Νοοτροπία της κρίσης ή κρίση της νοοτροπίας;

6 Οκτ 2011

Φίλος στάθμευσε νομότυπα το ΙΧΕ του μπροστά στην μεζονέτα νεοφερμένου του γείτονα. Ο νεοφερμένος επιδιώκει μόνιμη δημόσια θέση στάθμευσης για προσωπική χρήση…

Δείτε το σημείωμα όχλησης που άφησε :

Και η απάντηση…

Υπενθυμίζοντας ότι οι νόμοι υφίστανται & για την απεμπλοκή καταστάσεων σκεπτικισμού, ότι κατ’ εντολή του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας και σύμφωνα με τη Βουλή των Ελλήνων ν.2696/1999 (ΦΕΚ 57/Α΄/23. 3.1999) & ειδικότερα με το άρθρο 34 αυτού όπως ολοκληρώθηκε επικυρώθηκε & αναθεωρήθηκε ο ΚΟΚ με τους ν. 3542/2007 (ΦΕΚ 50/Α΄) και 3710/2008 (ΦΕΚ 216/Α΄), της Eπιτρoπής Aναθεωρήσεως τoυ Kώδικα Oδικής Kυκλoφoρίας, πoυ συστάθηκε με την 75351/804/14.8.1996 απόφαση τoυ Yπoυργoύ Mεταφoρών και Eπικoινωνιών (ΦΕΚ 715/Β΄), όπως τροποποιήθηκε με τις 83719/1035/4.11.96 (ΦΕΚ 1025/Β΄) και 88221/1216/20.12.96 (ΦΕΚ 1190/Β΄) όμοιες αποφάσεις, σύμφωνα με το άρθρο 8 παράγραφο 9 του ν. 2366/1995 (ΦΕΚ 256/Α΄) το εν λόγω όχημα δικαιούται στάθμευσης στο συγκεκριμένο σημείο σύμφωνα με τις ως άνω προϋποθέσεις.

Πάραυτα, όχι υπό γνωστοποιηθείσες συνθήκες κατά το δοκούν, αλλά προσωπικής επικοινωνίας, δυνάμεθα να εξυπηρετήσουμε εφόσον αυτό κριθεί αναγκαίο…

Αθάνατε Έλληνα.!!! Και να φανταστείτε ότι στην εδώ & λίγα χρόνια ενταγμένη στο σχέδιο πόλης περιοχή των Συμμαχικών - κοιμητηρίων Πυλαίας Θεσσαλονίκης (δρόμος Πανοράματος) δεν υπάρχουν ακόμη πεζοδρόμια & διαβάσεις πεζών… με την αντίστοιχη ρύθμιση στους υπάρχοντες σηματοδότες. Παρόλα αυτά η κτητικότητα προσβλέπει στο προσωπικό & μόνον όφελος. Πότε θα αλλάξει επιτέλους αυτή μας η νοοτροπία, πότε θα ασχοληθούμε με τα πραγματικά κοινά, να νοιαστούμε πραγματικά για τα αυριανά Ελληνόπουλα; Σε χώρα χρεοκοπίας ζούμε & το ενδιαφέρον των συμπολιτών μου στο περίπτερο ακόμη είναι 4 να διαβάζουν αθλητικά & 1 οικονομικοπολιτικά.

Δεν είμαστε σε άμιλλα αλλά σε ανταγωνισμό... Γιατί;

Μ’ άρεσε πάντως αυτό:

Ξύπνησε Ελλάδα & όρθωσε
ανάστημα στο δισταγμό που έχεις.
Λύτρωσε απ’ το όραμα
που φειδωλά στην ιστορία κρύβεις.
Δώσε στα Ελληνόπουλα το θάρρος που διέπει,
γιατί σαν λίγο λησμονούν
λίγο δε περιμένουν...

Του Άλκη Σαββόπουλου
Πρωτοδημοσιεύτηκε στο taxalia.blogspot.com