Ως ΜΜΕ, δηλαδή Μικρομεσαία Επιχείρηση, η ΕΕ ορίζει τις εξής κατηγορίες επιχειρήσεων:
α) Μεσαία. Λιγότεροι από 250 υπάλληλοι, λιγότερα από 50 εκατομμύρια ευρώ κύκλος εργασιών
β) Μικρή. Λιγότεροι από 50 υπάλληλοι, λιγότερα από 10 εκατομμύρια ευρώ κύκλος εργασιών
Σύμφωνα με την ΙΝΕ/ΓΣΕΕ (στοιχεία 2013), το 99.6% των ελληνικών επιχειρήσεων είναι ΜΜΕ (=Μικρές και Μεσαίες επιχειρήσεις).
Σύμφωνα με προηγούμενη έκθεση της Ευρωπαϊκής Κομισιόν (2012), το ποσοστό ήταν 99.9% όλων των ελληνικών επιχειρήσεων (η μείωση του ποσοστού κατά πάσα πιθανότητα είναι πραγματική και αντανακλά το ποσοστό που έχει εξαφανιστεί).
Η έκθεση της Κομισιόν συμπληρώνει κάτι που επαναλαμβάνεται μονότονα σε όλη τη σχετική βιβλιογραφία: η Ελλάδα έχει περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τον μέσο όρο της ΕΕ των 28, και οι επιχειρήσεις της είναι μικρότερες από τον αντίστοιχο ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Με βάση τα στοιχεία του 2011 που παρουσιάστηκαν στην έκθεση της Κομισιόν το 2012, οι ΜΜΕ στην Ελλάδα κάλυπταν το 85.1% της απασχόλησης στον ιδιωτικό μη χρηματιστικό τομέα, και παρήγαγαν το 69.9% της συνολικής προστιθέμενης αξίας.
Στη Γερμανία, αντιπαραθετικά, οι ΜΜΕ ήταν το
99.5% του συνόλου, απασχολούσαν μόλις το 62.7% του ιδιωτικού μη χρηματιστικού τομέα, και παρήγαγαν 53.9% της συνολικής προστιθέμενης αξίας.
99.5% του συνόλου, απασχολούσαν μόλις το 62.7% του ιδιωτικού μη χρηματιστικού τομέα, και παρήγαγαν 53.9% της συνολικής προστιθέμενης αξίας.
Το ποσοστό απασχόλησης στις Ελληνικές ΜΜΕ είναι επίσης ψηλότερο ή και πολύ ψηλότερο από αυτό όλων των άλλων χωρών της Ευρωζώνης: της Αυστρίας (67.9%), του Βελγίου (67.7%), της Βουλγαρίας (75.7%), της Κύπρου (81.4%), της Τσεχίας (69.9%), της Δανίας (66.2%), της Εσθονίας (77.6%), της Γαλλίας (63.9%), της Γερμανίας (62.7%), της Ουγγαρίας (72.7%), της Ιρλανδίας (69%), της Ιταλίας (80.3%), της Λετονίας (77.4%), της Λιθουανίας (75.7%), του Λουξεμβούργου (67.8%), της Μάλτα (76.3%), της Ολλανδίας (65.4%), της Πολωνίας (68.2%), της Πορτογαλίας (78.3%), της Ρουμανίας (67.2%), της Σλοβακίας (58.3%), της Σλοβενίας (70.6%), της Ισπανίας (75.6%), της Σουηδίας (64.3%), και του Ηνωμένου Βασιλείου (54,3%).
 |
| Η μπλε γραμμή δείχνει την κάθετη πτώση στον αριθμό των ΜΜΕ στην Ελλάδα μετά το 2008, σε αντιπαράθεση με τη μεγάλη άνοδο του αριθμού τους στην Ιρλανδία |
Είναι γνωστό ότι οι κρίσεις ευνοούν την συγκεντροποίηση και πλήττουν τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Μια από τις βασικές συνέπειες της κρίσης στην Ελλάδα ήταν το ξεπάστρεμα μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων, με αντίστοιχες συνέπειες για την απασχόληση, που εξαρτάται απ' αυτές περισσότερο από ό,τι σε κάθε άλλη χώρα της ΕΕ.
Σύμφωνα με την έκθεση του Ινστιτούτου Μικρών Επιχειρήσεων,
ο αριθμός των ΜΜΕ στην Ελλάδα είχε μειωθεί ως το 2013 κατά 200.000, ενώ χάθηκε το 27% των θέσεων εργασίας τους και 33% της προστιθέμενης αξίας που παρήγαγαν.
Στον πίνακα που ακολουθεί φαίνονται επίσης μια σειρά από ανισομετρίες:
- το ποσοστό των πολύ μικρών (κάτω των 10 υπαλλήλων) ΜΜΕ στην Ελλάδα είναι αρκετά μεγαλύτερο απ' τον Μ.Ο της ΕΕ,
- αυτό των μεγάλων μικρότερο
- ο αριθμός εργαζομένων σε πολύ μικρές επιχειρήσεις στην Ελλάδα είναι σχεδόν διπλάσιος απ' τον Μ.Ο της ΕΕ, ενώ αυτός σε μικρές και μεσαίες μικρότερος (ιδιαίτερα στις δεύτερες), και το μερίδιο προστιθέμενης αξίας πολύ μεγαλύτερο στην Ελλάδα από ό,τι στην ΕΕ κατά μέσο όρο.
Σύμφωνα με τη ΓΣΒΕΕ, "η χώρα μας κατατάσσεται σε χειρότερη θέση σε σχέση με το μέσο όρο της ΕΕ στον πίνακα Επισκόπησης Επιδόσεων MμΕ (SME Performance Review), σε σχέση με όλους τους επί μέρους δείκτες: δεύτερη ευκαιρία, διεθνοποίηση, πρόσβαση στη χρηματοδότηση, ενιαία αγορά, δημόσιες συμβάσεις, περιβάλλον, δεξιότητες, επιχειρηματικότητα".
Με καπιταλιστικούς όρους δηλαδή, η ανταγωνιστικότητα του συντριπτικά σημαντικότερου τομέα εργοδότησης της χώρας είναι πολύ χαμηλή εντός της ΕΕ. Για το 2014, εξάλλου, προβλεπόταν να κλείσουν άλλες 27.000-30.000 μικρές επιχειρήσεις.
Πρόκειται, συμπερασματικά, για μία από τις διαστάσεις της αδυναμίας της ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας να επιστρέψει στους έστω αναιμικούς ρυθμούς ανάπτυξης που παρατηρούνται σε χώρες όπως η Μεγάλη Βρετανία και η Γαλλία:
Η κρίση ανέδειξε, μεταξύ άλλων, την σχετική υστέρηση του ελληνικού καπιταλισμού σε ό,τι αφορά τον βαθμό συγκεντροποίησης της παραγωγής, και επιτελεί, απ' αυτήν την άποψη, τον ρόλο εκκαθάρισης των μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, με τραγικές φυσικά συνέπειες για την ανεργία, που είναι χαρακτηριστικά ψηλότερη απ' το ευρωπαϊκό μέσο όρο.
Επιδεινωτικό ρόλο φαίνεται να παίζει η καταστροφή μεγάλων τμημάτων της μεταποίησης (ένδυση, υπόδηση, κλωστουφαντουργία) καθώς και της γεωργίας ήδη από τη δεκαετία του 1980, σε πολύ μεγάλο βαθμό εξαιτίας της ενταξιακής πορείας της χώρας στην ΕΕ.
Με μεγάλα τμήματα της παραγωγής κατεστραμμένα πολύ πριν την κρίση, τα θύματα της μαζικής εκκαθάρισης των ΜΜΕ δεν έχουν πουθενά να στραφούν για εργοδότηση, τη στιγμή που οι ωφελημένοι της υπόθεσης, οι μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις, δεν δημιουργούν καμία θέση εργασίας αλλά "αναδιαρθρώνουν" προς τα κάτω και αυτές που είχαν, χρησιμοποιώντας όλα τα διαθέσιμα μέσα για την ένταση της εκμετάλλευσης της εργασίας (περικοπές μισθών και ωφελημάτων, επέκταση ωραρίου, μειωμένα ωράρια με μειωμένες αποδοχές και παροχές, κλπ).
http://www.greeknewsonline.com/eu-commission-greek-economic-competitiveness-improving/
http://eurofound.europa.eu/observatories/eurwork/articles/labour-market-working-conditions/economic-crisis-hits-small-businesses-hard
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου