Το λέω "υγιές" γιατί είναι αλήθεια ότι υπάρχει υπεραντιδραστικό κλίμα
απέναντι στην παραμικρή κίνηση του ΣΥΡΙΖΑ που να θυμίζει έστω και από
μακριά κάτι από "κοινωνική πολιτική."
Ο Economist,
για παράδειγμα, ούτε λίγο ούτε πολύ, εγκαλεί τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί τόλμησε
να περάσει απ' τη Βουλή το νομοσχέδιο για την "ανθρωπιστική κρίση",
χωρίς να πάρει, λέει, "έγκριση των πιστωτών."
Απίστευτα κτηνώδη πράγματα
για ένα λαό, που έχει πληρώσει τα μαλλιοκέφαλά του για να τρώει το
διεθνές χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο που βρήκε μαλάκες για να βγάλει
κέρδος, και ταυτόχρονα ποδοπατιέται απ' το δικό του κεφάλαιο, είτε ως εργαζόμενος είτε ως άνεργος, είτε ως σχετικά είτε ως απόλυτα εξαθλιωμένος.
Σε μια τέτοια βάση μάλιστα, να μιλήσουμε. Αλλά στο πιο πάνω υγιές
ερώτημα εγώ θα ήθελα να βάλω ένα τουλάχιστο εξίσου υγιές, και νομίζω
αρκετά υγιέστερο αντερώτημα:
Αφού, φίλοι μου, παρά
τις απίστευτες θυσίες σε βάρος της ζωής σας και της ζωής και των
δισέγγονών σας για την καταβολή πακτωλού χρημάτων που δεν απολαύσατε
ποτέ οι ίδιοι, το διεθνές καπιταλιστικό σύστημα σας αντιμετωπίζει
σαν αδέσποτα σκυλιά, που και για ένα πιάτο σκουληκιασμένο κρέας πρέπει
να πάρετε άδεια, γιατί δεν τους δίνετε στο χέρι κάτι που πραγματικά να
αξίζει την υστερία τους; Αφού ούτως ή άλλως σας φέρονται σα σκύλους,
γιατί δεν μαθαίνετε την τέχνη του να δαγκώνετε πραγματικά; Γιατί φοβάστε
να πάρετε εσείς την εξουσία, παρά ανέχεστε να σας εξευτελίζουν και οι
"χουβαρντάδες" για ψίχουλα και οι "πιστωτές" τους, που ουρλιάζουν ότι τα
ψίχουλα δεν έχουν έγκριση, μαζί;
Ρωτάω κάτι παράλογο; Ή μήπως το παράλογο είναι ότι δεν το ρωτάτε κι εσείς;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου