Σάββατο 23 Ιουνίου 2012

ΑΝ ΤΟ ΚΚΕ ΕΠΑΙΡΝΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ

ΑΝ ΤΟ ΚΚΕ ΕΠΑΙΡΝΕ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ, 
ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ΒΑΘΕΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ!
Του celin

Eνα μηνα πριν, εγραφα οτι το ΚΚΕ θα χασει τους μισους περιπου ψηφοφορους του.
Και για να μην ευλογω συνεχως τα -προφητικα- γενια μου, εναμιση μηνα πριν εγραφα οτι δε χρειαζεται να ανησυχουμε για την ΧΑ, με τα "εγερθητω", τελειωσε.
(Εχω γραψει πολλες μαλακιες, ομως αυτη μπαινει στην τοπ λιστ)

Το χειροτερο χθες δεν ηταν η καθιζηση του ΚΚΕ, αλλα η επικρατηση της ΝΔ, συνεπακολουθως, η μη επικρατηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Εξηγουμαι: Λαος που θα εδινε τη πρωτια σε ενα κομμα της Αριστερας αντι για το ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ, θα ηταν λαος που αντιστεκεται στην τρομοκρατηση του Καθεστωτος. Θα ηταν λαος που αλλαζει κυβερνηση διοτι εχει ελπιδα οτι τα πραγματα θα καλυτερεψουν ακολουθωντας εναν -οχι ιδιαιτερα διαφορετικο- δρομο. Θα ηταν λαος που δε τα παραταει στα δυσκολα, που μαχεται για ενα καλυτερο αυριο, που βρισκει το θαρρος να πει ενα ΣΑΛΤΑ ΚΑΙ ΓΑΜΗΣΟΥ στους νταβατζηδες του πλανητη.
Δε λεω οτι αυτη θα ηταν η σωστη επιλογη, δε λεω οτι ο ΣΥΡΙΖΑ δε θα τα εκανε σκατα, δε λεω οτι δε θα αναγκαζοταν να συμβιβαστει, δε λεω οτι η επιλογη του να μεινουμε στην Ευρωζωνη εκβιαζοντας τους εκβιαστες ,ειναι μια επιλογη ορθολογικη που δε θα ενεσπειρε -με τη καταληξη της- απογοητευση.

Αυτο που λεω ειναι οτι, θα μπορουσαμε να πουμε τοτε, οτι τουλαχιστον προσπαθησαμε να αλλαξουμε τον θανατο μας, εστω με αυταπατες κλπ κλπ. Ενω τωρα, απλα παραδοθηκαμε σε αυτον. Οι φατσες στα καναλια των συριζαιων επιβεβαιωσαν την απαισιοδοξια μου στο ενδεχομενο επικρατησης τους: Οι ανθρωποι ειχαν τρελαθει απο τη χαρα τους που βγηκαν δευτεροι, γελουσαν και τα μουστακια τους. Δε τρελαινεσαι απο τη χαρα σου ομως τη μερα που ο Αντωνης Σαμαρας εκλεγεται Πρωθυπουργος και με το καλημερα, το 5% των συμπατριωτων μας, περιμενει να μαθει την ακριβη μερα θανατου του, πολυ κακο -κι αναμενομενο- σημαδι αυτη η χαρα, δε κολλαει με οσα φωναζαν.

Οπως και να εχει, αυτο ειναι το προβλημα, κι οχι η συρρικνωση του ΚΚΕ. Τωρα, να μη κοροιδευομαστε, τιποτα δε θα αλλαζε ιδιαιτερα αν το ΚΚΕ επιανε ακομα και διψηφιο ποσοστο.
Τιποτα, ναθινγκ, νιεντε. Θα εβγαζαν και δεκα βουλευτες παραπανω, σιγα τα αβγα, τον ολεθρο δε θα τον γλυτωναμε. Ο παραδοσιακος ψηφοφορος με τους ψυχικους δεσμους μπορει να ποναει για το κομμα του και λογικο ειναι αυτο, εγω σημερα ποναω με αλλα πραγματα. Ποναω με τη συνολικη ψηφο και το μηνυμα που αυτη εμπεριεχει.
Ενα απο αυτα ειναι το εξης: Ολοι γνωρισαμε το κινημα της πατατας. Κανεις δε γνωριζει τι γινεται στη Χαλυβουργια. Να κανω κριτικη στο ΚΚΕ; Να κανω σκληρη και να του επιρριψω του κοσμου τις ευθυνες, ναι, γιατι οχι;
Ομως, αν το ΚΚΕ ειναι πλαι στον εργαζομενο οταν ο εργαζομενος δειχνει τα δοντια του και διεκδικει, κι αυτο αποδεικνυεται οχι μονο στη Χαλυβουργια αλλα κι αλλου, αν το ΚΚΕ ειναι εμπρακτως εκει που το χρειαζεται ο εργαζομενος, διχως να φερνει καμερες για να δειξει ποσο "αγωνιστες" ειναι, τοτε, λαος που γραφει στα αρχιδια του αυτο το κομμα, ειναι λαος που δεν ενδιαφερεται για τον εργαζομενο που διεκδικει.
Κι οταν ο λαος, που ειναι ο ιδιος εργαζομενος, δεν ενδιαφερεται για τον εργαζομενο που διεκδικει, αυτος ειναι λαος που δε θελει πραγματικα να διεκδικησει.
Η μεγαλυτερη "μαλακια" του ΚΚΕ ειναι που ειπε οτι δε θελει την εξουσια για το κομμα, αλλα τη θελει για τον λαο,
θελει ο ιδιος ο λαος να παρει την εξουσια στα χερια του.
ΜΠΓΝΤΑΟΥ:WRONG ANSWER!
Καμια εξουσια δε θελει στα χερια του ο λαος. Διοτι νιωθει ανικανος κι αχρηστος να την παρει.

Ο Ελληνικος λαος, ειπαμε, ψαχνει το νεο του νταβατζη. Θα μπορουσα να πω το νεο "Αντρεα", το νεο Ηγετη, αλλα η ουσια ειναι η ιδια: Δε θελω να εχω τη παραμικρη ευθυνη στα χερια μου, δε θελω να μαθω πως ειναι να εισαι αφεντης του εαυτου σου, κυβερνησε με, κι ασε με να σκουζω στη γωνια οταν η Κυβερνηση σου αποφασιζει κατι λαθος: Ουσιαστικα, θελω να εχω ενα αποδιοπομπαιο τραγο που θα του φορτωνω την ευθυνη για τη δικια μου δειλια και μεμψιμοιρια.

Καθε φορα που εβγαινε στελεχος του ΚΚΕ κι εκανε κριτικη στον συριζα, το ΚΚΕ εχανε και 0,01%.
Δε λεω επιθεση η κλαψα, λεω κριτικη, ακομα και ορθολογικη -τεκμηριωμενη κριτικη.
Νομιζω οτι η κριτικη καλως εγινε διοτι ενας Μαρξιστης-Λενινιστης θα ηταν ψευτης και λαοπλανος αν εδινε ελπιδα στον λαο, αποδεχομενος οτι τα μεσα παραγωγης κι ο πλουτος παραμενουν στα χερια του 1%, των καπιταλιστων, των εφοπλιστων, των βιομηχανων, τραπεζιτων κλπ.
Απλα, να σας πω πως περνουσε στους ακροατες, περνουσε σαν μικροψυχη επιθεση, σαν κλαψα, σαν φθονος που ο ΣΥΡΙΖΑ κερδιζε τον λαο, σαν εμπαθεια, σαν τη κακιασμενη πεθερα που ζηλευει την αγαπη του γιου της προς την πανεμορφη και τελεια νυφη.
Εγω, οταν ακουσα την Αλεκα στη διακαναλικη, δεν ενιωσα ουτε στιγμη κατι τετοιο.
Μονο ψυχραιμη κριτικη ειδα, και τιποτα αλλο.
Ισως η αποσπασματικη μεταδοση των ισχυρισμων του ΚΚΕ στα χουντοκαναλα να ευθυνεται για τον τροπο που περασε η κριτικη.
Ισως υπαρχει κι ελλειμμα επικοινωνιας, ισως τα προσωπα που περνουν τη γραμμη του ΚΚΕ στα καναλια, να ειναι ακαταλληλα.
Ισως ακουστηκε οντως , μεσα στην ορθολογικη κριτικη, κλαψα κι εμπαθεια.
Δε ξερω, πραγματικα δε ξερω.

Θυμαμαι την Αλεκα στην εκπομπη του Χατζηνικολαου, λιγες μερες πριν τις πρωτες εκλογες, να λεει σε εναν απ'το κοινο που κατι τη ρωτησε: "Ξαναπες το, γιατι ειμαι γρια και δεν ακουω καλα".
Σημειολογικα, εκεινη την ωρα, περνουσε η εικονα της σοφης γιαγιας που λεει στα παιδια της τα σωστα πραγματα, ομως τα εγγονια της δε την ακουνε.
Δε ξερω αν γινομαι κατανοητος, δεν ισχυριζομαι βεβαια οτι αυτο το πραγμα εκοψε ψηφους, αλλωστε συνεβη πριν τις πρωτες εκλογες... αυτο που θελω να καταδειξω εδω ειναι το ενδεικτικο αυτης της νοοτροπιας, αυτο που περναει η Αλεκα σε αυτον που τη βλεπει: Δε περναει δυναμη, δε περναει τσαμπουκα, δεν εμπνεει και σιγουρα δεν ειναι εκεινη που θα την δει ο απολιτικ προβατος και θα πει "ΝΑ ΕΝΑΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΝ ΟΠΟΙΟΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΩ ΓΙΑ ΤΑ ΔΥΣΚΟΛΑ"
Η εικονα της σοφης γιαγιας η οποια σε προειδοποιει και διαρκως πεφτει μεσα σε αυτα που λεει, δεν ειναι ικανη να κανει εναν λαο να εμπιστευτει το κομμα που την εχει αρχηγο.
Δεν εχει δυναμη αυτη η εικονα, δεν εχει αποφασιστικοτητα, δεν εχει εμπιστοσυνη.

Μιλαμε παντα βεβαια για εναν λαο που επιβραβευει τη δυναμη του νεοναζι που βαραει γυναικες και σφαζει μεταναστες, η την αποφασιστικοτητα του Γερμανοπροσκυνημενου, οταν κρωζει διαρκως οτι "Θα τηρησουμε τις δεσμευσεις μας".
Για εναν λαο που δινει ακομα και τωρα 13% στο Πασοκ, οταν ενας τετοιος λαος σου δινει 4,5%, το ποσοστο αυτο ειναι τιτλος τιμης, ειναι παρασημο διοτι αναρωτιεσαι τι θα σημαινε αν αυτος ο λαος -με την τωρινη νοοτροπια του- σε τιμουσε με ενα τριπλασιο ποσοστο, ναι, αυτο θα ηταν ανησυχητικο, ενας σωστος κομμουνιστης θα σκεφτοταν σε μια τετοια περιπτωση "ΩΧ, ΤΙ ΜΑΛΑΚΙΑ ΚΑΝΑΜΕ ΚΑΙ ΜΑΣ ΨΗΦΙΣΑΝ ΤΟΣΟΙ ΠΟΛΛΟΙ, ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ΒΑΘΕΙΑ ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΓΙΑ ΑΥΤΟ ΤΟ 13,5%"

Θα μου πειτε, αυτος ειναι ο λαος, και τι κανουμε τωρα,
να τον αλλαξουμε; Μακαρι βασικα, αλλα αφου δεν αλλαζει, ας σκεφτει ο καθενας πως θα πραξει απο σημερα και περα.
Ειναι δεδομενο οτι η οργη και το μισος θα ενταθουν. Καμια οξυνση της ταξικης παλης και καμια παλη: Μισος ομως κι οργη, θα εχουμε σιγουρα. Ηδη ο ενας κοιταζει στον δρομο με μισο ματι τον αλλον, αναρωτιεται τι ψηφισε, τον βλεπει ηδη ως υπευθυνο για το προσωπικο του δραμα (Και μεταξυ μας, ο ψηφοφορος του ΝΟΔΟΥΠΑΣΟΚ, ειναι υπευθυνος για πολλα δραματα, βασικα, τα χερια του ειναι λερωμενα απο το αιμα των συμπολιτων μας που εχασαν τη ζωη τους την τελευταια διετια)
Μια εκλογη του Συριζα θα επισπευδε τις εξελιξεις, και τη ριζοσπαστικοποιηση: Προκοπη δε θα βλεπαμε, κι ο κοσμος συντομα θα στρεφοταν αλλου, οχι απαραιτητα στο ΚΚΕ
γιατι κι ο εκφασισμος, μια μορφη ριζοσπαστικοποιησης ειναι.
Λογικα, λυσεις δε θα βλεπαμε, μακαρι δηλαδη να βλεπαμε κι ας εμενε ο Αλεξης για τριαντα χρονια, αλλα κατι τετοιο δε το πιστευω.
Οποτε, ολα θα γινονταν γρηγοροτερα. Και θα εκτονωνοταν, τουλαχιστον για λιγους μηνες, ο θυμος.
Τωρα, ο θυμος εμεινε βουβος κι η οργη, σαν δεκακιλο βαρακι πανω στα στηθεια μας.
Θα επικρατησει ο ΣΩΖΩΝ ΕΑΥΤΩ ΣΩΘΗΤΩ, θα πεσει ξυλο, ακομα και οι νοδουπασοκοι, οταν σε 2-3 μηνες ανακαλυψουν στα ιδια τα παιδια τους (καποιοι απο αυτους) οτι δεν ηταν πουτανες εκ γενετης οι Ρουμανες, αλλα αναγκαστηκαν να γινουν, οτι η Ταυλανδη, λογω της Παγκοσμιοποιησης, δεν πεφτει και πολυ μακρυα, οταν τα δουν ολα αυτα, ψυχραιμοι δε θα παραμεινουν
(Αν και θα ειναι απολαυση να βλεπεις ψηφοφορο του νΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ να εξαθλιωνεται και να υποφερει)
Πολλα θα γινουν κι αυτο που φαινεται σημερα Ηττα, αυριο, δε θα ειναι μεν Νικη, ομως θα εχει αλλαξει χαρακτηριστικα: Αυριο, για ακομη μια φορα, το ΚΚΕ θα δικαιωθει.
Αυριο θα θυμηθουν τη "σοφη γιαγια", κι ισως ξυπνησουν απο το ληθαργο.
Αυριο, οσοι επιβιωσουν, θα σκεφτονται πολυ διαφορετικα,αλλα με τετοιον μαλακα λαο, και παλι δε μπορει να εισαι σιγουρος: Μπορει να υπαρξει καμια διασπαση των νεοναζι και να βγει κανα καινουριο κομμα, με βασικο μοτο: "ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΤΟΥ ΓΕΙΤΟΝΑ ΠΟΥ ΔΕ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙΣ ΤΑ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑ"
Η κανα αλλο μοτο τυπου "ΣΤΑ ΛΕΩΦΟΡΕΙΑ ΔΕ ΒΡΩΜΑΝΕ ΜΟΝΟ ΟΙ ΠΑΚΙΣΤΑΝΟΙ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΙ ΨΟΦΟΓΕΡΟΙ, ΣΚΟΤΩΣΤΕ ΤΟΥΣ ΚΙ ΑΥΤΟΥΣ ΝΑ ΗΣΥΧΑΣΟΥΜΕ"
Οι τωρινοι, με απλες μαχαιριες σε λαθρομεταναστες και αριστερους, θα φανταζουν γραφικοι και παλαιολιθικοι.
Οποτε, ποτε θα ερθει αυτο το αυριο και ποια μορφη θα εχει;

Δεν εχω ιδεα. Αυτο που ξερω σιγουρα ειναι οτι ο καθενας αυτες τις δυσκολες στιγμες, οφειλει να παλεψει σκληρα για να επιβιωσει. Να μη περιμενει τιποτα απο κανεναν, ουτε βεβαια απο κομματα: Καθε βοηθεια, καλοδεχουμενη, αλλα σημερα, περισσοτερο απο ποτε, ειμαστε μονοι. Δε ξερω ποσοι θα εχουν τη δυναμη να παλεψουν και για τον διπλανο τους, χαρα στο κουραγιο των πραγματικων αγωνιστων, αυτων που δε χανουν το φρονημα τους, αυτων πχ που θα κανουν απεργια στη δουλεια τους, με τον κινδυνο της απολυσης, για να στηριξουν τον απολυθεντα συναδελφο τους για να ξαναρθει στη δουλεια. Εμενα μπαινει σιγα σιγα ενα δηλητηριο στις φλεβες μου, οτι δεν αξιζει να παλεψεις για κανεναν παρα μονο για τη παρτη σου. Οτι ο λαος ειναι ΓΤΠΚ, και χρονος που χανεις για συλλογικους αγωνες κι οραματα, ειναι χρονος χαμενος. Το δηλητηριο του ατομικισμου: Κοιταξε τη παρτη σου γιατι κανεις δε θα κοιταξει εσενα. Για να επιβιωσεις σημερα, πρεπει να γινεις σκληρος σαν ατσαλι, κι αν διστασεις να πατησεις καποιον, οσο κραταει ο δισταγμος, θα σηκωθει να σε πατησει αυτος.
Δεν ειναι ωραια αυτη η νοοτροπια, ουτε καν ωφελιμη: Για την ακριβεια,αυτη ακριβως η νοοτροπια ειναι που μας εφερε σε αυτο το χαλι.
Ομως, when the going gets tough, the tough gets going, η πρωταρχικη οφειλη σου δεν ειναι απεναντι στην κοινωνια, αλλα απεναντι στον εαυτο σου.
Τον εαυτο σου οφειλεις να υπερασπιστεις, κι υστερα, οποιον μπορεσεις.
Μπροστα μας εκτυλισσεται μια ωμη, αρχεγονη φαση κοινωνικου δαρβινισμου: Δε θα επιβιωσουμε ολοι, οι πιο αδυναμοι, απο χθες, τελειωσαν. (Για αρχη)
Οσοι επιβιωσουν , καλουνται να γινουν ακομα σκληροτεροι, γιατι οι σκληροι ειναι αυτοι που θα φτιαξουν τη κοινωνια του μελλοντος μας. Οι σκληροι θα επιβαλλουν τη θεληση τους, αν δε μας αρεσει η θεληση τους, οφειλουμε να γινουμε ακομα σκληροτεροι, και να τους ανατρεψουμε.
Οι σκληροι, δηλαδη οι Μοναδικοι, επομενως ισως οφειλουμε να ξαναδιαβασουμε απο διαφορετικη σκοπια τον Μαξ Στιρνερ, ισως πρεπει να γινουμε εμεις οι Μοναδικοι, στη θεση των Μοναδικων
Ισως πρεπει να θυμηθουμε τη φραση του Τζον Στιουαρτ Μιλ

"«Ένας άνθρωπος με “πιστεύω” έχει όση δύναμη διαθέτουν 100.000 άνθρωποι με απλά ενδιαφέροντα»,

μολονοτι αυτος που την εφερε ξανα στο προσκηνιο ειναι το σκουπιδι που λεγεται Μπρειβικ, ο δολοφονος τοσων παιδιων στη Νορβηγια.

Και πρεπει να τη ξαναθυμηθουμε διοτι, οπως ολοι  καταλαβαινουμε πια, αν περιμενουμε να αλλαξει χερια η Εξουσια με εκλογες, ειναι σα να περιμενουμε απο τα προβατα να μαθουν πολλαπλασιασμο.
Δεν αποκλειεται καποτε να ρωτας ενα προβατο ποσο κανει 8*8 και να σου απανταει 64,
ομως ειναι βεβαιο οτι μεχρι να γινει αυτο, δε θα εχουμε πεθανει μονο εμεις, αλλα και τα παιδια των εγγονιων μας.


ΥΓ Η καταραμενη γενια του Πολυτεχνειου, αφου σκοτωσε την Ελλαδα τοσες φορες ψηφιζοντας τους Παπανδρεου, τους Μητσοτακηδες, τους Σημιτηδες και τους Χαμπουργκερακηδες, αποφασισε να σκοτωσει την Ελλαδα για μια ακομη φορα, ψηφιζοντας το ΝΟΥΔΟΥΠΑΣΟΚ. Αυτοι τους εβγαλαν, με συντριπτικα ποσοστα.

Δεν υπάρχουν σχόλια: