Είσαι στην ΕΟΚ – μάθε για την ΕΟΚ

Καθότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία ιμπεριαλιστική* ένωση ενάντια & στους λαούς της Ευρώπης, το εσωτερικό της υφίσταται μία ανισόμετρη ανάπτυξη με κυρίαρχο το δίκαιο του ισχυρού.

Από το "είναι εντολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης" θα σας είναι γνώριμο ότι οι ιθύνοντες από τις λυκοσυμμαχίες αυτής της μορφής περνάνε ευκολότερα τις όποιες μεταρρυθμίσεις τους σε βάρος των υποδεέστερων "συμμάχων".

Εξήντα χρόνια πριν, το 1959 η ΕΔΑ διασαφήνιζε την υποδούλωση

Για το λεγόμενο «Μακεδονικό ζήτημα» (Ριζοσπάστης 26-27/5/2018)

Αναδημοσίευση από το Ριζοσπάστη

Σάββατο 26 Μάη 2018 - Κυριακή 27 Μάη 2018

Σελίδα 12

ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Με αφορμή τις εξελίξεις σε σχέση με τη διαπραγμάτευση για το όνομα της ΠΓΔΜ και τα όσα διάφορα γράφονται για τις θέσεις του ΚΚΕ, δημοσιεύουμε αποσπάσματα από σχετικό κείμενο του ΠΓ που είχε συζητηθεί εσωκομματικά στην Οργάνωση Περιοχής της Δυτικής Μακεδονίας, το 1995

Ορισμένες ιστορικές πλευρές του ζητήματος

Οι Βαλκανικοί Πόλεμοι οδήγησαν στο μοίρασμα του γεωγραφικού χώρου της Μακεδονίας.

Στην ελληνική, αλλά και στην παγκόσμια ιστοριογραφία, το «Μακεδονικό ζήτημα» αναφέρεται ως μέρος του γνωστού «Ανατολικού ζητήματος». 

Όμως, μεταξύ του «Ανατολικού» και του «Μακεδονικού ζητήματος» υπήρξε μια ουσιαστική διαφορά: 

Το πρώτο ήταν, κυρίως, αγώνας των ευρωπαϊκών δυνάμεων για το διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και το μοίρασμα των οθωμανικών εδαφών ανάμεσά τους. 

Το δεύτερο υπήρξε ένας αδυσώπητος αγώνας, διαπλεκόμενων διεκδικήσεων, τριβών και ένοπλων αναμετρήσεων, για την προσάρτηση των εδαφών του γεωγραφικού διαμερίσματος της Μακεδονίας, μεταξύ των γειτονευομένων με αυτό, βαλκανικών

Συλλαλητήριο για την Μακεδονία: Αυτά που (δεν) θα σκεφτείς

Aναδημοσίευση μέσω του Ημεροδρόμου

Επιμέλεια Άλκης Σαββόπουλος

Δείτε το άρθρο από τη Πηγή: topontiki.gr 

20 Ιανουαρίου 2019

Του Δημήτρη Μηλάκα

Οι διεθνείς Συμφωνίες κατά κανόνα αποκρυσταλλώνουν τον συσχετισμό δύναμης μιας συγκεκριμένης ιστορικής στιγμής. Περιγράφουν με άλλα λόγια τον συμβιβασμό που είναι διατεθειμένοι ή υποχρεωμένοι να κάνουν οι εμπλεκόμενοι σε συνάρτηση με τη δύναμη που διαθέτουν σε ένα δεδομένο διεθνές περιβάλλον. 

Ας δούμε λοιπόν αυτό το Διεθνές Περιβάλλον που γέννησε τη Συμφωνία των Πρεσπών. 

Τα Δυτικά Βαλκάνια είναι ένα από τα σημεία τριβής της αμερικανορωσικής αντιπαράθεσης. 
Μετά την ανοιχτή σύγκρουση στη Ουκρανία, που

ΕΥΡΩΑΤΛΑΝΤΙΚΟΙ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΙ ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ

Η συμφωνία είναι ΝΑΤΟική και το φωνάζει!

«Καρδιά» της είναι το άρθρο 2, που καθορίζει με ακρίβεια τα βήματα στην πορεία ένταξης της ΠΓΔΜ σε ΝΑΤΟ και ΕΕ

Η συμφωνία των Πρεσπών αποτελείται από το προοίμιο και 20 άρθρα, που ρυθμίζουν έστω και σε επίπεδο διακηρύξεων πολλές ειδικές πλευρές στις σχέσεις των δύο κρατών.

Αδιαμφισβήτητα, όμως, αυτό που ξεχωρίζει είναι το άρθρο 2 της συμφωνίας, όπου καταγράφονται αναλυτικά οι «εγγυήσεις» από την πλευρά της Ελλάδας ότι θα στηρίξει την ένταξη της ΠΓΔΜ στους δύο ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, όπως και τα χρονοδιαγράμματα της ενταξιακής διαδικασίας.

Ανάμεσα σε άλλα, εκεί καταγράφεται:«Το Πρώτο Μέρος (σ.σ. Ελλάδα) συμφωνεί να μην αντιταχθεί στην υποψηφιότητα ή την ένταξη του Δεύτερου Μέρους, υπό το όνομα και τις ορολογίες του Αρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας, σε διεθνείς, πολυμερείς και περιφερειακούς Οργανισμούς και θεσμούς, όπου το Πρώτο Μέρος είναι μέλος (...)

Από τη θέση σε ισχύ της παρούσας Συμφωνίας κατ' εφαρμογή του Αρθρου 1 αυτής, το Πρώτο Μέρος θα κυρώσει οποιαδήποτε Συμφωνία εισδοχής του Δεύτερου Μέρους σε διεθνείς Οργανισμούς, στους οποίους το Πρώτο Μέρος είναι μέλος.

Ειδικότερα αναφορικά με τις διαδικασίες ενσωμάτωσης του Δεύτερου Μέρους στην ΕΕ και τον Οργανισμό Βορειοατλαντικού Συμφώνου (ΝΑΤΟ), τα ακόλουθα θα ισχύσουν:

α) Το Δεύτερο Μέρος θα επιδιώξει ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ υπό το όνομα και τις ορολογίες του Αρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας. Η ένταξη στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ θα λάβει χώρα υπό το ίδιο όνομα και ορολογίες.

β) Με τη λήψη της γνωστοποίησης της κύρωσης της παρούσας Συμφωνίας από το Κοινοβούλιο του Δεύτερου Μέρους, το Πρώτο Μέρος χωρίς καθυστέρηση:

(i) θα γνωστοποιήσει στον Πρόεδρο του Συμβουλίου της ΕΕ ότι υποστηρίζει την έναρξη των ενταξιακών στην ΕΕ διαπραγματεύσεων του Δεύτερου Μέρους υπό το όνομα και τις ορολογίες του Αρθρου 1 της παρούσας Συμφωνίας,

(ii) θα γνωστοποιήσει στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ ότι υποστηρίζει να απευθυνθεί από το ΝΑΤΟ προς το Δεύτερο Μέρος πρόσκληση ένταξης...».

«Με το νι και με το σίγμα» καταγράφεται και το υπόλοιπο χρονοδιάγραμμα για την ένταξη στο ΝΑΤΟ. Θυμίζουμε ότι οι σχετικές επιστολές από την πλευρά της κυβέρνησης επιδόθηκαν από την πρώτη στιγμή στο ΝΑΤΟ, που στη Σύνοδό του τον περασμένο Ιούλη προχώρησε και επισήμως στην πρόσκληση έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων προς την ΠΓΔΜ.

Ολοι πλήρως ευθυγραμμισμένοι

Γι' αυτό το κραυγαλέο άρθρο της συμφωνίας δεν αρθρώνουν λέξη ούτε η κυβέρνηση ούτε κανένα από τα άλλα κόμματα που υποτίθεται ότι διαφωνούν και λένε ότι θα την καταψηφίσουν. Κοσμοπολίτες και εθνικιστές, κανείς τους δεν αμφισβητεί το στόχο της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» που υπηρετεί η συμφωνία.

Η κυβέρνηση, από την πλευρά της, προσπαθεί να υποβαθμίσει το συγκεκριμένο άρθρο. Σε δηλώσεις τους, μάλιστα, υπουργοί και στελέχη της ισχυρίζονται ότι το άρθρο αυτό απλά ικανοποιεί τη θέληση του λαού της ΠΓΔΜ να γίνει η χώρα τους μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, πράγμα που η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να εμποδίσει.

Με τέτοιες σοφιστείες και μπαγαποντιές προσπαθούν να κρύψουν ότι έχουν αναλάβει βρώμικο ρόλο και αποστολή από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ να σπρώξουν μπροστά τον ευρωατλαντικό σχεδιασμό στα Βαλκάνια, με την ένταξη και της ΠΓΔΜ στις ιμπεριαλιστικές ενώσεις. Με την υλοποίηση αυτού του σχεδιασμού, η αστική τάξη στην Ελλάδα, το παλιότερο κράτος - μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ στην περιοχή, συναρτά την αναβάθμισή της στην περιοχή.

Μέσω facebook

Μακεδονική επικινδυνότητα

https://el.m.wikipedia.org/

Η ΠΓΔΜ, με ΑΕΠ το 1/20 του ελληνικού, με στρατό 15.000 οπλιτών και με μηδέν αεροπορία, έναντι 150.000 οπλιτών της διαθέτουσας σύγχρονης αεροπορίας της Ελλάδας, προφανώς δεν συνιστά απειλή για την Ελλάδα. Επομένως, αν υπάρχει κίνδυνος, αυτός προκύπτει από το γεγονός ότι «κάποιοι» άλλοι θα μπορούσαν να αξιοποιήσουν τον αλυτρωτισμό των εθνικιστών τής από κει πλευράς ως όχημα για τα δικά τους συμφέροντα. 

Ποιοι, όμως, είναι αυτοί οι «κάποιοι»; Ας δούμε πηγαίνοντας λίγο πίσω:
Τον Νοέμβριο του 1996 στην έκθεση με τίτλο «Ημιτελής ειρήνη» (!), που συντάχθηκε από τη «Διεθνή Επιτροπή για τα Βαλκάνια», που με τη σειρά της δημιουργήθηκε από το αμερικανικό ίδρυμα Κάρνεγκι και το Ινστιτούτο Ασπεν, η Ελλάδα κατηγορείτο ότι δεν αναγνωρίζει «μακεδονική μειονότητα».
Τον Νοέμβριο του 2006, οι ΗΠΑ, διά του επιτετραμμένου της αμερικανικής πρεσβείας στην Αθήνα, Τόμας Κάντριμαν, τάσσονταν υπέρ της αναγόρευσης της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης σε «τουρκική μειονότητα».
Τον Απρίλιο του 2008 πραγματοποιήθηκε στον χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, με τη στήριξη των «Πράσινων» και της Ομοσπονδιακής Ενωσης των Ευρωπαϊκών Εθνοτήτων εκδήλωση με θέμα «Μειονότητες στην Ελλάδα: Τούρκοι Δυτικής Θράκης και Μακεδόνες»…

Αυτοί είναι οι «σύμμαχοί μας»! Αυτοί είναι οι «εταίροι μας»! Με αυτούς πορεύονται και οι «μακεδονομάχοι» των συλλαλητηρίων και οι «ρεαλιστές» των ΝΑΤΟφρονων συμφωνιών με τα Σκόπια.

Δεν είναι πρόδηλο, συνεπώς, ότι το βασικό πρόβλημα με τη συμφωνία των Πρεσπών είναι ότι εμφανίζονται σαν «εγγυητές» των συνόρων εκείνοι (ΝΑΤΟ, ΗΠΑ, Ε.Ε.) που στην πραγματικότητα «παίζουν» με ζητήματα μειονοτήτων;

Και δεν είναι προφανές ότι οι εγχώριοι «ονοματολόγοι», τόσο οι αμύντορες, όσο και οι επικριτές των Πρεσπών, είναι αυτή ακριβώς την αλήθεια που κάνουν «γαργάρα»;

Πηγή: Εφημερίδα Real News 16/12/2018