Η Ελλάδα σήμερα
Φιλικό μου πρόσωπο με την ιατρική του ιδιότητα μου ανέφερε κάποτε τον όρο “bottle up emotion”, παραλληλίζοντας το άνοιγμα μιας σαμπάνιας με την έκρηξη των συμπιεσμένων συναισθημάτων – λαϊκής οργής.
Τα αποτελέσματα:
Οι πολιτικοοικονομικές διαμαρτυρίες οπουδήποτε & με οποιονδήποτε τρόπο γίνονται, δεν είναι πλέον αντικοινωνική συμπεριφορά, παρά αποστροφή στις πράξεις που η προσωπικότητα των περισσοτέρων πολιτικών μας έχει ωθήσει ως γενικευμένη πλέον συμπεριφορά.
Πολλοί από τους πολιτικούς μας, έχουν πείρα & πριν μερικά χρόνια είχα την ψευδαίσθηση πως διακατέχονταν λίγο πολύ από ήθος. Σήμερα επιφυλάσσομαι λόγω & της προαναφερθείσας μου αφέλειας, αφού συνυπέγραψαν κείμενα από τα οποία η χώρα μας μόνο όφελος δεν φαίνεται να έχει.
Με την καλή έννοια όλοι μας είμαστε σε ένα κοπάδι (κοινωνία), οι καλοί υπακούουν & συμπορεύονται, οι κακοί μένουν απέξω & τους τρώνε οι λύκοι. Για αυτό είναι σημαντικό & υπεύθυνο το έργο της εκκλησίας μας αποδεικνύοντας μέσα από την ιστορία, έμπρακτα την προσφορά της στο πλείστον των περιπτώσεων & αυτές πρέπει να τις διαφυλάσσουμε. Για να επιτευχθεί αυτό επιζητείται η σκέψη & σύνεση μηδέ η αποβλάκωση & ο εφησυχασμός.
Ουσιαστικά η σημαία, τα σύμβολα & η ηθική μας
υπόσταση
Η πρώτη σκέψη μου είναι μεταφορική, αφορά υποτιθέμενο κτήριο με φωτιά επικίνδυνα εκτεταμένη, όπου κατά την προσπάθεια επιβίωσής μας, επιζητούνται υποκριτικοί κανόνες καλής συμπεριφοράς.
photo μέσω: Joya Koun
Η πρώτη σκέψη μου είναι μεταφορική, αφορά υποτιθέμενο κτήριο με φωτιά επικίνδυνα εκτεταμένη, όπου κατά την προσπάθεια επιβίωσής μας, επιζητούνται υποκριτικοί κανόνες καλής συμπεριφοράς.
Αργήσαμε πατριώτες, η πολιτική πυρκαγιά εξαπλώθηκε, τα
σύμβολα αλλοιώνονται επικίνδυνα & η ηθική μας ύπαρξη εξανεμίζεται σιγά –
σιγά.
Όλο & συχνότερα κοροϊδεύω τον εαυτό μου, πως είμαστε
καλοκάγαθα αφελείς σαν λαός… πιστέψτε με, με μεγάλη δυσκολία παραμένω
διεθνιστής. Αγαπώ την χώρα μας & τους Έλληνες παραπάνω από όσο πρέπει &
αυτό όπως φαίνεται από την σημερινή κατάσταση δεν είναι πάντα καλό.
Όταν η κατάσταση τείνει να χαθεί από τον έλεγχο, ασυναίσθητα
παύεις να κοιτάζεις το γενικότερο πρόβλημα & επικεντρώνεσαι στο ειδικότερο
& πιο προσωπικό… Έτσι ενδεχομένως, εμείς οι άλλοτε φιλόξενοι ως προς τους
πάντες, αρχίσαμε να γινόμαστε ρατσιστές, ατομιστές* συνάμα αυξάνοντας τον εθνικισμό μέσα
μας.
Φαινόμενο ντόμινο; Χάνεται ο οικονομικός έλεγχος, η
ευμάρεια, η οικογενειακή γαλήνη με την ευημερία – ευτυχία που αυτή μπορεί να
προσφέρει;
Αν το επόμενο πούλι του ντόμινο αλλάζει, γενόμενο από εθνικό
– διεθνές, αρχίζει να αποκτά κάποια αν όχι επακριβώς τα ίδια προβλήματα.
Αναλογιζόμενος ότι θα έχει παρόμοια αποτελέσματα τόσο για τους αντίστοιχους
λαούς, όσο & για εμάς, δεν μπορώ να εξηγήσω διαφορετικά το φαινόμενο των
μεταναστευτικών προβλημάτων.
Στο δια ταύτα δεν πρέπει να αφήνουμε να γεννιούνται
προβλήματα διαρκώς & ο
εθνικισμός από ένα σημείο & έπειτα αρχίζει να δημιουργεί επιπλέον προβλήματα,
όπως & ο διεθνισμός άλλωστε… μέτρον άριστον λοιπόν!
Φιλικό μου πρόσωπο με την ιατρική του ιδιότητα μου ανέφερε κάποτε τον όρο “bottle up emotion”, παραλληλίζοντας το άνοιγμα μιας σαμπάνιας με την έκρηξη των συμπιεσμένων συναισθημάτων – λαϊκής οργής.
Τα αποτελέσματα:
Οι πολιτικοοικονομικές διαμαρτυρίες οπουδήποτε & με οποιονδήποτε τρόπο γίνονται, δεν είναι πλέον αντικοινωνική συμπεριφορά, παρά αποστροφή στις πράξεις που η προσωπικότητα των περισσοτέρων πολιτικών μας έχει ωθήσει ως γενικευμένη πλέον συμπεριφορά.
Ευνόητο είναι λοιπόν πως η κοινωνική μας αλλοίωση απέναντι
στους θεσμούς,
στην ουσία είναι μία κοινωνική διαταραχή ανάμεσα σε όσα συμβαίνουν & σε αυτά που θα θέλαμε να συμβαίνουν.
στην ουσία είναι μία κοινωνική διαταραχή ανάμεσα σε όσα συμβαίνουν & σε αυτά που θα θέλαμε να συμβαίνουν.
Στην Δημοκρατία είναι όχι μόνο Δικαίωμα, αλλά υποχρέωση των
πολιτών να δηλώνουν την αντίθεσή τους, κόσμια θα μου πείτε & θα έχετε
φαινομενικά δίκιο. Νέοι πολιτικοί που έχουν παρασυρθεί, & παλιοί πολιτικοί
που αφέθηκαν σε απραξία λόγω κοινωνικής αδιαφορίας ως προς το πολιτικό
γίγνεσθαι είναι άμοιροι ευθυνών, στον ίδιο βαθμό που ήμασταν -ε(;) & εμείς
σαν πολίτες.
Το χειρότερο όλων είναι τα ζιζάνια που
αναπτύσσονται από την απραξία που
μας περιβάλλει.
Πολλοί από τους πολιτικούς μας, έχουν πείρα & πριν μερικά χρόνια είχα την ψευδαίσθηση πως διακατέχονταν λίγο πολύ από ήθος. Σήμερα επιφυλάσσομαι λόγω & της προαναφερθείσας μου αφέλειας, αφού συνυπέγραψαν κείμενα από τα οποία η χώρα μας μόνο όφελος δεν φαίνεται να έχει.
Υπό αυτές τις συνθήκες & αναλογιζόμενος δυστυχώς τις
εξελίξεις με τον Λύβιο ηγέτη… ντροπή (αν υφίσταται ακόμη) για όλους & τους
πολιτικούς αλλά & για τους αγαναχτισμένους (=ενδεχομένως ΚΑΙ προβοκάτορες)!
Όταν σηκώνουν μία σημαία οπουδήποτε στον κόσμο, ουσιαστικά
εξυψώνουν ιδανικά ήθους, τιμές για ζώντες & νεκρούς, ήρωες ή ήρωες που δεν
πρόλαβαν να γίνουν. Πάνω από όλα με ευλάβεια αποδίδουν τα μέγιστα για όσα δρώμενα
λαμβάνουν χώρα. Ας συλλογιστούμε χωρίς ψευδαισθήσεις & εν γνώσει του «τα εν
οίκο μη εν δήμο» για το αν επιβάλλεται να αναλογιστούμε & διορθώσουμε ότι
θεωρεί ο καθένας λανθασμένο. Πρωτίστως ενωμένοι βέβαια & αναφέρομαι στους
πρωτεργάτες & ακραίους Έλληνες. Αυτούς που ορμώμενοι από ζήλο ξεφεύγουν
& παρασύρονται, & τότε κάποιοι πιο γραφικοί μας ονομάζουν, δεξιούς,
αριστερούς, ή ότι άλλο. Τους διαφεύγει όμως το σημαντικότερο… το ότι είμαστε
Έλληνες, ενθουσιώδεις, καλοί, ευκολόπιστοι & παρασυρμένοι πότε από Άγγλους,
πότε από Αμερικάνους, Γάλλους, Ρώσους, Γερμανούς…
Ο ερυθρός σταυρός σύμβολο στην λευκή σημαία του ομώνυμου οργανισμού,
συμβολίζει το υπέρτατο αγαθό της υγείας, άρα & της αδιάλειπτης παροχής της…
οπουδήποτε!
Αν η σημαία του Ερυθρού Σταυρού στέλνει αμφίπλευρο μήνυμα παραχώρησης
των πάντων, με απώτερο σκοπό μια προσωρινή εκεχειρία για την προτεραιότητα στην παροχή του ύψιστου αγαθού
της ζωής – την υγεία, ας μην σηκώσουμε
ποτέ την αναθεματισμένη ολόλευκη σκέτη σημαία της υποταγής, υποδούλωσης
& παραχώρησης άνευ όρων.
Αν η Ελληνική σημαία είναι ένα σύμβολο ήθους & τιμής στους θεσμούς μας, είναι πάνω από όλα & ένα σύμβολο υπευθυνότητας της διαφύλαξής τους που έχουμε ενστερνιστεί όλοι οι Έλληνες από γεννησιμιού μας.
Αν η Ελληνική σημαία είναι ένα σύμβολο ήθους & τιμής στους θεσμούς μας, είναι πάνω από όλα & ένα σύμβολο υπευθυνότητας της διαφύλαξής τους που έχουμε ενστερνιστεί όλοι οι Έλληνες από γεννησιμιού μας.
Όταν χαιρετάμε μια σημαία, τιμούμε ένα έθνος με όλα όσα αυτό
σημαίνει: ιστορία, αγώνες, θυσίες, κουλτούρα, κληρονομιά κλπ. Από την ίδια
πλευρά οι Αγωνιστές Εθνικής Αντίστασης, τα σώματα ασφαλείας, οι Μαθητές κλπ
όταν παρελαύνουν, τιμούν στην Ελληνική Σημαία την ηγεσία που εκλέχτηκε να υπηρετήσει αυτούς τους
θεσμούς; Αυτοί οι ηγέτες εκλέχτηκαν να υπηρετήσουν & να ηγηθούν αυτών των
θεσμών. Όμως καθώς φαίνεται εκλέχτηκαν με δόλιους τρόπους από εμάς τους
αφελείς, και αυτό για την ράτσα μας είναι λίγο έως πολύ επικίνδυνο, πέρα από
ατιμωτικό.
*[Λεξικό Γεωργακά]
ατομικισμός [atomicizmós] ο, (L) self-centeredness, selfishness, individualism, egotism (syn ατομικιστικό, ατομισμός 3, εγωισμός): άγριος, στείρος ~ |
*[Λεξικό Γεωργακά]
ατομικισμός [atomicizmós] ο, (L) self-centeredness, selfishness, individualism, egotism (syn ατομικιστικό, ατομισμός 3, εγωισμός): άγριος, στείρος ~ |
- η Ελλάδα ύστερα από τον Πελοποννησιακό πόλεμο αρχίζει και διαλύεται, .. ο ~θριαμβεύει (Kazantz) |
- ο φρενιασμένος ~ της κοινωνίας του χρήματος οδήγησε τους λαούς στο αδιέξοδο (Theotokas) |
- ξύπνησε ένας πρωτόγονος ~, που άρπαζε ό,τι εύρισκε .. κι αδιαφορούσε ανήκουστα για το διπλανό του (ADoxas)
- φθάνουμε έτσι στον ιστορικό ατομικισμό, δηλαδή στην αντίληψη πως η ιστορία δεν είναι άλλο από την ιστορία των μεγάλων ανθρώπων (Evelpidis)
Με την καλή έννοια όλοι μας είμαστε σε ένα κοπάδι (κοινωνία), οι καλοί υπακούουν & συμπορεύονται, οι κακοί μένουν απέξω & τους τρώνε οι λύκοι. Για αυτό είναι σημαντικό & υπεύθυνο το έργο της εκκλησίας μας αποδεικνύοντας μέσα από την ιστορία, έμπρακτα την προσφορά της στο πλείστον των περιπτώσεων & αυτές πρέπει να τις διαφυλάσσουμε. Για να επιτευχθεί αυτό επιζητείται η σκέψη & σύνεση μηδέ η αποβλάκωση & ο εφησυχασμός.
Με τιμή στους απανταχού Έλληνες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου