Η λυκοφιλία του ναζισμού & η Χρυσή Αυγή

NPD και Χρυσή Αυγή. 

Η λυκοφιλία του ναζισμού

Από το "jungle-report"

Τις ίδιες μέρες που τα χρυσαυγίτικα τάγματα εφόδου έδιναν ηρωικές μάχες στα πανηγύρια και στις λαϊκές αγορές αντιμετωπίζοντας με αυταπάρνηση μυγοσκοτώστρες, πλαστικά παιχνίδια, ρολόγια τοίχου, φακούς, ξυπνητήρια και άλλα φονικά όπλα μοχθηρών μικροπωλητών, κυκλοφόρησε μια είδηση για... τον ξυλοδαρμό δύο Ελλήνων μεταναστών στη Βεστφαλία από Γερμανούς νεοναζί.

Όσο κι αν για τη συγκεκριμένη είδηση δεν υπάρχουν επαρκείς αποδείξεις, γεγονός είναι ότι περιστατικά σαν αυτό δεν είναι πρωτοφανή στη γερμανική ειδησεογραφία.Τις τρεις τελευταίες δεκαετίες, στα γερμανικά εδάφη έχουν πραγματοποιηθεί πάμπολλες νεοναζιστικές και ρατσιστικές επιθέσεις, σε πολλές από τις οποίες έχουν δολοφονηθεί εκατοντάδες άνθρωποι. Ανάμεσά τους όχι μόνο ξένοι μετανάστες, αλλά και Γερμανοί αριστεριστές, άστεγοι, ζητιάνοι, ομοφυλόφιλοι, ιερόδουλες κ.ο.κ.
Μόνο από το 1990, λίγο πριν την επανένωση των δύο Γερμανιών, μέχρι το 2011, έχουν καταγραφεί 182 διαπιστωμένες περιπτώσεις ανθρωποκτονιών από πρόθεση, με ρατσιστικά κίνητρα. Μεταξύ της μακάβριας λίστας των θυμάτων του σύγχρονου ναζισμού βρίσκονται και τρεις ομογενείς: τα αδέλφια Πέτρος και Στέφανος Κ., 22 και 23 χρονών αντίστοιχα (2003) και ο 41χρονος Θεόδωρος Βουλγαρίδης (2005).
Εκτός αυτών δεν είναι λίγες και οι περιπτώσεις προπηλακισμών και επιθέσεων που έχουν γίνει εναντίον Ελλήνων μεταναστών από τα εκεί λεβεντόπαιδα που ξεβρομίζουν τον τόπο. Θυμηθείτε π.χ. το μαχαίρωμα του Έλληνα εστιάτορα Τάσου Δαλακούρα από νεαρούς ακροδεξιούς στο Χένινγκσντορφ της ανατ. Γερμανίας το 1997.
Συνεπώς η πρόσφατη φήμη για τον ξυλοδαρμό Ελλήνων φαντάζει τελείως ...αθώα μπροστά σε τόσες αιματηρές επιθέσεις. 
Για μια διόλου ευκαταφρόνητη μερίδα των χρυσαυγιτών, το δίλημμα εάν σε αυτή τη ρατσιστική επίθεση (είτε πραγματοποιήθηκε είτε όχι) πρέπει να πάρουν το μέρος των θυτών ή των θυμάτων, είναι εκ των προτέρων λυμένο:

Εφόσον "ήτανε παράνομοι Έλληνες χωρίς χαρτιά, καλά τους έκαναν, το αξίζανε". Άλλωστε οι Γερμανοί νεοναζί… "υποστηρίζουνε τη χώρα τους" . Ουγκ!

Πάντως αυτό που με τίποτα δε μπορεί να αμφισβητηθεί είναι η εχθρική στάση των τέως συμμάχων της Χρυσής Αυγής απέναντι στον ελληνικό λαό, που εκδηλώθηκε φανερά μετά το ξέσπασμα της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους.

Τους τελευταίους μήνες κάνει το γύρο του διαδικτύου ένα παλιότερο ρεπορτάζ από το επίσημο σάιτ του NPD, το οποίο αναφέρεται στη συγκέντρωση που είχε κάνει το κόμμα των "εθνικοδημοκρατών" ενάντια στην παροχή γερμανικής οικονομικής βοήθειας προς την Ελλάδα.

Ο υποψήφιος του NPD Κλάους Κρέμερ
κεντρικός ομιλητής έξω από το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας.

Η ολιγάριθμη αυτή συγκέντρωση είχε πραγματοποιηθεί στις 29 Απριλίου 2010 έξω από το γενικό προξενείο της Ελλάδας στο Ντύσελντορφ. Αντισυγκέντρωση στους νεοναζί υπέρ της βοήθειας στην Ελλάδα έκαναν περίπου 100 μέλη του SPD (Σοσιαλιστές) και των Πρασίνων. Οι αριστεροί διαδηλωτές κρατούσαν πλακάτ με συνθήματα όπως: "Είμαστε όλοι Έλληνες" και "Σταματήστε τo NPD".

Στην αντισυγκέντρωση είχε παρευρεθεί και η τουρκικής καταγωγής βουλευτίνα της Die Linke ("Η Αριστερά") Σεβίμ Ντάγκλεντεν. Η Ντάγκλεντεν επέδωσε στο γενικό ελληνικό προξενείο ανακοίνωσή της, στην οποία επισήμαινε ότι για την κρίση δεν είναι υπεύθυνοι οι Έλληνες πολίτες, αλλά κυρίως οι γερμανικές τράπεζες. Επίσης ανέφερε ότι η διαδήλωση του NPD ήταν καθαρά κίνηση εντυπωσιασμού και ψηφοθηρίας ενόψει των επικείμενων, τότε, βουλευτικών εκλογών στη Γερμανία (5/5/2010).

Αν και το ρεπορτάζ του NPD γράφτηκε πριν δυόμιση χρόνια, έχει αξία να διαβαστεί, για να κατανοήσουμε τον τρόπο σκέψης των Γερμανών ομοϊδεατών της Χ.Α. μέσα από τα ίδια τους τα γραπτά:

29.04.2010
Αριστερή βία εναντίον της ανθελληνικής εκστρατείας του NPD
Στο Ντύσελντορφ, αριστεροφασίστες κατέστρεψαν ένα όχημα του NPD.

Το NPD πραγματοποίησε σήμερα το πρωί μια διαδήλωση έξω από το ελληνικό Γενικό Προξενείο στο Ντύσελντορφ, για να διαμαρτυρηθεί ενάντια στη χορήγηση γερμανικών δισεκατομμυρίων για τη διάσωση της χρεοκοπημένης Ελλάδας. Την περασμένη Παρασκευή, η Ελλάδα (η οποία εισήλθε στη ζώνη του ευρώ με πλαστά οικονομικά στοιχεία και η οποία ζούσε πέρα από τις δυνατότητές της για δεκαετίες) ζήτησε από την Ε.Ε. και το Δ.Ν.Τ. έκτακτη οικονομική βοήθεια 45 δις ευρώ.Αμέσως έγινε σαφές ότι η Γερμανία πρέπει να συνεισφέρει 8,5 δις σε αυτό το ποσό. Χτες ανακοινώθηκε ότι ο «Ασθενής» της Μεσογείου χρειάζεται οικονομική βοήθεια 135 δισεκατομμυρίων για να αποτρέψει την άμεση χρεοκοπία.
Ενάντια σε αυτή την αναίδεια απέναντι στο γερμανικό λαό διαδήλωσε σήμερα από τις 10 μέχρι τις 11.30 το πρωί το NPD έξω από το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στη λεωφόρο Γκράφενμπεργκερ 128Α στο Ντύσελντορφ.Στις 10 το πρωί, το NPD πραγματοποίησε συγκέντρωση με 25 συμμετέχοντες έξω από το Γενικό Προξενείο. Κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης ο κεντρικός υποψήφιος του NPD Κλάους Κρέμερ, εκφώνησε δημόσιο λόγο για την «ελληνική τρέλα». 50 βίαιοι αριστεροί, προφανώς υπό την ηγεσία των Πρασίνων, συγκεντρώθηκαν έξω από το προξενείο για να εφορμήσουν στους συμμετέχοντες της εκδήλωσης.Παρά την παρουσία της αστυνομίας, οι Εθνικοδημοκράτες (Σ.τ.Μ.: οι νεοναζί του NPD) δέχτηκαν επίθεση από τον αριστερό όχλο. Οι αριστεροφασίστες επιτέθηκαν στα μέλη του NPD, καθώς αυτά αποχωρούσαν από τον χώρο. Οπλισμένοι με σανίδες άρχισαν να κυνηγούν το βαν για την προεκλογική εκστρατεία του NPD, στο οποίο βρισκόταν μεταξύ άλλων ο κεντρικός υποψήφιος Κλάους Κρέμερ. Ένας αριστερός φασίστας έριξε μια μεγάλη πινακίδα στο παρμπρίζ του κινούμενου οχήματος προσπαθώντας να πετύχει το κεφάλι του Κλάους Κρέμερ. Όμως, προφανώς λόγω του μεγάλου βάρους της, η πινακίδα χτύπησε χαμηλά, στο ταμπλό και το τιμόνι του αυτοκινήτου. Ο εγκληματίας συνελήφθη αργότερα από τους επερχόμενους αστυνομικούς.Μόλις η αστυνομία κατέγραψε τις ταυτότητες των εμπλεκομένων, η διαδρομή συνεχίστηκε. Στο επόμενο φανάρι οι αριστεροί φασίστες προσπάθησαν να επιτεθούν στο φορτηγό με σφυριά.
Το NPD δεν πτοείται και θα συνεχίσει την εκστρατεία του για: «Γερμανικά χρήματα για γερμανικά συμφέροντα – καμιά οικονομική βοήθεια προς την Ελλάδα!».

Πηγή 

Τι έχουμε εδώ; Μια "ανθελληνική εκστρατεία" (σύμφωνα με την ακριβή μετάφραση του τίτλου) που διοργάνωσε το αδελφό κόμμα της Χρυσής Αυγής και μια αντισυγκέντρωση αριστερών πολιτών αλληλέγγυων προς τον ελληνικό λαό, που κατέληξε σε μικροσυγκρούσεις. Το περιστατικό συνέβη 6 μέρες μετά την ανακοίνωση του Γ.Α.Π. από το Καστελόριζο για την αγκίστρωση της Ελλάδας στο Μνημόνιο και μια εβδομάδα πριν τη μεγαλειώδη διαδήλωση εκατοντάδων χιλιάδων πολιτών στο κέντρο της Αθήνας (που συκοφαντήθηκε ανελέητα μετά το τραγικό γεγονός του εμπρησμού της Μαρφίν).

Η συγκέντρωση της 29/4/2010 στο Ντύσελντορφ είχε προκαλέσει τεράστια αμηχανία στη Χ.Α. Δεν είναι λίγο αυτοί που τόσα χρόνια εκθείαζες με δέος σαν "Γερμανούς συναγωνιστές" σου, αυτοί με τους οποίους επί χρόνια συμμετείχατε σε τόσες κοινές εκδηλώσεις σε Αθήνα και Βερολίνο, αυτοί με τους οποίους είχατε αναπτύξει τόσο στενούς δεσμούς φιλίας, να σε πουλάνε με μια τόσο στενοκέφαλη επίδειξη γερμανικού σωβινισμού για μερικά ψηφουλάκια.



Παρά την αρχική της ψυχρολουσία, η Χ.Α. αντέδρασε άμεσα δημοσιεύοντας ανακοίνωση που καταδίκαζε την "ατυχή, άνευ ιδεολογίας και λαϊκιστική συγκέντρωση του Γερμανικού κόμματος NPD". (Ολόκληρη η ανακοίνωση υπάρχει εδώ ελλείψει του παλιού σάιτ)

Κάποια πατριωτικά μπλογκ την επικρότησαν για τη "γενναιόδωρη στάση της να καταδικάσουν την ανθελληνική αυτή κίνηση του NPD", θεωρώντας πως "στάθηκαν αντάξια σαν Έλληνες και έβαλαν πάνω από όλα το κοινό συμφέρον της πατρίδος μας".

Όμως η αλήθεια είναι ότι αν η ελληνική νεοναζιστική οργάνωση κρυβόταν πίσω από το δάχτυλό της λέγοντας μισόλογα, δεν θα μπορούσε να βρει τρύπα να κρυφτεί. Θα δεχόταν πέτρες ακόμη και από τους λίγους τότε οπαδούς της. Η "καταδίκη" του NPD από τη Χ.Α. και η δημόσια αποστασιοποίησή της από τους "Γερμανούς συναγωνιστές" της, έστω και με βαριά καρδιά, ήταν το ελάχιστο που μπορούσε να κάνει για να γλυτώσει την κατακραυγή και να επιδιώξει την αναβάθμιση του ρόλου της στην πολιτική σκηνή. Μια αναβάθμιση που τότε (πανελλαδικό ποσοστό στις πρόσφατες εθνικές εκλογές 2009: 0,29%) φαινόταν άπιαστο όνειρο ακόμη και από την ίδια.

 

Όμως η στάση του NPD, λίγο πριν η Ελλάδα μπει στον "γύψο" του Μνημονίου, δεν οφειλόταν σε έλλειψη ιδεολογίας όπως κατηγορήθηκε από το ελλαδικό παράρτημά του, αλλά από μια θέση που είναι σύμφυτη με την ιδεολογία του. Ποτέ ο ναζισμός δεν ενόχλησε το μεγάλο κεφάλαιο, παρά τη δημαγωγία του ενάντια στην "πλουτοκρατία" (πίσω απ' την οποία βεβαίως "κρύβονταν οι Εβραίοι"). Οι θεωρητικοί του παραδοσιακού ναζισμού αδυνατούσαν να στοχαστούν με όρους πολιτικοοικονομικούς και κοινωνιολογικούς όπως ο μαρξισμός ή ο φιλελευθερισμός. Στο παραληρηματικό τους μυαλό δεν υφίσταντο έννοιες όπως ταξική πάλη, αγώνας για κοινωνική απελευθέρωση, πόλεμος μεταξύ καταπιεστών και καταπιεζομένων, αλλά προνεωτερικές έννοιες όπως βιολογικός ανταγωνισμός, φυλετική ιεραρχία, χαρακτηρισμός της συμπόνοιας και της ευσπλαχνίας ως "αδυναμίας" κ.ο.κ.

Όπως οι χρυσαυγίτες δεν στρέφονται κατά των γενεσιουργών αιτίων της φτώχειας διεκδικώντας την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος και των βαθιά εκμεταλλευτικών του δομών και εντοπίζουν τον "εχθρό" σε εξαθλιωμένους μελαψούς μετανάστες, έτσι και οι ομοϊδεάτες τους του Βορρά: υιοθετούν την επίσημη νεοφιλελεύθερη άποψη ότι όχι μόνο δεν υπάρχει δομική κρίση του δυτικού καπιταλισμού, εγγενής στη φύση του αχόρταγου αυτού οικονομικού συστήματος, αλλά η κρίση είναι αμιγώς ελληνική και οφείλεται στους "τεμπελχανάδες του νότου" που "ζουν σε βάρος των τίμιων Γερμανών φορολογουμένων".

Παραλλάξτε τις αφοριστικές και επιστημονικά ανεπαρκείς αυτές αντιλήψεις (επίσημο δόγμα της εγχώριας πασχομανδραβέλικης σχολής) αντικαθιστώντας στη θέση των "Ελλήνων τεμπελχανάδων", τους "παρείσακτους μετανάστες" και θα καταλάβετε ότι η νοοτροπία των Ελλήνων νοσταλγών του Χίτλερ δεν διαφέρει τελικά και πολύ από των Γερμανών ομοϊδεατών τους. Και στις δυο περιπτώσεις, ο φταίχτης δεν είναι η παγκόσμια δικτατορία των τραπεζιτών, αλλά όσοι βρίσκονται στα κατώτερα επίπεδα της φυλετικής πυραμίδας, σύμφωνα με τον κοινωνικό δαρβινισμό.

(Τελικά ο ρατσισμός, παρά τις μεταφυσικές αναφορές στην "ανωτερότητα του αίματος", είναι στην πραγματικότητα κάτι πολύ πιο χειροπιαστό: μια ακραία μορφή ταξικής καταπίεσης.)

Ο φύρερ του NPD Ούντο Φόιγκντ ομιλητής
σε παλιότερη εκδήλωση της Χρυσής Αυγής στην Αθήνα.

Γυρνώντας στη συγκέντρωση του Ντύσελντορφ, ο μέσος χρυσαυγίτης πρέπει να ένοιωσε βαθιά απογοήτευση όταν κατέρρευσε σαν χάρτινος πύργος η ...διεθνής του εθνικισμού για την επανα-ναζιστικοποίηση της Ευρώπης. Θα θεώρησε ακατανόητη την απόφαση του NPD να γκρεμίσει την ελληνογερμανική φιλία μεταξύ ναζιστών, υιοθετώντας άκριτα τις απόψεις των "εβραίων τοκογλύφων" για την Ελλάδα, την "κοιτίδα του άριου πολιτισμού".

Όμως για τον μέσο Γερμανό εθνικιστή, κάτι τέτοια είναι ψιλά γράμματα. Γιατί μπορεί οι χρυσαυγίτες να είναι γαλουχημένοι με την ακροδεξιά προπαγάνδα περί "προδοτικού" ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και "πατριωτικών" ταγμάτων ασφαλείας, οι Γερμανοί νεοναζί όμως δεν ξεχνούν ότι ένα μεγάλο κομμάτι του ελληνικού λαού μόνο με ροδοπέταλα δεν υποδέχτηκε τους παππούδες τους.

Και αυτή τη συμβολή του ελληνικού λαού στην ήττα του "χιλιόχρονου Ράιχ" δεν θα τη λησμονήσουν ποτέ οι βιολογικοί και ιδεολογικοί απόγονοι των SS, όσες επικύψεις κι αν τους κάνουν οι ελληνικές απομιμήσεις τους του ναζιστικού παρεμπορίου.

Για τους γνήσιους Γερμανοναζήδες, οι Έλληνες ομοϊδεάτες τους θα είναι πάντα αυτό που ήταν και επί Κατοχής: σκουρόδερμοι, φυλετικά μπασταρδεμένοι Βαλκάνιοι, χρήσιμοι ως σφουγγοκωλάριοι και νεροκουβαλητές μόνο σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης. Κι ας νομίζουν οι συνεχιστές της ΕΣΠΟ ότι είναι ισότιμοι μαζί τους ή και κάτι παραπάνω...

Εξώφυλλο του περιοδικού της ναζιστικής οργάνωσης
με φώτο από συγκέντρωση του NPD προς τιμή
του αδικοχαμένου Φύρερ. (τεύχος 122, Ιούν.-Ιούλ. 2005)

Το "σπάσιμο" της ακροδεξιάς συμμαχίας αποδεικνύει πόσο εύθραυστη αλλά και πόσο αρρωστημένη μπορεί να είναι μια σχέση μεταξύ εθνικιστών διαφορετικών κρατών. Τα μόνα στοιχεία που καταφέρνουν περιστασιακά να τους ενώνουν είναι το κοινό μίσος κατά παραδοσιακών εχθρών (π.χ. Εβραίοι, Τούρκοι, μετανάστες) ή κάποια κοινά συμφέροντα (π.χ. στις πιέσεις που δέχονται από τη δικαιοσύνη εξαιτίας των εγκληματικών τους πράξεων). Αν όμως κάποιο μικροπρεπές συμφέρον θιχτεί από τα συμφέροντα του άλλου, η λυκοφιλία μπορεί από τη μια στιγμή στην άλλη να μετατραπεί σε αλληλοφάγωμα.

Σε αντίθεση με τη διεθνιστική αλληλεγγύη, η οποία προβάλλει διαχρονικά και πανανθρώπινα αιτήματα συναδέλφωσης μεταξύ των καταπιεζόμενων ανθρώπων όλων των λαών, οι πρόσκαιρες εθνικιστικές συμμαχίες είναι καταδικασμένες σε διάλυση κάθε φορά που τα κρατικά και οικονομικά συμφέροντα του καθενός από τους συμμάχους το απαιτούν.

Επομένως όση βία κι αν ασκήσουν οι νοσταλγοί του Αδόλφου, σε όσα πανηγύρια κι αν εισβάλουν, όσους ανυπεράσπιστους φουκαράδες κι αν μαχαιρώσουν, δεν θα κατορθώσουν να επιβάλουν για πάντα στην κοινωνία την μαυρίλα της ψυχής τους. Όχι γιατί κάποιο θεϊκό σχέδιο θα τους εμποδίσει, αλλά γιατί ο αβάσταχτος συνδυασμός βλακείας και μισανθρωπίας που τους χαρακτηρίζει θα τους στείλει για άλλη μια φορά στον Καιάδα της ιστορίας. Κατά μία εκδοχή αλληλοσκοτωμένους.

__________________________________ 

Δείτε:
1. Η κεντρική εκδήλωση της Χ.Α. μέσα από τη ματιά του NPD (ένα χρόνο πριν οι "Έλληνες συναγωνιστές" γίνουν "γουρούνια του Νότου" και οι "Γερμανοί συναγωνιστές", "λαϊκιστές άνευ ιδεολογίας").

2. "Η ΑΠΕΙΛΗ ΤΩΝ ΝΕΟΝΑΖΙ". Το ντοκιμαντέρ του Ρεπορτάζ Χωρίς Σύνορα. Μεταξύ πολλών άλλων αναφέρονται οι σχέσεις του NPD με το Λά.Ο.Σ. και τη Χρυσή Αυγή, αλλά και κωμικοτραγικά περιστατικά όπως το κυνήγι ελλήνων ακροδεξιών από γερμανούς ομοϊδεάτες τους, επειδή ήταν σκουρόχρωμοι!

sibilla