγματικα αρμοζει ο τιτλος ''κομμα-τραβεστι'', αυτο ειναι το ΛΑ.Ο.Σ..

Η Εθνικη Παραταξη του 1977, γνωριζαμε οτι ηταν κομμα βασιλοφρονων. Ξεκαθαρα.
Η Ε.ΠΕ.Ν. γνωριζαμε οτι ηταν κομμα φιλοχουντικων.
Η Χρυση Αυγη, γνωριζουμε οτι ειναι....η Χρυση Αυγη.
Το ΛΑ.Ο.Σ. δεν γνωριζει κανεις τι ειναι.

Θυμαμαι, σαν χθες, ενα πρωτοσελιδο της εφημεριδας του κ. Καρατζαφερη, της επονομαζομενης Α1, τον Μαιο του 2000, κι ας ημουν 17 ετων, κι ας εχουν περασει 11 ετη. Ηταν την περιοδο των λαοσυναξεων του Μακαριστου Αρχιεπισκοπου Χριστοδουλου εναντια στην απαλειψη του θρησκευματος απο τις ταυτοτητες. Και με το πρωτοσελιδο αυτο, με φοντο την λαοσυναξη στο Συνταγμα και τιτλο περιπου αν θυμαμαι καλα, ''Ο ΛΑ.Ο.Σ. εστειλε μηνυματα με πολλους αποδεκτες'', ο Καρατζαφερης προανηγγελε την ιδρυση του κομματος του, μετα την διαγραφη απο τον Καραμανλη με την γνωστη ιστορια της ''Σαλωμης''.

Τοποθετωντας ξεδιαντροπα το ονομα ''Ορθοδοξος'' στο ονομα του κομματος του, προσπαθησε να καπηλευτει την κληρονομια του Χριστοδουλου, τυχοδιωκτικα και καιροσκοπικα.

Απο τοτε εχει κυλησει πολυ νερο στο αυλακι. Στην πορεια αυτου του πολιτικου μορφωματος εγιναν πολλα.

Ο Καρατζαφερης πιαστηκε αρχικα απο την ατυχη επιλογη Τζαννετακου για την υπερνομαρχια Αθηνων-Πειραιως το 2002, ωστε να κανει αισθηση και να συσπειρωσει δυσαρεστημενους δεξιους. Το 2004 ομως με τον καραμανλικο αερα που σαρωνε το πολιτικο σκηνικο, φυσικα δεν υπηρχε χωρος γι'αυτον στην Βουλη. Ομως αναστηθηκε απο τα μοιραια λαθη της Νεας Δημοκρατιας, λαθη πολιτικης, λαθη στρατηγικης, λαθη που ξεκινουν απο ελλειψη ιδεολογικης καθαροτητας. Ο λογος φυσικα για τα σχολικα βιβλια με τους ''συνωστισμους στην Σμυρνη'' την περιοδο 2006-2007. Και το 2007 εισηλθε στην Βουλη, οχι ως ανεξαρτητος βουλευτης, αλλα ως κομμα πλεον.

Η πραγματικοτητα δεν ειναι τοσο απλη, ομως.

Το κομμα του Καρατζαφερη εξαρχης λειτουργησε ως ''λαγος'' του συστηματος Μητσοτακη και ως μοχλος συνεχους πιεσης στον Καραμανλη. Δεν ειναι τυχαιο οτι μεγαλο τμημα του κομματος εχει στελεχωθει απο ανθρωπους με στενες σχεσεις με την Αγια Οικογενεια και δεδηλωμενους νεοφιλελευθερους. Ουτε ειναι τυχαιο οτι ο Καρατζαφερης, στις δημοτικες εκλογες και οχι μονον σε αυτες, στηριζε ανθρωπους παρομοιων προσανατολισμων. Δεν ειναι αναγκη να αναφερθουμε σε συγκεκριμενα παραδειγματα, αλλα ειναι πολυ ευκολο αν χρειαστει. Στις εσωκομματικες εκλογες της ΝΔ το 2009, ηταν εκδηλος ο πανικος του για την διαφαινομενη εκλογη Σαμαρα και εξισου εκδηλη η αγωνιωδη προσπαθεια του για την εκλογη της Μπακογιαννη. Το παραμυθι ελεγε οτι ''ο Σαμαρας θα μικρυνει και θα διασπασει την ΝΔ, ενω η Μπακογιαννη θα την οδηγησει σε λαμπρα πεδια δοξας''. Αυτο που πραγματικα τον ενδιεφερε μηπως ο Σαμαρας απορροφησει ολοκληρωτικα το ποσοστο των εγκλωβισμενων πατριωτων δεξιων απο το κομμα του. Τελικα, δεν νομιζω οτι προκειται να γινει κατι τετοιο, διοτι ο Σαμαρας πλεον συρεται καθαρα σε θεσεις Καρατζαφερη περι συγκυβερνησης κλπ κλπ.

Σημαντικοτατο ρολο επαιξε και παιζει, και η συνεχης προβολη του κομματος απο το καναλι του προεδρου. Το ΛΑ.Ο.Σ. συνιστα το πρωτο τηλε-κομμα στην πολιτικη ιστορια της Ελλαδος. Η εξαπατηση απλων ανθρωπων μεσα απο το καναλι αυτο ξεπερνα καθε προηγουμενο.

Στα πλασια της λογικης του τηλε-κομματος και του τηλε-προεδρου εντασσεται και η συνεχης προβολη του και απο τα διαπλεκομενα Μεσα Μαζικου Εκμαυλισμου...συγνωμη, Ενημερωσης ηθελα να πω. Αλλωστε, ενα κομμα ιδρυθεν απο ανθρωπο της Οικογενειας, δεν ειναι δυνατον να μην τυγχανει εκλεκτης αντιμετωπισης απο τους εθνικους εργολαβους. Στο προσωπο του, οι καναλαρχες ειδαν αυτο που ειδε και η Οικογενεια: ενα εξαιρετικο μοχλο πιεσης στον Καραμανλη. Και πατωντας πανω στα λαθη του Καραμανλη, πριμοδοτησαν τον Καρατζαφερη με εξτρα-προβολη και κοινοβουλευτικη εκπροσωπηση. Εξ'οσων θυμαμαι, ο προεδρος εμφανιζεται στην τηλεοραση απο το 2002, τουλαχιστον δεκαπεντε φορες την εβδομαδα (σε αλλα καναλια πλην του δικου του), και σε καθε ζωνη, πρωινη, μεσημεριανη, βραδυνη. Αμφιβαλλω, αν πηγαινει στην Βουλη τοσο συχνα.

Ο Καρατζαφερης εισηγαγε επισης στην πολιτικη ζωη του τοπου την εννοια της απολυτης πολιτικης μπουρδολογιας. Τον θυμαμαι να προσερχεται σε καποιο ντιμπειτ κρατωντας δυο λεμονια και λεγωντας ''εφερα λεμονια για να ριξω στην σουπα'', εννοωντας οτι το ντιμπειτ θα ειναι ''σουπα'' για τους τηλεθεατες. Οι διαφημιστικου τυπου ατακες και ο θεατρικος τροπος συμπεριφορας αποτελουν σημα κατατεθεν του. Ειναι χαρακτηριστικη η κινηματογραφικη φυγη του απο το Προεδρικο Μεγαρο, οταν αντιληφθηκε οτι δεν συζητουν για τον εκλεκτο του, τον Παπαδημο.

Κι αφου περι Παπαδημου ο λογος, να πουμε οτι το ΛΑ.Ο.Σ., εκ της ιδρυσεως του, εχει αναλαβει εργολαβικα τον ρολο του λαντζερη της διαπλοκης και της Νεας Ταξης. Ριχνει στην πολιτικη, στο κοινοβουλιο, στην κοινωνια, ιδεες και πρακτικες των οποιων η εμπνευση προερχεται απο ψηλα, ωστε να καλλιεργουνται και να ζυμωνονται κι οταν ελθει η καταλληλη στιγμη, το εδαφος να ειναι ετοιμο. Το ΛΑ.Ο.Σ. εχει δημιουργηθει για να ριχνει τον σπορο της αποχαυνωσης εκ των εσω, ως Δουρειος Ιππος. Απο το 2008 ακομη, προπαγανδιζει μια λυση συμμαχικης κυβερνησης υπο τον Παπαδημο. Ειναι εκπληκτικο.

Μια ακομη προσφορα του Καρατζαφερη στην πολιτικη, ειναι η εννοια της ''κωλοτουμπας'', στην οποια εσχατως εξασκουνται κι αλλοι με επιτυχια. Ειναι απιστευτο, ο ανθρωπος που εχει συρει τα εξ'αμαξης στον Καραμανλη να τον καλει προσφατα να γινει πρωθυπουργος σε κυβερνηση εθνικης ενοτητας. Φυσικα, και δεν ηθελε τον Καραμανλη, απλα οπως παντα ριχνει αδεια για να πιασει γεματα. Εριξε το ονομα του Καραμανλη για να ευαρεστησει καραμανλικους ψηφοφορους και για να φερει σε δυσκολη θεση τον Σαμαρα. Ολη η καρατζαφερεια λογικη της κωλοτουμπας, ειναι ακριβως αυτο. Δηλαδη η οποιουδηποτε ειδους δηλωση ή πραξη αρκει να ταιριαζει στο momentum και να αποφερει μικροκομματικα οφελη.

Τα στελεχη του ΛΑ.Ο.Σ. αποτελουν εκλεκτους εκπροσωπους της πολιτικης πρακτικης του Καρατζαφερη, πλην ελαχιστων. Λαικιστες, μαυρογιαλουροι, τηλε-βιβλιοπωλες, και αλλοι, εχουν παρει αριστα στο μαθημα της ΠΑΤΡΙΔΕΜΠΟΡΙΑΣ. Κρατουν τους ψηφοφορους τους σε καταστολη πουλωντας φθηνα μαθηματα πατριωτισμου, ενω οι πολιτικες τους προτεραιοτητες ειναι σαφεστατα αλλες.

Οι ανθρωποι, οι ψηφοφοροι, που εχουν εγκλωβιστει στο ΛΑ.Ο.Σ. δεν εχουν την παραμικρη ιδεα για το αληθινο προσωπο του κομματιδιου αυτου. Ως επι το πλειστον, προκειται για ανθρωπους ηλικιωμενους ή ανθρωπους χαμηλου μορφωτικου επιπεδου, χωρις ιδιαιτερη προσβαση σε βιβλια, εφημεριδες ή διαδικτυο, για ανθρωπους που παρακολουθουν ολημερις τηλεοραση. Ειναι μακραν οι πιο εξαπατημενοι απο ολους διοτι νομιζουν οτι ψηφιζοντας Καρατζαφερη, ψηφιζουν ενα πατριωτικο, δεξιο κομμα.

Προφανως δεν θα ακουσαν ποτε για την αποκαλυψη των Wikileaks για τις στενες σχεσεις Καρατζαφερη - Πρεσβειας (μια ειναι η Πρεσβεια), ουτε για τον φιλο-σιωνισμο του, ουτε για την τουρκολαγνεια του. Δεν ειναι αναγκη να αναφερθουμε σε λεπτομερειες, οποιος διαθετει προσβαση στο διαδικτυο, πριν λιγους μηνες, διαβαζε κι ετριβε τα ματια του. Εξ'αλλου ειναι χαρακτηριστικο οτι μπορει μεν κομματα του εξωτερικου να διαμαρτυρονται για το δηθεν αντισημιτικο ΛΑ.Ο.Σ., αλλα οι Εβραιοι της Ελλαδος δεν εχουν βγαλει αχνα. Σιγουρα, γνωριζουν καλυτερα ''πραγματα'' και ''καταστασεις''.

Αλλα δεν μπορω να κατηγορησω κανεναν φηφοφορο του ΛΑ.Ο.Σ., απο την στιγμη που βρεθηκαν τρια εκατομμυρια αλλοι που πιστεψαν το ''λεφτα υπαρχουν'' και ψηφισαν το ΠΑΣΟΚ του ΓΑΠ. Και δεν μπορω να τους προσαψω τιποτα, οταν εμεις της Ν.Δ., με τα τραγικα μας λαθη, ανοιξαμε τον δρομο στον Καρατζαφερη. Και συνεχιζουμε να το κανουμε.

Αλλα ειναι τραγικο να θεωρεις τον εαυτο σου πατριωτη και να καταληγεις ΛΑ.Ο.Σ.. Ειναι το ακρον αωτον της σχιζοφρενειας που ζουμε σε αυτον τον τοπο.

Ο Καρατζαφερης ηταν ο μεγαλος νικητης των προσφατων πολιτικων εξελιξεων. Ως εκλεκτος εγκαθετος της διαπλοκης και σε αγαστη συνεργασια με το συστημα, περασε εντελει αυτο που εκανε να φαινεται ως δικο του, αλλα φυσικα του ειχε υπαγορευθει. Η λυσσα του για τον Παπαδημο και η γλοιωδης κολακεια του προς αυτον, η παρομοια λυσσα των ΜΜΕ των νταβατζηδων και οι υμνοι τους για τον Καρατζαφερη, μιλουν ευγλωττα. Αναυδοι οι παλαιο-πασοκοι παρακολουθουν το κομμα τους να συνεργαζεται αριστα με τον Καρατζαφερη, τον Αδωνι και τον Ροντουλη. Αναυδοι παρακολουθουμε κι εμεις την ΝΔ να συνεργαζεται με το ΠΑΣΟΚ του Παγκαλου και του Παπακωνσταντινου, αλλα αυτο ειναι αλλο θεμα, στο οποιο εχουμε αναφερθει εκτενως.

Ενα κομμα λοιπον που εξυπηρετει ξεκαθαρα τα συμφεροντα της διαπλοκης, σαφεστατα δεν ειναι ΛΑΙΚΟ. Διοτι η διαπλοκη απομυζα τον λαο σε αυτον τον τοπο. Ενα κομμα που προτεινει μανιωδως Προτεσταντη και μελος της Τριμερους Επιτροπης για πρωθυπουργο, σιγουρα δεν ειναι ΟΡΘΟΔΟΞΟ. Και προφανεστατα ο Καρατζαφερης δεν εχει καμια σχεση με τον Στραταρχη Παπαγο, ωστε να ονομαζει το κομμα του ΣΥΝΑΓΕΡΜΟ, οπως ο αειμνηστος.

Ειναι καταντια να θεωρεις τον εαυτο σου πατριωτη, να αγαπας την Ελλαδα και να ψηφιζεις ΛΑ.Ο.Σ..

Πηγή: http://rizospastikhdexia.blogspot.com/2011/11/blog-post_6592.html